tag:blogger.com,1999:blog-43752102995508488162024-03-06T06:07:32.496+02:00ΠολυβώτηςΠολυβώτηςhttp://www.blogger.com/profile/02677940965801355726noreply@blogger.comBlogger58125tag:blogger.com,1999:blog-4375210299550848816.post-53964606492474816192015-01-04T17:15:00.000+02:002015-01-04T22:59:07.910+02:00Μία συναρπαστική κατάσταση<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGtN6EM9e6wdxLLqzzgkLWP4UvjgcayboEhdAQBHCyukB96phs89oCGk7ZR4GBIbLYwEPlp0u-I1Uch8AozP7wXEF6rUoNc1htV9dLhNBGME4GI7m_scyKjsPKqT7PbFTthORKY06j1kxV/s1600/kalpes_1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGtN6EM9e6wdxLLqzzgkLWP4UvjgcayboEhdAQBHCyukB96phs89oCGk7ZR4GBIbLYwEPlp0u-I1Uch8AozP7wXEF6rUoNc1htV9dLhNBGME4GI7m_scyKjsPKqT7PbFTthORKY06j1kxV/s1600/kalpes_1.jpg" height="204" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
Στις επερχόμενες εκλογές τίθενται για πρώτη φορά με τόση πιστότητα τα πραγματικά διλήμματα που αντιμετωπίζουμε. Τα πραγματικά και όχι ιδεατά διλήμματα, αυτά που λαμβάνουν υπόψη την πολιτική πραγματικότητα. Π.χ., οποιοδήποτε δίλημμα έχει στο ένα σκέλος του το να εφαρμόσουμε μέχρι κεραίας τις μεταρρυθμίσεις του μνημονίου είναι ιδεατό, διότι δεν απαντάει στο *ποιοι* θα εφαρμόσουν αυτές τις μεταρρυθμίσεις – ούτε το πολιτικό υποκείμενο, ούτε η βάση για αυτό υπήρξε ποτέ.<br />
<br />
Ευθυγραμμιζόμενα με την πραγματικότητα, τα διλήμματα θα οδηγήσουν σε πιο καθαρές λύσεις, με μεγαλύτερη δημοκρατική νομιμοποίηση, και θα μας βγάλουν από την ακινησία, χωρίς αυτό να σημαίνει προς τη «σωστή» κατεύθυνση. «Σωστή» κατεύθυνση, στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει· η κάθε επιλογή έχει πολλών ειδών συνέπειες. Συγκεκριμένα:<br />
<br />
° Η κυβερνητική πλειοψηφία, με τον εκβιασμό της λήξης της χρηματοδότησης που προετοίμασε, θέτει τους πολίτες ξεκάθαρα μπροστά στο δίλημμα που στην πραγματικότητα τους έχει θέσει εδώ και χρόνια: ομαλότητα με διάσωση των πλέον οπισθοδρομικών δυνάμεων που υπάρχουν στη χώρα, ή πιθανές περιπέτειες. Νίκη του Σαμαρά (κατά τη γνώμη μου πολύ πιθανή) θα τον καταστήσει απόλυτο κυρίαρχο για τα επόμενα τέσσερα με οκτώ χρόνια. Το εμπνευσμένο από τον Ερντογάν ή τον Ούγγρο Ορμπάν στυλ αυταρχικής διακυβέρνησης που πρεσβεύει, με περιφρόνηση των κοινοβουλευτικών θεσμών, «εντολές» που φτάνουν μέχρι και στην ανεξάρτητη, θεωρητικά, Δικαιοσύνη, εξυπηρέτηση των ημετέρων με κατάργηση θεσμών διαφάνειας και ανεξαρτήτων αρχών, θα μας απομακρύνει όλο και περισσότερο από την ουσία αυτού που ονομάζουμε «ευρωπαϊκό κεκτημένο». Από την άλλη, θα αποφύγουμε την άμεση αγωνία της χρηματοδότησης, θα περάσουν τα μέτρα που επιβάλλουν οι δανειστές, η χώρα θα συνεχίσει να πορεύεται σε μία μουντή κανονικότητα, με τα καλά της και τα κακά της. Η αντιμνημονιακή αντιπολίτευση θα διαλυθεί: ένα κομμάτι της θα γίνει πολύ πιο ακραίο, συσσωρεύοντας όλο και περισσότερη οργή, και ένα άλλο θα συνειδητοποιήσει ότι χωρίς έναν πιο ρεαλιστικό λόγο δεν πρόκειται να νικήσει ποτέ τον Σαμαρά, και θα συνεισφέρει στη δημιουργία μιας μεγάλης κεντροαριστερής παράταξης με άγνωστο αυτή τη στιγμή όχημα.<br />
<br />
° Νίκη του ΣΥΡΙΖΑ θα μας κρατήσει στην τσίτα για πολλούς μήνες, με απρόβλεπτες συνέπειες ειδικά τις πρώτες βδομάδες, όταν και θα λήγει η παροχή ρευστότητας από την ΕΚΤ στις τράπεζες με βάση τις εγγυήσεις του Δημοσίου (1η Μαρτίου) και περίπου 2,5 δις ομολόγων. Λύση σε αυτά τα προβλήματα χωρίς την κάλυψη της ΕΚΤ δεν υπάρχει, κάλυψη της ΕΚΤ είναι απίθανο να υπάρξει χωρίς να έχει εξασφαλιστεί η δανειοδότηση, που σημαίνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να κάνει αμέσως μετά τις εκλογές τεράστια κωλοτούμπα, τουλάχιστον για την επέκταση του Μνημονίου μέχρι το καλοκαίρι. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς πώς θα αντιδράσει η κοινοβουλευτική του ομάδα σε αυτό, και αμφίβολο αν έχει τα στελέχη και την ετοιμότητα να διαχειριστεί τέτοια ζητήματα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Αν, εν πάσει περιπτώσει, ξεπεράσουμε αυτόν τον σκόπελο, θα ακολουθήσει μία ενδιαφέρουσα και ταραχώδης περίοδος αναδιανομής της πίτας των επιχειρηματικών συμφερόντων, διαπραγμάτευσης με τους εταίρους, άγαρμπων μεταρρυθμίσεων, και ποιος ξέρει τι άλλο, με καταληκτικό χρόνο το καλοκαίρι, οπότε και οι πολλαπλάσιες ανάγκες χρηματοδότησης θα πρέπει να έχουν βρει μία πειστική λύση. Προσωπικά με απασχολούν, και είμαι απαισιόδοξος, οι συνέπειες της νίκης του ΣΥΡΙΖΑ στα πανεπιστήμια, όπου εκπροσωπεί ή έχει κάνει συμμαχία εδώ και χρόνια με το παλιό κατεστημένο· ο όποιος κυβερνητικός εταίρος ας προσπαθήσει να διασώσει τον νόμο Διαμαντοπούλου κατά προτεραιότητα.<br />
<br />
° Το Ποτάμι αποτελεί εκφραστή του λεγόμενου «μεταρρυθμιστικού» χώρου, ενός υπαρκτού πολιτικά χώρου, με απήχηση κυρίως στις ανώτερες μορφωτικές τάξεις, με όλα τα καλά του και τα κακά του· είναι θετικό που βρήκε αυτός ο χώρος την έκφρασή του και θα δοκιμαστεί πολιτικά. Στα καλά του συμπεριλαμβάνεται η διάθεση για πολιτικούς πειραματισμούς, σε μία φιλελεύθερη κατεύθυνση με κοινωνικό πρόσωπο, και με αμφισβήτηση των παραδοσιακών, πανίσχυρων, πολιτικών μηχανισμών. Ευτύχησε να έχει έναν δημοφιλή αρχηγό που του έδωσε μεμιάς όλη την αναγνωρισιμότητα και την δημοφιλία του, και πέρασαν ή περνάνε από τις τάξεις του άνθρωποι γνωστοί και ευυπόληπτοι, αρκετοί από τους οποίους είναι αξιόλογοι. Στα αρνητικά του βλέπεις την διαχρονική αδυναμία της ελληνικής αστικής τάξης να δημιουργήσει και να δράσει με βάση θεσμούς και να εμπιστευτεί τη δημοκρατία (ο τρόπος λήψης των αποφάσεων είναι τελείως αδιαφανής, και πέρα από κάποιες επιτροπές το κόμμα είναι ασώματο), να λάβει θέση στα διλήμματα που να την διαχωρίζει από το κατεστημένο (η άνευ όρων υποστήριξη της εκλογής ΠτΔ είναι χαρακτηριστική) και να προωθήσει, εν τέλει, κάποιες ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις. (Το τελευταίο μένει βεβαίως να φανεί, αλλά είναι χαρακτηριστικό ότι αναγορεύονται σε «μεταρρυθμιστές» βουλευτές που ποτέ δεν στήριξαν μία μεταρρύθμιση.)<br />
<br />
° Το κόμμα του ΓΑΠ θα έλεγε κανείς ότι είναι η συμπληρωματική εικόνα του Ποταμιού. Φέρει τα εχέγγυα του μόνου πολιτικού που και υπεύθυνα στάθηκε στο θέμα της χρεοκοπίας, και προσπάθησε να αλλάξει τη χώρα και το κράτος με σημαντικές μεταρρυθμίσεις (Ραγκούση, Παπακωνσταντίνου, Διαμαντοπούλου κλπ.). Όπως όμως αυτές οι μεταρρυθμίσεις έμειναν από γκάζι χωρίς την απαραίτητη κομματική (και πρωθυπουργική) στήριξη, έτσι και οι διακηρύξεις για ένα κόμμα συμμετοχικό και ανοιχτό στην κοινωνία πρέπει να ειδωθούν με πολλή καχυποψία, παρουσία παλαιοκομματικών γερόλυκων του ΠΑΣΟΚ (Ρέππα, Πετσάλνικου, Καρχιμάκη) και νεολαίων που φωνάζουν «Αντρέα, ζεις, εσύ μας οδηγείς». Σίγουρα πάντως είναι το μόνο κόμμα που, λόγω της θέσης του, και δεν θα αμφιταλαντεύεται στο θέμα των μνημονίων, και θα έχει μέτωπο με τον δεξιό αυταρχισμό.<br />
<br />
° Για το ΠΑΣΟΚ του Ευάγγελου Βενιζέλου απομένει να εκπροσωπεί αυτούς που η πολιτική τους κουλτούρα δεν τους επιτρέπει να ταυτιστούν με τη δεξιά του Σαμαρά, αλλά επί της ουσίας δεν έχουν κάτι διαφορετικό να προτείνουν αυτή τη στιγμή (όπως και κατά τα τελευταία δύο χρόνια διακυβέρνησης). Πολλοί του αναγνωρίζουν υπευθυνότητα που έσωσε την πατρίδα, προσωπικά είδα έλλειψη πολιτικής προκειμένου να διασωθούν τα συμφέροντα λίγων ανθρώπων και με αδιαφορία για τη συνακόλουθη συρρίκνωση των δυνάμεων του κέντρου ή τις επιπτώσεις για τη χώρα. Νομίζω ότι δε θα εξασθενήσει τελείως σε αυτές τις εκλογές, παρά την πόλωση και τον ανταγωνισμό, αλλά στη συνέχεια θα μείνει πίσω από τους άλλους στον αγώνα για την ηγεμονία στο κέντρο.<br />
<br />
° Ο ελέφαντας στο δωμάτιο είναι η ακροδεξιά, της οποίας οι επιδόσεις ως συνήθως θα υπερβούν μάλλον τις δημοσκοπήσεις. Παρά την αβεβαιότητα που μπορεί να αισθάνεται κανείς, οφείλουμε όλοι να διαλέξουμε και να ψηφίσουμε ένα δημοκρατικό κόμμα μειώνοντας το ποσοστό των ακροδεξιών και φασιστών, με την ελπίδα να αποτελέσουν μία κακή παρένθεση για όλη την Ευρώπη.<br />
<br />
Καλή μας ψήφο, και καλή μας τύχη!<br />
<br />
<br />
<br /></div>
Πολυβώτηςhttp://www.blogger.com/profile/02677940965801355726noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-4375210299550848816.post-68301436314420623522014-10-28T06:22:00.000+02:002014-10-28T06:27:49.841+02:00Για το Ποτάμι<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div align="center" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; margin-top: 0.1in;">
<i>του Γιάννη Σακελλαρίδη</i></div>
<ol>
<li><div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; margin-top: 0.1in;">
Ο Σταύρος Θεοδωράκης έχει δηλώσει με
πολλούς τρόπους ότι τον ενδιαφέρει να
στρέψει την πολιτική συζήτηση σε
προτάσεις για τα προβλήματα της χώρας.
Έχει επανειλημμένα ορίσει επιτροπές
για να επεξεργαστούν θέσεις για διάφορους
τομείς, δείχνοντας αυτήν την πρόθεσή
του. Η κριτική μας προς το Ποτάμι πρέπει
να ξεκινάει και να βασίζεται σε αυτό
το κριτήριο – όχι πόσο δημοκρατικό ή
του γούστου μας είναι, αλλά σε τι βαθμό
επιτυγχάνει σε αυτό που ισχυρίζεται
ότι επιδιώκει.</div>
</li>
<li><div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; margin-top: 0.1in;">
Εδώ μου έρχονται στο νου τα λόγια του
πολύ επιτυχημένου μου συναδέλφου, του
Κωνσταντίνου Δασκαλάκη (από μία
συνέντευξη που δεν μπορώ αυτή τη στιγμή
να βρω, οπότε μεταφέρω όπως τα θυμάμαι),
που όταν ρωτήθηκε αν θα μπορούσε να
κάνει στην Ελλάδα την έρευνα που κάνει
στο ΜΙΤ είπε όχι, διότι τα προβλήματα
της έρευνας είναι τόσο χαοτικά που για
να τα αντιμετωπίσεις πρέπει να έχεις
τα υπόλοιπα ζητήματα της καθημερινότητας
λυμένα.</div>
</li>
<li><div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; margin-top: 0.1in;">
Ακόμα πιο χαοτικά είναι τα προβλήματα
που καλείται να αντιμετωπίσει το κράτος
και η πολιτική. Για το λόγο αυτό οι
κοινωνίες και τα κόμματα έχουν θεσμούς
(ιδεατά, τουλάχιστον): για να λύνουν
αυτά που οι περισσότεροι δε θα θέλαμε
να μας απασχολούν (εγκλήματα, αδικίες,
πρακτικά ζητήματα, διαδικασίες) και να
μπορούμε να εστιάσουμε στη δημιουργία
και την πρόοδο σε εκείνους τους τομείς
που μας ενδιαφέρουν. (Το «μας» σκοπίμως
αφηρημένο εδώ, διότι εξαρτάται από το
πώς η κάθε συλλογικότητα έχει επιλέξει
να ισορροπεί μεταξύ συλλογικών και
ατομικών αποφάσεων.)</div>
</li>
<li><div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; margin-top: 0.1in;">
Με βάση αυτά, το πρώτο πράγμα που θα
έπρεπε να κάνει ένα κόμμα που ενδιαφέρεται
να «συζητάμε για τα προβλήματα» θα ήταν
να ορίσει τον τρόπο με τον οποίο όποιος
ενδιαφέρεται μπορεί να προσέλθει στη
συζήτηση, τις βάσεις πάνω στις οποίες
αυτή θα γίνει, το χώρο/μέσο στον οποίο
θα γίνει, και τον τρόπο με τον οποίο θα
οργανωθεί μέχρι τη λήψη αποφάσεων. Δεν
είναι βεβαίως όλοι οι χώροι και τρόποι
ισότιμοι: πολλοί, π.χ., μπορεί να
αποδειχθούν αναποτελεσματικοί ή
αποθαρρυντικοί για τη συμμετοχή του
επιθυμητού πλήθους (και αυτό λίγο
ασαφές, αλλά για το Ποτάμι κάπως σαφές:
οι άνθρωποι της πιάτσας, της εργασίας,
της γνώσης, έξω απ' τα στεγανά του
πολιτικού κόσμου). Σίγουρα, όμως, οι
κατάλληλοι κανόνες δεν είναι περιορισμός,
αλλά το απελευθερωτικό στοιχείο των
δημιουργικών δυνάμεων. Όπως λέει
προκαλώντας ο Στραβίνσκι στη Μουσική
Ποιητική: «Η ελευθερία μου θα είναι
τόσο μεγαλύτερη και πιο ουσιαστική,
όσο πιο πολύ περιορίσω το πεδίο της
δράσης μου και τοποθετήσω γύρω μου
εμπόδια. Οτιδήποτε μειώνει τους
περιορισμούς μειώνει και τη δύναμή
μου. Όσο πιο πολλούς περιορισμούς βάλει
κανείς, τόσο πιο πολύ απελευθερώνεται
από τις αλυσίδες που φυλακίζουν το
πνεύμα.»</div>
</li>
<li><div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; margin-top: 0.1in;">
Εδώ και πάνω από μισό χρόνο είναι
ελάχιστες φορές που έγιναν τα παραπάνω:
μπορώ μόνο να θυμηθώ τις διαδικτυακές
φόρμες όπου μπορούσε κανείς να καταθέσει
τις προτάσεις του (χωρίς, όμως, να
γνωρίζει από ποιους και πώς αξιολογούνται).
Κατά τα άλλα, καταστατικά καταπατήθηκαν
και άλλαξαν για να καταπατηθούν ξανά
την επόμενη μέρα,<a class="sdfootnoteanc" href="#sdfootnote1sym" name="sdfootnote1anc"><sup>1</sup></a>
οι θεσμοθετημένες επιτροπές του κόμματος
είναι χωρίς αντικείμενο ή με ρόλο
διακοσμητικό,<a class="sdfootnoteanc" href="#sdfootnote2sym" name="sdfootnote2anc"><sup>2</sup></a>
μέλη των οργάνων και στενοί συνεργάτες
του επικεφαλής εκπαραθυρώνονται με
αντικανονικό και μειωτικό τρόπο που
θυμίζει τα χειρότερα των ελληνικών
κομμάτων.<a class="sdfootnoteanc" href="#sdfootnote3sym" name="sdfootnote3anc"><sup>3</sup></a></div>
</li>
<li><div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; margin-top: 0.1in;">
Αντί για αυτά, έχουμε τουλάχιστον πέντε
φορές δει να προελαύνει μια πασαρέλα
ονομάτων χωρίς (με την εξαίρεση των
υποψηφίων ευρωβουλευτών) σαφή ρόλο και
ευθύνες: στην ιδρυτική ανακοίνωση, στις
ευρωεκλογές, στην Πανελλήνια Επιτροπή,
στην Επιτροπή «Δια Ταύτα»<a class="sdfootnoteanc" href="#sdfootnote4sym" name="sdfootnote4anc"><sup>4</sup></a>
και, εσχάτως, τους 51 «τομεάρχες».</div>
</li>
<li><div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; margin-top: 0.1in;">
Ας σκεφτεί ο καθένας τι είδους ανθρώπους
θα προσελκύσουν τέτοιες δομές, ανεξάρτητα
από τις προθέσεις του επικεφαλής ή της
ηγετικής ομάδας, και τι είδους συμπεριφορές
καλλιεργούν. Από περιοχή σε περιοχή θα
υπάρχουν βεβαίως διαφορές, αλλά η
εμπειρία μου από την ομάδα του εξωτερικού
και τα διαδικτυακά φόρουμ συζητήσεων
επιβεβαιώνεται από όσα έχω ακούσει από
άλλες οργανώσεις: ελάχιστη κουβέντα
επί της ουσίας, διαρκώς φθίνουσα
συμμετοχή από την ίδρυση του κόμματος
μόλις οκτώ μήνες πριν, επιβίωση αυτών
που ξέρουν να εφευρίσκουν δικαιολογίες
για τα λάθη του κόμματος και να καλλιεργούν
τις προσωπικές τους σχέσεις. Για να μην
αναφερθώ στην απόλυτη αποθράσυνση
ανθρώπων που από το πουθενά αισθάνθηκαν
ότι είναι σε θέση ισχύος χωρίς να
λογοδοτούν σε κανέναν πλην του αρχηγού,
και ενεργούν αυθαίρετα.<a class="sdfootnoteanc" href="#sdfootnote5sym" name="sdfootnote5anc"><sup>5</sup></a></div>
</li>
<li><div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; margin-top: 0.1in;">
Η θέση μου είναι ότι πλέον τα περιθώρια
για δικαιολογίες εξαντλήθηκαν, είναι
σαφές ότι δεν υπάρχει καμία διάθεση να
δημιουργηθεί κάτι οργανωτικά υγιές
και πολιτικά σοβαρό (πιο σοβαρό από την
πασαρέλα) και θα αρχίσουμε να βλέπουμε
αυτό που είδαμε σε άλλα κόμματα που
ξεκίνησαν καλά (όπως η ΔΗΜΑΡ): Να φεύγουν
ένας-ένας οι αξιόλογοι άνθρωποι, για
να παραμείνουν οι μέτριοι και οι
αυλοκόλακες. Δε δείχνει όμως ούτε σοφό
ούτε αξιόλογο άνθρωπο το να την πατάς
για πολλαπλή φορά, ή να την πατάς ακριβώς
όπως την πάτησαν άλλοι. Και εδώ έγκειται
το πρόβλημα: ότι από αυτούς που θεωρούμε
σοβαρούς και διαφορετικούς από τους
ανθρώπους των «παλιών» κομμάτων, λίγοι
είναι και, ακόμα χειρότερα, αρνούμαστε
να τους ξεχωρίσουμε. Αρνούμαστε να
επιβραβεύσουμε αυτόν που ενεργεί
θεσμικά και να επικρίνουμε αυτόν που
αυθαιρετεί ή κάνει τα στραβά μάτια,
αρνούμαστε να αναγνωρίσουμε το θάρρος
όσων διατυπώνουν εύστοχη κριτική και
να αποθαρρύνουμε τους yesmen, αρνούμαστε
να απαιτήσουμε διαφάνεια και κανόνες.
</div>
</li>
<li><div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; margin-top: 0.1in;">
Είναι τουλάχιστον αστείο, ανεξαρτήτως
προθέσεων, ένα κόμμα με τέτοια οργάνωση
και έλλειψη θεσμών να λέει ότι θέλει
να αλλάξει την Ελλάδα, όταν το μεγαλύτερο
πρόβλημα της χώρας είναι η αυθαιρεσία
που ξεκινάει από το πρωθυπουργικό
γραφείο και κυριαρχεί σε όλες τις
εκφάνσεις της καθημερινότητας. Είναι
αστείο καθηγητές νομικής να δικαιολογούν
με την παρουσία τους ένα εγχείρημα που
δεν δείχνει να έχει την παραμικρή
πρόθεση θεσμικής λειτουργίας. Είναι
αστείο να βλέπεις ανθρώπους που έκαναν
αναλύσεις για insiders και outsiders να έχουν
μετατραπεί σε παράγοντες αδιαφάνειας
με το που βρέθηκαν στους insiders. Και είναι
απαραίτητο όσοι απ' αυτούς καταλαβαίνουν
(διότι είπαμε, από τους «αξιόλογους»
λίγοι είναι όντως) να διασώσουν την
τιμή του χώρου ιδεών που εκπροσωπούν
λέγοντας τα πράγματα με το όνομά τους.</div>
</li>
<li><div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; margin-top: 0.1in;">
Ο καθένας βέβαια αποφασίζει για τον
εαυτό του ποια είναι τα όριά του και
πότε είναι η κατάλληλη στιγμή να
αντιδράσει. Για εμένα η κατάλληλη στιγμή
είναι πάντα η πλησιέστερη, και νομίζω
ότι αν ενθαρρύναμε την κριτική και
μαθαίναμε να ξεχωρίζουμε τους «αξιόλογους»
στη βάση των έργων και της συνέπειάς
τους, θα μπορούσαμε επιτέλους να
φτιάξουμε κάτι που δεν θα ακολουθήσει
τη γνωστή πορεία. Το Ποτάμι είχε μια
πολύ θετική παρουσία στην αρχή καθώς,
χάρη στη δημοτικότητα και το πολιτικό
ένστικτο του ηγέτη του, κατάφερε να
βγάλει από την αφάνεια ένα σύνολο
προοδευτικών και φιλελεύθερων ιδεών
που πάλευαν να περάσουν το 1% και μένουν
αποκλεισμένες από το πολιτικό σύστημα
του κρατικοδίαιτου ιδιωτικού και
δημόσιου τομέα. Όπως η ΔΗΜΑΡ όμως
προέβαλλε συνθηματικά την ιδέα της
αριστεράς των μεταρρυθμίσεων χωρίς
ποτέ να στηρίξει μεταρρυθμίσεις, έτσι
και το Ποτάμι αποτυγχάνει μέχρι στιγμής
να αποδείξει συνέπεια προς τις διακηρύξεις
του,<a class="sdfootnoteanc" href="#sdfootnote6sym" name="sdfootnote6anc"><sup>6</sup></a>
και ταυτοχρόνως δεν έχει προβλέψει
εσωτερικούς μηχανισμούς με τους οποίους
θα μπορούσαν τα λάθη να επισημανθούν
και να διορθωθούν. Σε ένα περιβάλλον
όπου για να πεις τη γνώμη σου πρέπει να
αγνοήσεις τη φασαρία που κάνουν οι
αυτόκλητοι υπερασπιστές της κομματικής
ορθότητας (και που όλο και περισσότερο
θα γίνεται έτσι), δεν υπάρχει περίπτωση
σοβαρών διορθωτικών κινήσεων. Το
χειρότερο είναι ότι αυτή η προδιαγεγραμμένη
πορεία θα διαβάλει σιγά σιγά τις ιδέες
που υποτίθεται ότι θέλει να υπερασπιστεί,
όπως ο υπαρκτός «φιλελευθερισμός» των
διαπλεκομένων διέβαλε και έθαψε το
φιλελευθερισμό για πολλές δεκαετίες
στη χώρα μας και η «αριστερά» του Τσίπρα
που στάθηκε δίπλα σε κάθε συντεχνία
και είπε όχι σε όλες τις μεταρρυθμίσεις
διαβάλλει τις αξίες της αριστεράς.
Επομένως, ό,τι στάση και αν κρατήσουμε
ως ψηφοφόροι, έρχεται η στιγμή που η
συμμετοχή ως μέλος-«εθελοντής» ενός
κόμματος, στο βαθμό που δε διαχωρίζεις
τη θέση σου από λανθασμένες πρακτικές,
κάνει περισσότερο κακό παρά καλό.</div>
</li>
</ol>
<div id="sdfootnote1">
<div class="sdfootnote">
<i><span style="font-family: inherit;"><a class="sdfootnotesym" href="#sdfootnote1anc" name="sdfootnote1sym">1</a>Το
ιδρυτικό καταστατικό του κόμματος δεν
τηρήθηκε ποτέ: Τα όργανα που προέβλεπε
δεν ορίστηκαν, οι διαδικασίες επιλογής
συνέδρων για το πρώτο συνέδριο έγιναν
με βάση το καταστατικό που … αυτοί οι
ίδιοι σύνεδροι ψήφισαν την πρώτη μέρα
του συνεδρίου. Και αν όλα αυτά
δικαιολογηθούν στη βάση της προχειρότητας
και της βιασύνης που υπήρχε όταν ιδρύθηκε
το κόμμα, τίποτα δε δικαιολογεί το ότι
την επόμενη μέρα της ψήφισης του νέου
καταστατικού, αυτό παραβιάστηκε και
τελεί ακόμα υπό παραβίαση, με μόνο 2/7
εκλεγμένα μέλη της Συντονιστικής
Επιτροπής γυναίκες (από τουλάχιστον
33% που ορίζει το καταστατικό) και ένα
μέλος της ίδιας Επιτροπής να μην έχει
υπάρξει σύνεδρος (αντίθετα με όσα ορίζει
το καταστατικό). Όταν ανέφερα το θέμα
στον πρόεδρο της Επιτροπής Δεοντολογίας
μου έγραψε να … μην οχυρώνομαι πίσω
από το καταστατικό – αυτά από την
Επιτροπή Δεοντολογίας! Κοτζάμ καθηγητές
νομικής, μέχρι σήμερα, σφυρίζουν αδιάφορα
κάθε φορά που τους τίθεται αυτό το θέμα.</span></i><br />
<i><span style="font-family: inherit;"><br /></span></i></div>
</div>
<div id="sdfootnote2">
<div class="sdfootnote">
<i><span style="font-family: inherit;"><a class="sdfootnotesym" href="#sdfootnote2anc" name="sdfootnote2sym">2</a>Χαρακτηριστικό
είναι ότι καμία από τις θέσεις που έχει
ανακοινώσει το κόμμα από το συνέδριό
του και μετά δεν έχει πάρει την έγκριση
της Πανελλήνιας Επιτροπής που, κατά τα
άλλα, είναι το «ανώτατο συλλογικό
όργανο» μεταξύ συνεδρίων, σύμφωνα με
το καταστατικό. Αυτό οδήγησε και στο
γνωστό επεισόδιο με τη «διαγραφή μέσω
SMS» του μέλους της ΠΕ Κ. Πατέστου, που
όλοι βολικά ισχυρίζονται ότι δεν ήταν
διαγραφή διότι θα αναλάμβανε η Επιτροπή
Δεοντολογίας, αν ο Κ.Π. δεν αποφάσιζε
να παραιτηθεί.
</span></i><br />
<i><span style="font-family: inherit;"><br /></span></i></div>
</div>
<div id="sdfootnote3">
<div class="sdfootnote">
<i><span style="font-family: inherit;"><a class="sdfootnotesym" href="#sdfootnote3anc" name="sdfootnote3sym">3</a>Εκτός
απ' την περίπτωση Πατέστου, ας θυμηθούμε
και τον πρώην συντονιστή των εθελοντών
Δ.Παπαδημητριάδη, που εκπαραθυρώθηκε
με ανακοίνωση που τον κατηγορούσε ότι
θύμωσε που δεν ήταν υποψήφιος
ευρωβουλευτής, ανακοίνωση που προερχόταν,
όχι τυχαία (και όσο πάει επιβεβαιώνεται
η ικανότητα των ίδιων ανθρώπων να
ελίσσονται από το ένα κόμμα στο άλλο),
από πρώην στέλεχος του κόμματος
Δημιουργία, Ξανά.</span></i><br />
<i><span style="font-family: inherit;"><br /></span></i></div>
</div>
<div id="sdfootnote4">
<div class="sdfootnote">
<i><span style="font-family: inherit;"><a class="sdfootnotesym" href="#sdfootnote4anc" name="sdfootnote4sym">4</a>Για
να δούμε το κατά πόσο αυτές οι επιτροπές
έχουν ρόλο, μέλος της επιτροπής «Δια
ταύτα» έψαχνε να βρει ποιος έγραψε τις
θέσεις στον τομέα της ειδικότητάς του,
μετά την ανακοίνωσή τους στις 21
Σεπτεμβρίου.</span></i><br />
<i><span style="font-family: inherit;"><br /></span></i></div>
</div>
<div id="sdfootnote5">
<div class="sdfootnote">
<i><span style="font-family: inherit;"><a class="sdfootnotesym" href="#sdfootnote5anc" name="sdfootnote5sym">5</a>Ενδεικτικά
αναφέρω – έχω ακούσει χειρότερα – ότι
ο εκ των κεντρικών συντονιστών για τους
εθελοντές Μιχάλης Θεοχάρης λογοκρίνει
τις αναρτήσεις στις διαδικτυακές ομάδες
των εθελοντών χωρίς καν να το αναφέρει,
και όταν του ζήτησα το λόγο για μία
ανάρτησή μου μου απάντησε ότι θα έπρεπε
να είχε διαγράψει εμένα, όχι την ανάρτηση.
Την ντροπή μου που κάθομαι και ασχολούμαι
με τέτοια και τέτοιους την υπερβαίνω,
και υπερέβαινα πάντα, στη βάση της
πεποίθησης ότι η δημοκρατία απαιτεί
να μην τους εκχωρούμε το δημόσιο χώρο
– τουλάχιστον όχι χωρίς μάχη.</span></i><br />
<i><span style="font-family: inherit;"><br /></span></i></div>
</div>
<i><span style="font-family: inherit;"><a class="sdfootnotesym" href="#sdfootnote6anc" name="sdfootnote6sym">6</a>Από
το «φρέσκο γάλα μέχρι πέντε μέρες»
μέχρι τα πιο πρόσφατα «τα τελευταία
χρόνια το Δημόσιο Πανεπιστήμιο έγινε
σάκκος του μποξ από όψιμους μεταρρυθμιστές»
(21/09/14), «κάθε γειτονιά πρέπει να έχει
όσους μετανάστες μπορεί να αντέξει»
(Αγ. Παντελεήμονας, 5/10/14) και «να φύγει
το ΔΝΤ αλλά να υπάρξει ένα πατριωτικό
σχέδιο δράσης» (στον «Ενικό», 13/10/14),
πάντα όταν έρχεται η κουβέντα στα μέτωπα
της επικαιρότητας ο Σταύρος Θεοδωράκης
φαίνεται να πηγαίνει με το ρεύμα.</span></i></div>
Πολυβώτηςhttp://www.blogger.com/profile/02677940965801355726noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4375210299550848816.post-45762530812731111012014-03-13T19:57:00.001+02:002014-03-13T22:03:10.297+02:00Το ορατό ρήγμα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEI1HoTBetQQDps6X3x_4Qt-psKkBSCP-y8NXcUIVrlWOam5HN2bRMezdZqWyHhMDw36tC352mUV3OCar6gn028ygH1GhNmpTr-Ikms7e6n9pzxFQ_O_mHHO7XMflUdXmUroLSbe5pMnfF/s1600/Isthmos-Korinthou-1024x715.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEI1HoTBetQQDps6X3x_4Qt-psKkBSCP-y8NXcUIVrlWOam5HN2bRMezdZqWyHhMDw36tC352mUV3OCar6gn028ygH1GhNmpTr-Ikms7e6n9pzxFQ_O_mHHO7XMflUdXmUroLSbe5pMnfF/s1600/Isthmos-Korinthou-1024x715.gif" height="278" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
Οι pundits ανησυχούν και διαμαρτύρονται: το Ποτάμι δε μας λέει σε ποια ευρωομάδα θα ενταχθεί.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Δεν έδειξαν την ίδια ανησυχία όταν αποτυχημένα κόμματα έσπευδαν να φορέσουν έναν ευρωπαϊκό φερετζέ προκειμένου να κρύψουν τη γύμνια της πολιτικής τους. Όταν το ΠΑΣΟΚ και οι συνεργαζόμενοι έγιναν «Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα» διότι δεν είχαν κάτι να πουν (και τόσους μήνες, μ'όλα τα σοβαρά άτομα που ενεπλάκησαν στο εγχείρημα της Ελιάς, δεν μπόρεσαν να πουν τίποτα). Όταν γίνεται είδηση στα ΜΜΕ ότι «<a href="http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22767&subid=2&pubid=63970139" target="_blank">ο Αντώνης Σαμαράς στηρίζει Γιούνκερ</a> για την προεδρία της Κομισιόν», για να θυμηθούμε ότι και η ΝΔούλα ανήκει σε μία ευρωπαϊκή υπερομάδα, άσχετο αν πρόδωσε και προδίδει όλες τις αρχές της συγκεκριμένης ομάδας. Όταν για τον Αλέξη Τσίπρα πολιτική ευρωπαϊκών συμμαχιών σημαίνει τη στήριξή του από μία παντού μειοψηφούσα πολιτική ομάδα. Όταν η ηγεσία των Οικολόγων Πρασίνων που ρέπει μέχρι και στον <a href="http://stokokkino.gr/article/5513/E-Ioannidou-Apoxorisa-kathos-o-B-Pissias-den-ensternizetai-tis-theseis-ton-Oikologon-Prasinon" target="_blank">εθνικολαϊκισμό</a> κρατάει ως φύλλο συκής τη σφραγίδα του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος. Όταν η Δράση παράτησε τον καινοτόμο πολιτικό της λόγο προς όφελος του φιλελεύθερου λαϊκισμού και της σφραγίδας του Κόμματος Φιλελευθέρων και Δημοκρατών που εξασφάλισε ο τελευταίος της πρόεδρος.<br />
<br />
Οι συμμαχίες στην Ευρώπη είναι ιδιαίτερα χρήσιμες, και για όλα τα παραπάνω κόμματα βάζουν ένα φρένο στην εγγενή ροπή προς την ελληνοκεντρική αυτοαναφορικότητα. Όπως όμως έλεγε ο Π. Κονδύλης, η αξία μιας συμμαχίας για μια ορισμένη πλευρά καθορίζεται από το ειδικό βάρος της πλευράς αυτής μέσα στο πλαίσιο της συμμαχίας. Στο νέο κόμμα, λοιπόν, το Ποτάμι, δεν αναγνωρίζεται το δικαίωμα να σταθμίσει το ειδικό του βάρος και να επιλέξει εκ των υστέρων τις συμμαχίες του με βάση την πολιτική ατζέντα που θα διαμορφώσει, το φλερτ που θα του γίνει και τη διαμόρφωση των συσχετισμών στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Υιοθετείται το πρωτείο της ιδεολογίας έναντι της πολιτικής: πιο σημαντικό από τη διαμόρφωση πολιτικών προτάσεων είναι να αποφασίσει σε ποιον χώρο ανήκει. Το αστείο είναι ότι τέτοιου είδους κριτική γίνεται και από αυτούς που διαμαρτυρήθηκαν για την απόφαση των «58» να ενταχθούν στο PES τη στιγμή που καλούσαν σε σύμπραξη και τους φιλελεύθερους. Είναι φανερό ότι αυτή η κριτική δεν είναι πάντοτε αθώα.<br />
<br />
Η κριτική αυτού του είδους όμως, και κυρίως η καλοπροαίρετη, αποκαλύπτει ένα ρήγμα στον άμορφο χώρο μεταξύ παραδοσιακής Δεξιάς και λαϊκιστικής Αριστεράς, ρήγμα του οποίου οι συντεταγμένες δημιουργούν σύγχυση σε όσους αισθάνονται ότι κατέχουν την απόλυτη αλήθεια στο πώς (πρέπει να) διεξάγεται η πολιτική. Αίσθηση που δεν οφείλεται σε τίποτα άλλο από την παραδοσιακή εγγύτητα ενός χώρου διανόησης στα κέντρα λήψης των αποφάσεων, παρά το γεγονός ότι στην ονομαστική τους αξία οι απόψεις του χώρου αυτού απέχουν πολύ τόσο απ' την πρακτική των κυβερνώντων όσο και από οποιαδήποτε λαϊκή αναγνώριση θα μπορούσε να δικαιολογήσει τέτοια εγγύτητα. Συνήθισαν λοιπόν να μιλούν από καθέδρας και να διανθίζουν με ιλαρό τρόπο μία πραγματικότητα που τίποτα το προοδευτικό ή το αποτελεσματικό δεν περιείχε, δίνοντας διαλέξεις περί του δέοντος και του εφικτού. (Η Ελιά μάς προσφέρει και πάλι άφθονα παραδείγματα προς αποφυγή, ή για γέλιο.) </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Το Ποτάμι έρχεται να ταράξει τις ιεραρχίες και ιεραρχήσεις της κεντροαριστεράς, τονίζοντας το πρωτείο της πολιτικής έναντι της ανούσιας ιδιολέκτου του ελληνικού δημόσιου χώρου. Η συμβολική, αλλά και πρακτική του απόφαση να αποκλείσει ανθρώπους των κομματικών μηχανισμών (περισσότερα <a href="http://www.athensvoice.gr/article/city-news-voices/%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B7/%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%AF-%CF%85%CF%80%CE%BF%CF%83%CF%84%CE%B7%CF%81%CE%AF%CE%B6%CF%89-%C2%AB%CF%84%CE%BF-%CF%80%CE%BF%CF%84%CE%AC%CE%BC%CE%B9%C2%BB" target="_blank">εδώ</a>) διεκδικεί τον απεγκλωβισμό από την συναινετική στάση της ελίτ απέναντι σε ένα πολιτικό σύστημα που επί τριάντα χρόνια διαλαλεί τις υποτιθέμενες κοινωνικές και οικονομικές του κατακτήσεις, κάνοντας ότι δε βλέπει τις ασθενέστερες χώρες να μας προσπερνούν μία μία και οδηγώντας μας τελικά στην καταστροφή (η οποία, πολύ βολικά, αποδίδεται σε μία και μόνο κυβέρνηση). Της ελίτ για την οποία η πολιτική είναι πολύ σοβαρό πράγμα για να αφεθεί σε ερασιτέχνες, αλλά αν αυτοί οι ερασιτέχνες τυχαίνει να είναι τέκνα μιας πολιτικής οικογένειας ή πολιτευτές που πρέπει κάπου να βολευτούν αναγκάζεται να συναινέσει εξασκώντας την τέχνη του εφικτού. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Μέσα σε δύο βδομάδες το Ποτάμι έχει δώσει ένα <a href="http://topotami.gr/%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82/apantisis-stis-pio-sichnes-erotisis-ton-10-proton-imeron/" target="_blank">αρκετά σαφές στίγμα</a> για τη στάση του απέναντι στα σημαντικά ζητήματα (σε αντίθεση, π.χ., με τα τρία κόμματα ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ που ούτε για την έξοδο στις αγορές δεν έχουν πάρει θέση), και η δημοφιλία του έχει ήδη καταρρίψει το μύθο του «έτσι μόνο γίνεται». Μένει να δούμε αν τα θετικά δείγματα γραφής θα συνεχιστούν με τη δημιουργία μίας διαφανούς, οργανωμένης συλλογικότητας. Το σίγουρο όμως είναι ένα: Η αμφισβήτηση του πολιτικού συστήματος δεν είναι πλέον μόνο ένα χαρακτηριστικό των άκρων, όπως υπαγορεύει η εικονική πραγματικότητα των κεντροαριστερών και κεντροδεξιών μας ελίτ. Και στο ρήγμα που φανερώνεται, δεν υπάρχουν εκ του ασφαλούς κριτές παρά μόνο θέσεις.</div>
</div>
Πολυβώτηςhttp://www.blogger.com/profile/02677940965801355726noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4375210299550848816.post-1924717161631004862013-08-31T10:14:00.002+03:002013-08-31T10:14:46.840+03:00Ο Μπίστης, ο Χατζημαρκάκης και ο μέσος Γερμανός<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiECyzK6KLfsws81FSP5-KjkqULRlKoLxcmd13uhGvWwoFBzoYvJBtiR0i19iJPb2e9p4mTOV96G9-m9gTLV_iSPzhAYpSh9QO-ZfQnwtO-cn5_JLtGiVWqn0FE-Q01rK0chYzdovtwil7i/s1600/PafosBananes01.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiECyzK6KLfsws81FSP5-KjkqULRlKoLxcmd13uhGvWwoFBzoYvJBtiR0i19iJPb2e9p4mTOV96G9-m9gTLV_iSPzhAYpSh9QO-ZfQnwtO-cn5_JLtGiVWqn0FE-Q01rK0chYzdovtwil7i/s320/PafosBananes01.jpg" width="216" /></a></div>
<br /><br />Αν δεχτούμε ότι «όλοι τα φάγαμε» και ότι «αυτή είναι η Ελλάδα» (ας το ονομάσουμε αυτό «υπόθεση της πλήρους αντιστοιχίας», μεταξύ λαού και πολιτικών, εννοείται), τότε πρέπει να δεχτούμε ότι το ίδιο ισχύει και για τη Γερμανία, και άρα <i>και ο τελευταίος σχεδόν Γερμανός θεωρεί ασυγχώρητο παράπτωμα την επιστημονική λογοκλοπή, </i>αφού και <a href="http://de.wikipedia.org/wiki/Jorgo_Chatzimarkakis" target="_blank">ο τελευταίος Γερμανός πολιτικός</a> που υπέπεσε σε αυτό το παράπτωμα είδε την καριέρα του να καταστρέφεται.<br />
<br />
Κάτι τέτοιο βεβαίως δεν μπορεί να ισχύει – σε ποια χώρα έλλειψαν οι λωποδύτες ή οι ωχαδερφιστές για να λείψουν από τη Γερμανία; – φαίνεται όμως ότι οι ηθικοί κανόνες που ισχύουν για τους Γερμανούς πολιτικούς είναι αυστηρότεροι αυτών που αντιστοιχούν στο μέσο επίπεδο του λαού, επομένως η υπόθεση της πλήρους αντιστοιχίας είναι άκυρη.<br />
<br />
Για κακή μας τύχη όμως, ο τελευταίος Γερμανός πολιτικός που υπέπεσε στο παράπτωμα της επιστημονικής λογοκλοπής είναι και Έλληνας, και βρήκε τη λύση στο πολιτικό του τέλμα με τη δραστηριοποίησή του στην ελληνική πολιτική, αφού πρώτα <a href="http://lympouridis.wordpress.com/2013/08/30/%CF%87%CE%B1%CF%84%CE%B6%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%81%CE%BA%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82-%CE%BF-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%B3%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82-%CE%AD%CF%86%CE%B5/" target="_blank">φρόντισε να φιλοτεχνήσει το απαραίτητο αντιγερμανικό προφίλ</a>. Έχει κανείς αμφιβολία ότι θα βρει το δρόμο του και θα στεριώσει; Πιστεύει κανείς, μάλιστα, ότι δε θα μπορούσε με τον καιρό να σταδιοδρομίσει σε ένα από τα κυβερνητικά κόμματα, που θα εκτιμούσαν την «εμπειρία του» και τους «αγώνες του» για τα ελληνικά συμφέροντα, αφήνοντας την κάπως άσχετη υπόθεση της λογοκλοπής σε δεύτερη μοίρα;<br />
<br />
Τι είναι αυτό που μας κάνει τέτοια μπανανία; Αυτές οι ερωτήσεις επιδέχονται απαντήσεις σε πολλά επίπεδα, αλλά στην επιφάνεια δε βρίσκεται τίποτα άλλο από την ανοχή μας σε τέτοια φαινόμενα – φαινόμενα διαφθοράς και αναξιοκρατίας. Και ειδικά η ανοχή των ελίτ που αντιλαμβάνονται το πρόβλημα, και των οποίων οι αντίστοιχες στη Γερμανία έχουν επιβάλει στην πολιτική μία ηθική αυστηρότερη αυτής του συνόλου της κοινωνίας. Και πώς θα σταματήσουμε να είμαστε μπανανία; Και πάλι πολλά τα επίπεδα της απάντησης, αλλά εκεί που καταλήγουν όλα είναι στο τέλος της ανοχής.<br /><br />Στη συζήτηση για την ανασύνθεση της Κεντροαριστεράς, θεωρείται τελείως φυσιολογική η συμπόρευση με ένα κόμμα που διορίζει τον Παπουτσή εκπρόσωπο της χώρας στην Παγκόσμια Τράπεζα, που κρατάει τα αποτελέσματα του λογιστικού ελέγχου στα ταμεία του κλειδωμένα στο γραφείο του προέδρου, που συμμετέχει στη νομή των δημοσίων θέσεων από μία κυβέρνηση συνεργασίας με το σύστημα 4-2-1, που μετέτρεψε τη Βουλή για μήνες σε θέατρο αθυροστομίας με αφορμή ένα υποτιθέμενο αδίκημα που είχε παραγραφεί. «Όλοι κερδίζουν», <a href="http://www.metarithmisi.gr/el/readText.asp?textID=21872" target="_blank">διαβεβαιώνει ο Νίκος Μπίστης</a>, και αυτοί που θέλουν το κράτος λάφυρο των κομμάτων, και αυτοί που δεν το θέλουν. Εξάλλου, τα παπαγαλάκια του κόμματος έχουν ήδη διαμηνύσει ότι η συμμετοχή του Ρέππα, του Σκανδαλίδη, της Βάσως Παπανδρέου αποτελεί <a href="http://tinyurl.com/oom8tys" target="_blank">κάλεσμα στις υγιείς δυνάμεις της παράταξης</a>· τι εμποδίζει, εμάς τους προοδευτικούς, να μπούμε σε μία win-win συμπόρευση με αυτούς;<br />
<br />
Ο κύριος Μπίστης θέλει να παραμείνουμε μπανανία.</div>
Πολυβώτηςhttp://www.blogger.com/profile/02677940965801355726noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4375210299550848816.post-51060348906785475742013-05-04T14:27:00.000+03:002013-05-04T16:02:27.201+03:00Όταν ο Αντώνης έκανε τον Αλέξη αξιωματική αντιπολίτευση, και ο Αλέξης τον Αντώνη πρωθυπουργό<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://tvxs.gr/sites/default/files/article/2012/24/97568g-599851_450169458327187_542281777_n_2.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="384" src="http://tvxs.gr/sites/default/files/article/2012/24/97568g-599851_450169458327187_542281777_n_2.jpeg" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<h3 style="text-align: left;">
</h3>
<h3 style="text-align: left;">
<i>Το'να χέρι νίβει τ'άλλο, και τα δυο το πρόσωπο.</i></h3>
Αμήχανα αλλά με θράσος, μετά από την αποκάλυψη του πόσο καταστροφική ήταν η πενταετία Καραμανλή, ο Αντώνης Σαμαράς και τα <a href="http://www.antinews.gr/" target="_blank">παπαγαλάκια</a> του κατασκεύασαν το μύθο της δήθεν «κρίσης χρέους» που δημιούργησε ο ΓΑΠ και η οποία διαχωρίζεται από την «κρίση ελλείμματος» που δεν μπόρεσε να «διορθώσει» ο προκάτοχός του:<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/0l3dvQa2dAw?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<br />
<br />
Με την Αριστερά κανείς δεν ασχολιόταν τον καιρό εκείνο, αλλά ο Αντώνης είχε ανέβει στα κεραμίδια κατά των οποιωνδήποτε οικονομικών μέτρων της κυβέρνησης:<br />
<br />
<a href="http://www.antinews.gr/2010/03/05/36409/">http://www.antinews.gr/2010/03/05/36409/</a><br />
<br />
Όπως φαίνεται από το παραπάνω άρθρο, το οποίο είναι προγενέστερο (Μάρτης του '10) της προσφυγής στο ΔΝΤ (Απρίλης), η κοινή γνώμη ακολουθούσε. Για να λένε ακόμα και οι δεξιοί «όχι στις μειώσεις μισθών», σου λέει ο άλλος, η κυβέρνηση Παπανδρέου (του Αμερικάνου) εκτελεί ξένες εντολές και δεν υπερασπίζεται τα συμφέροντα του λαού. (Εδώ να σημειώσουμε τις ευθύνες της κυβέρνησης Παπανδρέου που όντως δεν υπερασπίστηκε τα συμφέροντα του λαού, και μείωνε τα πάντα οριζοντίως αντί να κόψει μέσα στον πρώτο μήνα τα προνόμοια των συντεχνιών, προνόμια που συνέχισαν να ανθίστανται χρόνια αργότερα, όπως στην περίφημη απεργία των υπαλλήλων της Αττικό Μετρό – αυτών που διπλασιάστηκαν επί Καραμανλή – που ζητούσαν με τη συμπαράσταση του Αλέξη να συνεχίσουν να πληρώνονται περισσότερο από καθηγητές πανεπιστημίου· αλλά προτρέχω, και επειδή κανείς από τους ήρωες του άρθρου μας δεν εγκάλεσε ποτέ τον ΓΑΠ για αυτά που έπρεπε να τον εγκαλέσει, θα τον αφήσω στην ησυχία του.)<br />
<br />
Προσέξτε (πάλι από το ίδιο άρθρο) και το σχήμα του επιχειρήματος: εισάγονται οι «κόκκινες γραμμές», που αργότερα θα γίνονταν πολύ της μόδας στο στόμα του Φώτη του Κουβέλη και του Βαγγέλη του Βενιζέλου· απορρίπτονται όλα τα μέτρα που θα έχουν άμεση επίπτωση στην τσέπη του πολίτη (μειώσεις μισθών, αυξήσεις καυσίμων) με την εξαίρεση ειδών πολυτελείας και ποτών· και τελικά «λεφτά υπάρχουν» στη δημόσια περιουσία και τα «λειτουργικά έξοδα» (γενικώς και αορίστως).<br />
<br />
Η ολική απονομιμοποίηση των μέτρων δημοσιονομικής προσαρμογής και της προσφυγής στο μηχανισμό στήριξης, από τον ηγέτη του υποτιθέμενου αστικού κόμματος, βύθισε το δημόσιο διάλογο στα επίπεδα της ατάκας, από τα οποία ακόμα να συνέλθει, και έλυσε τα σκυλιά, δηλαδή τα κοπρόσκυλα που είχαν φυλαγμένα στα μαντριά τους η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, ταϊζοντάς τα από τα δανεικά και ό,τι είχε απομείνει από φορολογικά έσοδα. Κοπρόσκυλα που πέρα από γραφικούς, αλλά πέρα ως πέρα αντιπροσωπευτικούς, τύπους σαν τον Καμμένο, συμπεριλαμβάνουν τα συμφέροντα των κρατικοδίαιτων εκδοτών (ο <a href="http://www.parapolitiki.com/2013/04/otan-o-tragkas-den-prolabaine-na-eisprattei-ekatommyria-apo-kratikes-diafimiseis.html" target="_blank">Τράγκας</a> και ο Κουρής – βλ. φωτό παραπάνω – φρόντισαν να δείξουν με κάθε τρόπο τη δυσαρέσκειά τους), των <a href="http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=412365" target="_blank">κλειστών επαγγελμάτων</a>, και βεβαίως τις συντεχνίες του Δημοσίου που κυβερνούν το κράτος, π.χ. <a href="http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_1_26/02/2011_433968" target="_blank">έτσι</a>. (<a href="http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26510&subid=2&pubid=113015850" target="_blank">Παρατηρούμε επίσης</a> ότι η συντριπτική πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ εκπροσωπεί δημοσίους υπαλλήλους και τραπεζικούς – οι οποίοι επίσης στηρίζονται πλέον σε κρατικούς πόρους). <br />
<br />
Η <a href="http://www.nooz.gr/greece/proti-dimoskopisi-meta-tin-prosfugi-sto-dnt" target="_blank">πρώτη δημοσκόπηση</a> μετά την προσφυγή στην τρόικα δεν αποτυπώνει εκλογικές ανατροπές, αλλά μία γρήγορη απονομιμοποίηση των κυβερνητικών επιλογών στη γραμμή της ΝΔ. Η μεγάλη αγκαλιά του Αντώνη όμως στον κάθε πικραμένο δε θα μπορούσε να χωρέσει αυτούς που <a href="http://youtu.be/8ahVghkW5WI" target="_blank">μια ζωή όμνυαν στο σοσιαλισμό</a>, όπως το γνωστό εργατολόγο (οι πρόσφατες εξελίξεις με τους συμβασιούχους ήρθαν να μας θυμίσουν τι <a href="http://www.metarithmisi.gr/el/readText.asp?textID=18390&sw=1440" target="_blank">μεγάλη μπίζνα</a> έχει στηθεί από εργατολόγους, παρεπιπτόντως), και εκεί μπαίνει στο παιχνίδι ο ευφυής Αλέξης, που στις αυτοδιοικητικές εκλογές (Νοέμβρης 2010) κάνει το colpo grosso: Κατεβάζει τον εργατολόγο από το βαθύτερο ΠΑΣΟΚ στην Περιφέρεια Αττικής, και δίνει το σύνθημα «Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ»:<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://encrypted-tbn2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcR6WgwXFfUe3N8THwXOvWM-3eVACv81BP3ePF23voyP_M9lKWaocA" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://encrypted-tbn2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcR6WgwXFfUe3N8THwXOvWM-3eVACv81BP3ePF23voyP_M9lKWaocA" width="284" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
Ταυτόχρονα, συνειδητοποιεί τη μεγάλη ευκαιρία που του δίνει η αντιπολιτευτική τακτική του Αντώνη, ο οποίος λόγω θέσης (αξιωματική αντιπολίτευση) δεν μπορεί να την τραβήξει στα άκρα: Το δίλημμα είναι ναι ή όχι στο Μνημόνιο.<br />
<br />
Έτσι έρχεται σιγά σιγά ο Αλέξης να πάρει τη θέση που του αρμόζει στη νεότερη ιστορία μας, διεκδικώντας λίγο λίγο απ' τον Αντώνη τον πρώτο λόγο στον αντιμνημονιακό αγώνα, στην αρχή χωρίς ορατά δημοσκοπικά αποτελέσματα για τον ίδιο (έλαβε 6,23% στην περιφέρεια Αττικής, είχε 3,2% σε <a href="http://www.eklogika.gr/news/4639" target="_blank">δημοσκόπηση</a> τον επόμενο Απρίλιο), αλλά με σταθερή πτώση του δικομματισμού (<a href="http://www.eklogika.gr/news/4639" target="_blank">40% τον Απρίλιο</a>). Το χαρακτηριστικό των αυτοδιοικητικών εκλογών και εκείνου του χειμώνα ήταν η πανσπερμία των «αριστερών» αντιμνημονιακών δυνάμεων (οι δεξιές ήταν ακόμα στη ΝΔ) – χρειάζονταν χρόνο εκατέρωθεν μέχρι να συναντηθούν στο χωνί του ΣΥΡΙΖΑ.<br />
<br />
Η λυσσαλέα αντιπολίτευση του Αντώνη, όμως, που για λογαριασμό του εαυτού του και συμφερόντων που θίγονταν από τους λιγοστούς <a href="http://www.ragkousis.gr/" target="_blank">μεταρρυθμιστές</a> <a href="http://www.tovima.gr/education/article/?aid=416258" target="_blank">υπουργούς</a> του ΓΑΠ (κάποιους από τους οποίους ο Ρέππας αποκάλεσε περιφρονητικά <a href="http://www.parapolitiki.com/2011/12/h-m.html" target="_blank">«αυτοδημιούργητους»</a>) δεν έδινε σπιθαμή γης, σε συνδυασμό με το εσωτερικό ροκάνισμα από το βαθύ ΠΑΣΟΚ και <a href="http://www.parapolitiki.com/2011/06/blog-post_1433.html" target="_blank">κάποιον που ήθελε</a> να «πάρει το ΠΑΣΟΚ» πάσει θυσία, κλόνισαν την κυβέρνηση που εκείνο το καλοκαίρι του '11 έδειχνε να στερεύει από δυνάμεις. Στο λαϊκό επίπεδο, το κίνημα των αγανακτισμένων απέδειξε την ευρύτατη απήχηση των αντιμνημονιακών συνθημάτων, και έδωσε την ευκαιρία στην Άκρα Δεξιά (άλλη μία γενναία προσφορά της <a href="http://www.antinews.gr/2010/02/08/33791/" target="_blank">ρατσιστικής ατζέντας</a> του Αντώνη, εν μέρει) να οργανωθεί, την ώρα που στην κάτω πλατεία έκαναν λαϊκές συνελεύσεις για να λύσουν με αμεσοδημοκρατικό τρόπο τα προβλήματα του διεθνούς καπιταλισμού. Χρειάστηκε ένας μετασχηματισμός για να περάσει το Μεσοπρόθεσμο και να πάρει η κυβέρνηση μερικούς μήνες ζωής ακόμα. Παρεπιπτόντως, η Αριστερά της Ευθύνης σφύριζε αδιάφορα, και περίμενε να σώσει τη χώρα ένα χρόνο αργότερα, χέρι χέρι με τον Αντώνη.<br />
<br />
Ακολούθησε το δραματικό στοίχημα του Παπανδρέου τον Οκτώβρη του '11 με το δημοψήφισμα, μετά το οποίο ήταν πολιτικά νεκρός. Παραδόξως, η αστάθεια δημιούργησε εξίσου μεγάλα προβλήματα στον Αντώνη, που έπρεπε να ξεκινήσει τις κωλοτούμπες που θα τον οδηγούσαν στο 18,85% των εκλογών του Μαΐου, το χαμηλότερο ποσοστό στην ιστορία της Νέας Δημοκρατίας και – υπό φυσιολογικές συνθήκες – ικανό να τον οδηγήσει στην εξαφάνιση. Προτρέχουμε όμως διότι μεσολάβησε από Νοέμβρη μέχρι Μάη η κυβέρνηση Παπαδήμου. Αλλά επειδή αντιμετώπισε την ίδια δυναμική, δηλαδή αγανακτισμένους (ο χαρακτηρισμός «χούντα», παρόλο που είχε συντριπτική δεδηλωμένη, τα λέει όλα) και αδιάφορο σφύριγμα (<a href="http://www.newsbomb.gr/politikh/story/134765/f-koyvelis-itta-tis-politikis-i-kyvernisi-prosopikotiton" target="_blank">«ήττα της πολιτικής»</a>), την προσπερνάμε ως το αναγκαίο μεσοδιάστημα που χρειάζονταν οι ήδη μαγειρεμένες συνταγές να δέσουν. Το ότι, π.χ., εκείνη την εποχή θα μπορούσε να είχε λήξει το θέμα της <a href="http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=454208" target="_blank">ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών</a>, να φύγει ο φόβος της δραχμής και να αρχίσει σιγά σιγά να επανέρχεται η σταθερότητα φαίνεται να μην πολυαπασχολεί την πλειοψηφία των δημοσιογράφων, και των όψιμων σωτήρων που πλέον παριστάνουν τα τέρατα υπευθυνότητας για λογαριασμό της χώρας.<br />
<br />
Και ερχόμαστε στην επομένη των εκλογών της 6ης Μαΐου 2012, τότε που ο δικομματισμός παρέπαιε και οι ηγέτες του είχαν βρεθεί σε πλήρη ανυποληψία. Πώς έγινε και έξι βδομάδες μετά στις 17 Ιουνίου, ο Αντώνης έγινε Λάζαρος και βρέθηκε στο τιμόνι της χώρας, οδηγώντας την σε μία πιο σταθερή εποχή (αφού, βεβαίως, δεν έχει να αντιμετωπίσει την αντιπολίτευσή του); Τι μεσολάβησε; Ποιος τον μετέτρεψε από παρία σε εθνικό ηγέτη; <br />
<br />
Η απάντηση εναπόκειται στην ευφυΐα του αναγνώστη και της αναγνώστριας. Μεταφέρω μόνο το εξής περιστατικό από προσωπική κουβέντα με καθηγητή του ΕΜΠ που κάποτε διαδραμάτιζε ηγητικό ρόλο στο ΣΥΡΙΖΑ: Όταν ρωτήθηκε για το πού θα έβρισκαν τα λεφτά αν τη Δευτέρα έλεγε η τρόικα «δε δίνω άλλω», απάντησε: «Ε, τόσες χώρες υπάρχουν στον κόσμο, όλο και κάποια θα βρεθεί να μας δανείσει.» Τέτοιο ήταν το επίπεδο της ανάλυσης εκείνο το πρωί της 7ης Μαΐου, στηριγμένης στις στοιβαρές εγγυήσεις του γνωστού οικονομολόγου που, όπως <a href="http://www.axiaplus.gr/article/33082/o-baroyfakhs-kai-h-xontrh-mplofa-ths-ekt/" target="_blank">επί Κυπριακής κρίσης δέκα μήνες αργότερα</a>, διαβεβαίωνε ότι όλοι μπλοφάρουν.<br />
<br />
Πολύ απλά, τη Δευτέρα της 18ης Ιουνίου ο κόσμος θα έκανε ουρές έξω από τις τράπεζες, όπου θα θεωρούσε ότι είναι κλειδωμένα τα λεφτά του. (Αυτό το τελευταίο έχει πολλή πλάκα: δείτε το βίντεο από την Αργεντινή στην <a href="http://www.skai.gr/player/TV/?mmid=239109" target="_blank">πολύ καλή εκπομπή των Νέων Φακέλων</a> όπου ο κόσμος ήθελε να μπει και να πάρει τα λεφτά του· βεβαίως, οι τράπεζες πολλαπλασιάζουν το χρήμα και δεν το έχουν στα σεντούκια τους.) Εκ των υστέρων, αυτό που είναι ανατριχιαστικό είναι πόσο λίγοι φαίνεται να είχαν, και να έχουν, συνειδητοποιήσει πόσο πιθανό ήταν ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Και αυτό δείχνει, όχι μόνο την κατάντια της υπαρκτής Αριστεράς, αλλά και σε ποιο σημείο απελπισίας και κινδύνου έχουν φέρει την Ελλάδα οι κυρίαρχες, «αστικές» πολιτικές δυνάμεις – ας το σκεφτούν αυτό οι <a href="http://www.skai.gr/news/politics/article/215563/ad-samaras-tha-sosoume-tin-ellada-osoi-to-tolmisoume-/" target="_blank">διάφοροι σωτήρες</a> που νομίζουν ότι μπορούν να συνεχίσουν το business as usual.<br />
<br />
ΥΓ: Σε εκείνες τις αυτοδιοικητικές εκλογές του Νοεμβρίου 2010 γεννήθηκε και μία άλλη ιστορία, της οποίας ο μίτος ξετυλίγεται ακόμα, με άγνωστο προορισμό. Είναι η ιστορία της συνάντησης μεταρρυθμιστικών δυνάμεων με διαφορετικές καταβολές, η ιστορία της συγκρότησης του <a href="http://www.tanea.gr/opinions/all-opinions/article/4750816/?iid=2" target="_blank">προοδευτικού χώρου</a>. <br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br /></div>
Πολυβώτηςhttp://www.blogger.com/profile/02677940965801355726noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4375210299550848816.post-43228716255151414562013-02-27T18:38:00.000+02:002013-02-27T18:38:04.702+02:00Αρχηγισμός, γεροντική αρρώστια της κεντροαριστεράς<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3nRA8xD8QGCvuez1R1c9cqG3ZhgjHP9ieTYPZbTetUo9eMdOFJBDSRJdeBQpG4Qe1rnik3dRDqkwR7QA6S_IGz32RHWm0GZ_h1KJgf9S7-vuXSIJVbuS9amD-B22F6yOV4OoNP8FE6MnJ/s1600/afisa+48x68-DHMAR.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3nRA8xD8QGCvuez1R1c9cqG3ZhgjHP9ieTYPZbTetUo9eMdOFJBDSRJdeBQpG4Qe1rnik3dRDqkwR7QA6S_IGz32RHWm0GZ_h1KJgf9S7-vuXSIJVbuS9amD-B22F6yOV4OoNP8FE6MnJ/s320/afisa+48x68-DHMAR.jpg" width="231" /></a></div>
<br />
<br />
<i>Γράφει ο <b>Δυστυχής Κεντροαριστερός</b></i><br /><br />Είναι αργά για κεντροαριστερά δάκρυα...<br />
<br />
Καιρός φέρνει τα λάχανα
καιρός τα παραπούλια, λέει η παροιμία. Πόσο καλύτερα να περιγράψει
κανείς την κατάσταση στην "κεντροαριστερά" σήμερα. Δυο αποτυχημένες
εκδοχές της ανταγωνίζονται για την κυριότητα του οικοπέδου - και οι δυο
λόγω χρησικτησίας! Όχι μόνο δεν επέδειξαν ποτέ τα διαπιστευτήριά τους,
τις πράξεις κατοχύρωσης των πολιτικών τους ως κεντροαριστερών, αλλά
θεωρούν απλά ότι η μακρόχρονη χρήση του τίτλου τούς νομιμοποιεί να
διεκδικούν και την αποκλειστικότητα!<br />
<br />
Είναι καιρός τώρα που η κρίση
έχει αποδείξει πέραν των όποιων προθέσεων (ιδρυτικών πλαισίων και
διακηρύξεων) ότι η προωθητική δύναμη της Δημοκρατικής Αριστεράς
εξαντλήθηκε νωρίς.<br /><br />
Ένδειξη γι αυτό υπήρχε ήδη στην απροθυμία των
στελεχών της "ανανεωτικής πτέρυγας" να εγκαταλείψουν την αγκαλιά του
ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που τελικά προέκυψε μάλλον από λάθος εκτιμήσεις του
τελευταίου που απέκλειε αλλαζονικά κάτι τέτοιο. Αλλά κυρίως προέκυψε από
την προϊούσα μαζική αποχώρηση ανανεωτικών από το κόμμα που ακολούθησαν
έκοντες άκοντες και τα μέλη της ισόβιας ηγετικής ομάδας. Για να
εξασφαλίσουν στην συνέχεια με την εμπειρία τους "σε αυτά", μια νέα
ισόβια θητεία στο νέο σχήμα.<br />
<br />
Όλοι σήμερα γνωρίζουν ότι ΔΗΜΑΡ χωρίς
Φ.Κουβέλη δεν υφίσταται. Ο χώρος αυτός δεν κατάφερε να αποκτήσει
αυτόνομη προσωπικότητα, ούτε έλεγχο της εφαρμογής των αποφάσεών του.
Ακολουθεί και υποχωρεί πολιτικά στο "κύρος" και την "δημοτικότητα" του
αρχηγού του με τρόπους που δεν κατάφεραν ποτέ κλασσικά αρχηγικά κόμματα.<br /><br />
Δεν
κυκλοφορεί τυχαία άλλωστε η ρήση: "ΔΗΜΑΡ είναι η κοινωνική συναναστροφή
στην οποία συζητάνε μέχρις εξαντλήσεως και γίνεται αυτό που θέλει ο
Πρόεδρoς".<br /><br />
Ζαλισμένα από τα ζιγκ ζαγκ της προσωπικής πολιτικής
έμπνευσης του ΦΚ τα αξιόλογα στελέχη του χώρου και οι κινήσεις που τον
συνίδρυσαν αυτοπεριθωριοποιήθηκαν ή και αποχώρησαν. Και η ενέργεια του
χώρου ακολουθεί κατά πόδας την ενέργεια και τα κέφια του αρχηγού.<br />
<br />
Οι
ιδρυτικές διακηρύξεις, το πλαίσιο που αρχικά εξέφραζε μια νέα
επανεκκίνηση του χώρου της ανανεωτικής και δημοκρατικής αριστεράς
μοιάζει πια με κιτρινισμένο κουρελόχαρτο. Οι μεταρρυθμιστικές προθέσεις
εξελίχθηκαν σε άρνηση των μεταρρυθμίσεων, το κράτος δικαίου που θα
προασπίζεται το δημόσιο συμφέρον έγινε ανυπόφορος κρατισμός και
πελατειακή προστασία των ΔΥ από έστω μία απόλυση, η δικαιη λιτότητα και
κατανομή των βαρών κατρακύλησε στον βόρβορο του λαϊκιστικού
αντιμνημονιασμού και της τρομολαγνείας για τις "επελάσεις" της τρόικας
σε έναν λαό "που δεν αντέχει άλλο". Με αυτόν τον τρόπο ο χώρος
προσέλκυσε βαθυπασόκους αντί για μεταρρυθμιστές και κρατιστές αντί για
αριστεροφιλελεύθερους.<br />
<br />
Σήμερα, προσπαθεί να αναδειχθεί ως πιο
αξιόπιστη ραχοκοκκαλιά της "νέας κεντροαριστεράς" από το εν πολλαίς
αμαρτίες περιπεσόν ΠΑΣΟΚ, αλλά δεν τα καταφέρνει. Γιατί έχει ήδη
σωρεύσει αρκετές αμαρτίες ο ίδιος. Και εν τέλει, δυο αποτυχημένοι
οργανισμοί δεν φτιάχνουν έναν πετυχημένο, ακόμη κι αν καταφέρουν να
ενωθούν. Με τι υλικό; Τις χιλιοδιαψευσμένες διακηρύξεις τους αμφότεροι;
Με το ίδιο τραγικό ηγετικό προσωπικό; Με μόνη πολιτική την "πολιτική του
ζήτουλα" από την ευρωπαϊκή οικογένεια χωρίς ταυτόχρονα ανταπόκριση στις
δεσμεύσεις τους για περιορισμό του σπάταλου και παρασιτικού δημοσίου
και απελευθέρωση της επιχειρηματικότητας, όχι από τους ελέγχους του αλλά
από τα δεσμά του, φορολογικά και άλλα; Περιμένοντας τον Ολάντ ή την
συμμαχία Πρασίνων Σοσιαλδημοκρατών στην Γερμανία ή το νέο επερχόμενο
κούρεμα να τους σώσει; Παίζοντας στο μεταξύ κατενάτσιο στο πρόγραμμα,
αξιοποιώντας οποιαδήποτε πρόφαση για να μην πέσει χέρι στην συντήρηση
ενός ανύπαρκτου κράτους και να συνεχιστούν οι φορολογικές επιδρομές επί
δικαίων και αδίκων;<br />
<br />
Κάθε κοινωνικός οργανισμός περνά την φάση της
ακμής και της παρακμής του. Το διάστημα που θα καλύψει η πρώτη φάση
εξαρτάται από τη προωθητική δύναμη που κρύβει μέσα της η αρχική ώθηση.
Στην περίπτωση της Δημοκρατικής Αριστεράς, η δύναμη αυτή ήταν ασθενής εξ
αρχής. Περιορίστηκε στο κληρονομικό χάρισμα και όχι στην συνέργεια των
προθύμων, που ήσαν πολλοί και πολλές στην αφετηρία. Αγνοήθηκαν.<br /><br />
Ήδη
μετά την στήριξη Καμίνη Μπουτάρη φάνηκε η ανανεωτική δύναμη να σβύνει. Η
συμμετοχή στην κυβέρνηση έσβησε μέρος της ενοχής για τις δεύτερες
εκλογές και έδωσε ελπίδα για μεταρρυθμιστικές παρεμβάσεις και δικαιοσύνη
στην κατανομή των βαρών. Πράγματα που αμέσως σχεδόν διαψεύστηκαν (με
την επιλογή ήδη των σχετικών προσώπων).<br /><br />
Σήμερα τρεμοσβύνουν κάποια
φωτάκια κυρίως χάρη στους χιλιάδες αξιόλογους ανθρώπους που παραμένουν,
βαθειά προβληματισμένοι για πολλά πράγματα, στην "περιοχή".<br />
<br />
Στην
περίπτωση του ΠΑΣΟΚ τα πράγματα είναι πιο απλά. Ποτέ ο χώρος αυτός δεν
προχώρησε με την δημοκρατία, την διαφάνεια και την νοοτροπία ευρωπαϊκού
σοσιαλδημοκρατικού κόμματος. Στηρίχτηκε στην "χαρισματικότητα" των
ηγετών του και την στήριξη των ψήφων έναντι μαζικών διορισμών κυρίως των
περιθωριοιποιημένων λόγω φρονημάτων, αριστερών. Όλα αυτά έχουν
τελειώσει. Κι ο Ευ.Βενιζέλος δεν πείθει ούτε για την δημοκρατικότητά
του, ούτε για την διαφάνεια ούτε για την μη πελατειακή του συγκρότηση,
ιστορία και πολιτική - μάλλον για τα αντίθετα. Έτσι μένει στο προσκήνιο,
όπως και ο "αντίπαλός" του για το χρίσμα του Πάπα της κεντροαριστεράς
Φ. Κουβέλης, απλά για όσο δεν υπάρχει εναλλακτική.<br />
Τα υπόλοιπα
είναι παραμύθια για το νανούρισμα των ζωντανών μεταρρυθμιστικών δυνάμεων
στο όνειρο της περχόμενης "νέας ελληνικής κεντροαριιστεράς". Όνειρα
γλυκά...</div>
Πολυβώτηςhttp://www.blogger.com/profile/02677940965801355726noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4375210299550848816.post-80400819851777694342012-09-16T08:08:00.001+03:002012-09-16T08:08:41.187+03:00 Mισθολογικές περικοπές και διδάγματα για το μέλλον <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name">
</h3>
<div class="post-header">
</div>
<i><b><span style="color: magenta;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Μια διαφορετική ματιά για τις περικοπές των
μισθών των πανεπιστημιακών, από τον καθηγητή του ΑΠΘ Παναγιώτη Γκλαβίνη.</span></span></b></i>
<div class="MsoNormal">
<i><br /></i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<i><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">του <b><a href="http://panepistimiakisymparataxi.blogspot.gr/2012/09/blog-post.html">Παναγιώτη Γκλαβίνη</a></b></span></i><br /><br /><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZByl7sJK35rHBBrW0Xpzhe2QO24pVs3A6i_eHBkWa-HmTcPPM5TQYcmk42MQD8UyQcF5RbZFwBmReziKZoblSR3Ut_ViS9_KYtCwpMGRNe-XtdZNiC9ua35md27KVfuVTemuoF8dqcOA/s1600/Golden-Boys.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZByl7sJK35rHBBrW0Xpzhe2QO24pVs3A6i_eHBkWa-HmTcPPM5TQYcmk42MQD8UyQcF5RbZFwBmReziKZoblSR3Ut_ViS9_KYtCwpMGRNe-XtdZNiC9ua35md27KVfuVTemuoF8dqcOA/s200/Golden-Boys.jpg" width="193" /></a></div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: medium;">Οι μισθολογικές περικοπές μάς
αδικούν. Είμαστε θύματα μιας νέας οριζόντιας μείωσης του μισθολογικού κόστους του
δημοσίου, σε διακλαδικό </span><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: medium;">επίπεδο </span><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: medium;">αυτή τη φορά, που αγνοεί επιδεικτικά την άνιση
μεταχείριση ενός ανταγωνιστικότερου κλάδου, που όμως δεν έλαβε καμιά αύξηση στις
αποδοχές του τα τελευταία χρόνια, τη στιγμή που όσοι συγκρίνονται μαζί του λάβανε
αυξήσεις της τάξης του 40, του 70 ή του 100%!</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: medium;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: medium;">Με τις
σχεδιαζόμενες περικοπές, η
Κυβέρνηση εκπέμπει ένα πρόσθετο μήνυμα: αδιαφορεί προκλητικά αν τα
δημόσια πανεπιστήμια καταρρεύσουν. Το αποδέχεται, θα λέγαμε, με όρους
ενδεχόμενου δόλου…
Δεν εξηγείται αλλιώς γιατί αδιαφορεί αν φύγουν στο εξωτερικό άξιοι
συνάδελφοι. Αδιαφορεί αν δεν έρθουν από το εξωτερικό αξιότεροι
συνάδελφοι.
Αδιαφορεί αν σταματήσουν να χτυπάνε την πόρτα του ελληνικού
πανεπιστημίου
αξιότατοι νέοι επιστήμονες, που κατά κανόνα έχουν υψηλότερα προσόντα από
πολλούς υπηρετούντες στα ελληνικά ΑΕΙ καθηγητές σήμερα! </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: medium;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: medium;">Το νέο
μήνυμα εκπέμπεται στην
ίδια ακριβώς συχνότητα με το ν. 4076, ο οποίος πριν δυο μήνες ακύρωσε τη
μεταρρύθμιση
που προήγαγε ο ν. 4009 σε επίπεδο τμημάτων και τομέων, προγραμμάτων
σπουδών και
μεταπτυχιακών. Δεν θέλει το Δημόσιο Πανεπιστήμιο ν’ αλλάξει; Τόσο το
χειρότερο
γι’ αυτό! Η ζωή, όμως, προχωρά. Με τον ίδιο νόμο, λοιπόν, το Υπουργείο
ανέκτησε
την απόλυτη διακριτική ευχέρεια να συρρικνώσει τη δημόσια ανώτατη
εκπαίδευση και διευκόλυνε την ίδρυση και λειτουργία κολλεγίων σε
συνεργασία με ανώτατα ιδρύματα
του εξωτερικού. Πριν λίγες ημέρες, γίναμε μάρτυρες της παρέλασης
κυβερνητικών
στελεχών στα εγκαίνια της «πρώτης ιδιωτικής πολυτεχνικής σχολής στη χώρα
μας».
Ήδη, σύμφωνα με δικές μας πληροφορίες, σχεδιάζεται να ενταχθούν στο νόμο
για
την ταχεία αδειοδότηση επενδύσεων (<span lang="EN-US">fast</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">track</span>) και μεγάλες επενδύσεις που θα μπορούσαν να υλοποιηθούν στον
τομέα της εκπαίδευσης. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: medium;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBnh7PbQ_bxybnLcSiE8kbE9cGsykmVCFawUSme42haovyHszU3PW7isnWrKbCjrvxHRLiCSt3bpO0CJXkWL8WocQsxVpK30Zk17e0Gor0iAumZpiLPLiwA1icwd9rhDtfkYa25iuP0dk/s1600/reform1832.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBnh7PbQ_bxybnLcSiE8kbE9cGsykmVCFawUSme42haovyHszU3PW7isnWrKbCjrvxHRLiCSt3bpO0CJXkWL8WocQsxVpK30Zk17e0Gor0iAumZpiLPLiwA1icwd9rhDtfkYa25iuP0dk/s320/reform1832.jpg" width="201" /></a><b><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: medium;">Ερώτηση: </span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: medium;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: medium;">Αφήσαμε, άραγε, κανένα περιθώριο </span><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: medium;">στην πολιτική εξουσία, </span><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: medium;">με τις πράξεις
και τις παραλείψεις μας, να αντιδράσει με τρόπο διαφορετικό
από αυτόν με τον οποίο αντιδρά σήμερα; ΚΑΝΕΝΑ! Ο ένας νόμος δεν μας άρεσε κι ο
άλλος μας ξινίζει. Οι συνδικαλιστές του </span><span lang="EN-US" style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: medium;">club</span><span lang="EN-US" style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: medium;"> </span><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: medium;">της
δραχμής συμπεριφέρονται σα να
μην πέρασε μια μέρα από την προηγουμένη της ψήφισης του ν. 4076. Τον
καταδίκασαν και αυτόν όπως τον προηγούμενο, πριν καν τον διαβάσουν! Όσο
για την ακαδημαϊκή μας ηγεσία,
αυτή αποφάσισε να προσφύγει κατά της συνταγματικότητας και του νέου
νόμου. Κατά
τα άλλα, είναι υπέρ ενός νέου καταστατικού χάρτη, λέει, για τα ΑΕΙ της
χώρας...
Τώρα; Τώρα που την πραγματική μεταρρύθμιση, την επέβαλαν ήδη η κοινωνία
και η
οικονομία;</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: medium;"><a href="http://panepistimiakisymparataxi.blogspot.gr/2010/11/blog-post.html">Είχαμε
προειδοποιήσει ειδικά επ’ αυτού δυο χρόνια πριν</a>: </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: medium;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: medium;">Το ελληνικό πανεπιστήμιο,
λέγαμε, βρίσκεται ακόμη στο κέντρο της ανώτατης εκπαίδευσης στη χώρα μας, και
αυτό είναι πλεονέκτημα για τη διάσωσή του με τη μορφή που έχει σήμερα. Σε μας εναπόκειται
εάν θα παραμείνει εκεί ή θα μεταβληθεί σε μια απλή –και μάλιστα φτωχή–
συνιστώσα, όπως έχει γίνει σε άλλες χώρες. Εμείς το θέλουμε στο κέντρο της εκπαίδευσης,
με σαφή βελτίωση της δημόσιας υπηρεσίας που παρέχει, χάριν των φοιτητών του, της
ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας και του μέλλοντος αυτού του τόπου. Διαφορετικά,
είναι βέβαιον πως κοινωνία και οικονομία θα βρουν εναλλακτικούς τρόπους να
ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: medium;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: medium;">Εδώ ήρθαμε, λοιπόν. </span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: medium;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: medium;">Ποιοι
έχουν την ευθύνη γι’ αυτό; Οι
πολιτικοί που σήμερα αποφασίζουν τις περικοπές μας; Σίγουρα! Αυτοί,
όμως, έχουν
κι ελαφρυντικά: να βγει ο λογαριασμός να πάρουμε τη δόση, μη τυχόν
καταρρεύσουμε· να δώσουν διέξοδο στο αδιέξοδο στο οποίο οδηγούμε την
κοινωνία, κρατώντας την όμηρο μιας χαμηλής ποιότητας ανώτατης
εκπαίδευσης. Εμείς, όμως, δεν έχουμε κανένα ελαφρυντικό. Συλλογικά
τουλάχιστον. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: medium;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: medium;">Λόγος για τον οποίο αδυνατούμε να
συμφωνήσουμε σε απεργιακές κινητοποιήσεις. Κατ’ αρχήν, δεν το κάναμε ποτέ, συνεπώς
δε θ’ αρχίσουμε τώρα. Διότι οι φοιτητές μας και οι γονείς τους δεν φταίνε σε
τίποτε. Και διότι, επιπλέον, οι απεργίες τώρα, μάς οδηγούν κατ' ευθείαν στο γκρεμό. Προκαλούμε
μια καταπονημένη κοινωνία, που ούτε μας εκτιμά πλέον, ούτε μας αγαπά. Το έχουμε
πει και το ξαναλέμε: πρέπει επιτέλους να περάσουμε από την εξέγερση στην αντίδραση.
Εάν δράση είναι η κρίση, ποια είναι η δική μας αντίδραση στην κρίση; Πώς
αντιδρούμε σε αυτήν αντί απλώς να εξεγειρόμαστε; Όσο εξεγειρόμαστε αντί να
αντιδρούμε, θα στενεύουν ολοένα και περισσότερο τα περιθώρια να αντιδράσουμε. Μια
τέτοια διπλή επιδείνωση των όρων μιας δικής μας συλλογικής
αντίδρασης βιώσαμε τους τελευταίους δύο μήνες με την αντιμεταρρύθμιση του ν.
4076, αφενός, και τις άνευ προηγουμένου περικοπές στις αποδοχές μας, αφετέρου.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: medium;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: medium;">Μείναμε μετεξεταστέοι στην κοινωνία</span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: medium;"><br /></span></div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: medium;">Ποιος φανταζόταν ότι η
πολιτική εξουσία θα μπορούσε να περάσει τόσο μεγάλης κλίμακας περικοπές στις αποδοχές
μας με τόση ευκολία! Γιατί αυτό; Διότι έχουμε μείνει μετεξεταστέοι στην
κοινωνία. Γιατί δεν έχουμε πλέον κανένα έρεισμα σ’ αυτήν. Μην ψάχνετε
επικοινωνιακούς δαίμονες. Στην επικοινωνία, όταν δεν καταφέρνεις να
επικοινωνήσεις κάτι, φταις εσύ, δεν φταίνε ούτε οι αποδέκτες των μηνυμάτων σου,
ούτε οι δραστήριοι ανταγωνιστές σου. Δεν είναι ο δρόμος που
φταίει, συνάδελφοι. Είναι η μηχανή του αυτοκινήτου μας που έχει το πρόβλημα. Μέχρι
να ξαναβγούμε στην κοινωνία να δώσουμε ξανά εξετάσεις, έχουμε πολύ <span lang="EN-US">homework</span><span lang="EN-US"> </span>μπροστά
μας...</span><i></i></div>
Πολυβώτηςhttp://www.blogger.com/profile/02677940965801355726noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4375210299550848816.post-92038430125296712002012-09-13T06:13:00.003+03:002012-09-13T06:13:55.604+03:00Παντεσπάνι<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<i>Από το ιστολόγιο <a href="http://aposargentino.blogspot.gr/2012/09/blog-post.html">En unión e libertad</a>.</i><br />
<br />
<div class="post-header">
</div>
<div dir="ltr" style="text-align: left;">
<a href="https://lh6.googleusercontent.com/-0ZcPFngNLNw/UEnoNCEshhI/AAAAAAAADgU/_m-eA7ztsdc/s640/blogger-image-1926594849.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://lh6.googleusercontent.com/-0ZcPFngNLNw/UEnoNCEshhI/AAAAAAAADgU/_m-eA7ztsdc/s320/blogger-image-1926594849.jpg" width="228" /></a><span style="font-size: large;">Τ</span>ώρα θα με ρωτήσω: αξίζει να ασχοληθείς; Όχι βέβαια, αλλά ξέρεις είναι ορισμένες φορές που σου πατάνε τον κάλο.<br />
Ακουσα τον αξιότιμο αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, που λένε και
στο κρατίδιο της Βουλής των 1.500 ευτυχισμένων υπαλλήλων, να λέει ότι
«μακάρι να είχαμε γίνει Αργεντινή». <br />
Κανονικά ουδείς στοιχειωδώς σοβαρός άνθρωπος δεν ασχολείται με τις
μπαρούφες που αραδιάζει ο εκάστοτε wannabe πρωθυπουργός. Άλλοι κάποτε
σκαρφάλωναν σε τρακτέρ, πήγαιναν σε διαδηλώσεις με τη γροθιά στον αέρα,
υπόσχονταν ότι θα τσακίσουν τη διαπλοκή μέχρι να ρευτούν τα πιτόγυρα του
Μπαϊρακτάρη, μοίραζαν λεφτά και διορισμούς και άλλα τέτοια
τεταρτοκοσμικά και χαριτωμένα.<br />
Επομένως και ο νυν wannabe πρωθυπουργός, ως άνθρωπος ακούραστος από τα
βάσανα της ζωής και με την πολυτέλεια των δύο μηνών θερινών διακοπών, θα
πει και δυο μπούρδες παραπάνω. Στολισμένες μάλιστα με «αριστερό»
περιεχόμενο και χιλιοτραγουδισμένες από δεκάδες εξαπτέρυγα του κόμματος,
αυτό τον θλιβερό <i>συρφετό </i>τεμπέληδων «επαναστατών» και <i>γλωσσούδων </i>καλοζωϊσμένων κυριών. Να τους χαίρονται όσοι τους ψήφισαν, Δημοκρατία έχουμε άλλωστε.<br />
Αλλά ξέρεις τι γίνεται; Την Αργεντινή την έζησα. Ακόμα θυμάμαι το γεμάτο
τρόμο βλέμα όσων άκουγαν ότι θα πάω εκεί, τα χρόνια του χάους. «Είσαι
τρελός, πού πας τώρα;» ήταν η κλασική ατάκα.<br />
Είδα τι θα πει να βλέπεις οικογένειες ολόκληρες να τρώνε φαΐ από τα
σκουπίδια. Είδα ανθρώπους να με παρακαλάνε -έτσι όπως ξεχώριζα εγώ ο
Ευρωπαίος με το κόκκινο διαβατήριο- να αφήσω την τελευταία γουλιά από
τον καφέ μου, μια πατάτα από τα Burger King, ένα ζευγάρι all star
παπούτσια. Είδα δικούς μου ανθρώπους να στήνονται με τις ώρες έξω από
τράπεζες, να ζουν με χρήμα που θύμιζε κουπόνια monopoly -πήρα και μερικά
για σουβενίρ, τρομάρα μου- να ανταλλάσσουν υπάρχοντα για να βγάλουν τη
μέρα, να πηγαίνουν ακόμα και σε τηλεπαιχνίδια με έπαθλο μια θέση
εργασίας. Και το πολιτικό σύστημα χρεοκοπημένο. Και ο πνευματικός κόσμος
απών.<br />
Και πολλά άλλα είδα. Τα ξέρεις, χρόνια τα λέμε εδώ. Καταστάσεις που
εμείς δεν έχουμε καν σκεφτεί ότι μπορεί να συμβούν. Και σε αυτό επιμένω.
Όσοι κλαψουρίζουν νύχτα-μέρα για το κοινωνικό «κράχ» δεν έχουν δει
αληθινό κοινωνικό κραχ. Ανθρώπους ερείπια να βασανίζονται να διατηρήσουν
μια στοιχειώδη αξιοπρέπεια στο βλέμα.<br />
Μια χώρα που θύμιζε Αφρική σε ποσοστά παιδικής θνησιμότητας, μετανάστευσης, ελλείψεων και ανέχειας.<br />
Ναι, συμφωνώ: μακάρι να ήμασταν Αργεντινή! Αλλά να είχαμε και ανθρώπους
ικανούς να μας βγάλουν από αυτή την κατάσταση. Όπως εκεί. Όχι βέβαια με
Μνημόνια, παραμύθια για σωτηρίες της πατρίδας, μαγκιές, Εξεταστικές και
γενικόλογες καταγγελίες. Ανθρώπους με ένα στοιχειώδες σχέδιο που δεν θα
θυμίζει κακόγουστη αντιγραφή της <i>χρεοκοπημένης </i>Ελλάδας του Ανδρέα, του <i>εκσυγχρονιστή</i> Σημίτη, του <i>επανιδρυτή</i> Κωστάκη, του<i> αριστερού</i> ΓΑΠ ή του <i>ευσεβούς</i> Αντώνη, βοήθειά σας.<br />
Όταν δεν υπάρχει σχέδιο, που δεν υπάρχει αν με ρωτήσεις, το να εύχεσαι
να «είχαμε γίνει Αργεντινή» είναι θράσος. Το λιγότερο και επιεικέστερο
που μπορώ να πω.<br />
Που δεν σε κάνει να διαφέρεις σε τίποτα, wannabe πρωθυπουργέ Αλέξη με
τους τόσους θαυμαστές, από τη φουκαριάρα Μαρία Αντουανέτα, η οποία
αναρωτιόταν γιατί ο κόσμος δεν τρώει παντεσπάνι για να χορτάσει την
πείνα του.<br />
Λυπάμαι και εξοργίζομαι.<br />
Και κάτι τελευταίο, για τον wannabe πρωθυπουργό Αλέξη: στην Αργεντινή το
σύνθημα του 2001 ήταν «que se vayan todos». Σε ελεύθερη μετάφραση:
«ουστ σε όλους!» Και αυτό -αν «είχαμε γίνει Αργεντινή», θα αφορούσε και
τον ίδιο.</div>
</div>
Πολυβώτηςhttp://www.blogger.com/profile/02677940965801355726noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4375210299550848816.post-40337671582250803912012-04-06T01:45:00.001+03:002012-04-06T02:39:33.769+03:00Αριστεροί υπέρ Δράσης!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://metarrythmisi.wordpress.com/2012/04/05/43/" target="_blank"><img border="0" height="640" src="http://metarrythmisi.files.wordpress.com/2012/04/posterinterests.png" width="451" /></a></div>
Μετά από δύο χρόνια κρίσης το ελληνικό πολιτικό σύστημα αρνείται πεισματικά να ανανεωθεί. Νέα σχήματα που ξεπηδούν, όπως η Δημοκρατική Αριστερά, υιοθετούν τις παλιές τακτικές του ψαρέματος σε θολά νερά, της ασάφειας, της απροθυμίας να στηρίξουν οποιαδήποτε μεταρρύθμιση (πάντα, βέβαια, διότι έχουν στο μυαλό τους μία καλύτερη). Τα κόμματα εξουσίας βλέπουν τη δύναμή τους να φθίνει, αλλά οι νεωτερικές δυνάμεις στο εσωτερικό τους (Ραγκούσης, Μόσιαλος... στη ΝΔ δεν είμαι σίγουρος ότι έχει απομείνει κανένας) ηττώνται κατά κράτος. (Εδώ πρέπει να πιστώσουμε τον ΓΑΠ που, αν και αποτυχημένος πρωθυπουργός, ανέδειξε νέα πρόσωπα, ορισμένα από τα οποία με σαφώς ανώτερο ήθος των παλαιότερων· με την ήττα του ΓΑΠ γίνονται και αυτοί τελείως περιθωριακοί.)<br />
<br />
Το ιστολόγιο στήριξε εξ αρχής την προσπάθεια για την ανανέωση (τι φορτισμένη λέξη!) της Αριστεράς, αλλά προειδοποίησε κιόλας ότι αυτή η προσπάθεια <a href="http://polyvotis.blogspot.com/2011/05/blog-post_30.html">οδηγούνταν σε αποτυχία</a>. Τελικά, έγινε σαφές ότι η αυτοχριζόμενη αριστερή επιλογή <a href="http://polyvotis.blogspot.com/2012/02/blog-post_22.html">δεν είναι και η πιο φιλολαϊκή</a>. Παρακολουθώντας τις προσπάθειες για συνεννόηση κάποιων φιλελεύθερων-μεταρρυθμιστικών δυνάμεων, οι οποίες δεν είχαν την επιτυχία που θα ήθελα (παραγοντισμός και μικρομεγαλισμός και εκεί), κατέληξα ότι η μόνη συνεπής μεταρρυθμιστική δύναμη για αυτές τις εκλογές είναι ο συνδυασμός Δράσης - Φιλελεύθερης Συμμαχίας, του οποίου τα ψηφοδέλτια θα τιμήσουν και ορισμένες εξαιρετικές προσωπικότητες της Κεντροαριστεράς.<br />
<br />
Μέχρι τις εκλογές, καλώ το τεράστιο αναγνωστικό μου κοινό να μεταφερθεί στο ιστολόγιο ειδικού σκοπού <a href="http://metarrythmisi.wordpress.com/2012/04/03/5/" target="_blank">Αριστεροί υπέρ Δράσης!</a>, και να στηρίξει την όχι τελείως απέλπιδα προσπάθεια να μπει αυτός ο συνδυασμός στη Βουλή.<br />
<br />
Θα δώσω και ένα «αντιμνημονιακό» χρίσμα (διότι τόσο ρεύμα που έχω, μπορώ να το μοιράζω): Θα ήθελα να μπουν στη Βουλή και οι <a href="http://polyvotis.blogspot.com/2012/03/blog-post_23.html" target="">Οικολόγοι Πράσινοι</a>. Μ' όλη τους την αδυναμία να υιοθετήσουν ρεαλιστικές προτάσεις για την κρίση, έχουν μία φρεσκάδα και ένα συλλογικό ήθος που ξεφεύγει από την πεπατημένη, και σε συνδυασμό με τις ισχυρές ευρωπαϊκές τους αναφορές θα ήταν, νομίζω, ένας παράγοντας ανανέωσης της πολιτικής.<br />
<br />
Για όσους επιμένουν στη Δημοκρατική Αριστερά και ψηφίζουν στην Α' Αθήνας, σταυρό στον Μάνο Ματσαγγάνη!<br />
<br /></div>Πολυβώτηςhttp://www.blogger.com/profile/02677940965801355726noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-4375210299550848816.post-62019001489790347682012-03-31T22:34:00.000+03:002012-03-31T22:34:33.339+03:00Για την ενότητα μεταρρυθμιστικών δυνάμεων: η απάντηση της ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://img255.imageshack.us/img255/551/fsrc300csf3.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://img255.imageshack.us/img255/551/fsrc300csf3.gif" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<i>Η διαχειριστική ομάδα της <a href="http://www.facebook.com/groups/256491611039499/" target="_blank">Μεταρρυθμιστικής Αριστεράς</a> απηύθυνε σε διάφορα κόμματα, ομάδες και πολιτικούς τα παρακάτω ερωτήματα. Μετά τους <a href="http://polyvotis.blogspot.com/2012/03/blog-post_23.html">Οικολόγους Πράσινους</a>, λάβαμε απάντηση και από τη ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ, την οποία δημοσιεύω:</i><br />
<br />
Από το Νίκο Χαραλάμπους, μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής της Φιλελεύθερης Συμμαχίας:<br />
<i>1) Επιδιώξατε την κοινή κάθοδο στις εκλογές δυνάμεων που επιδιώκουν μεγάλες μεταρρυθμίσεις, και ποιών; </i><br />
<i> </i> <br />
Ναι, με τη Δημοκρατική Συμμαχία, τη Δημιουργία Ξανά και τη Δράση. <br />
<br />
<i>2) Για ποιο λόγο δεν επετεύχθη η κοινή κάθοδος; Ποιος ευθύνεται γι' αυτό; </i><br />
<br />
Σήμερα που μιλάμε το θέμα δεν έχει κλείσει. Αν δεν επιτευχθεί
συμφωνία θα είναι γιατί η Δράση και η Φιλελεύθερη Συμμαχία α) δεν
έχουν πεισθεί πως κάποια άλλη ομάδα θα βοηθήσει παρά θα εμποδίσει με
την πολιτική της την είσοδό μας στη Βουλή, και β) δεν έχουν πεισθεί
πως κάποια άλλη ομάδα θέλει την "πολιτική" συμφωνία αρχών πάνω στην
οποία στηρίχθηκε η συνεργασία των δύο αυτών κομμάτων μας.
<br />
<br />
<i>3) Επιγραμματικά αλλά συγκεκριμένα, δώστε μας πέντε παραδείγματα μεταρρυθμίσεων που θα υποστηρίζατε.</i><br />
<i> </i> <br />
α) Αποκρατικοποίηση κάθε Δημόσιας Επιχείρησης (ΔΕΚΟ)<br />
β) Ανοιγμα κλειστών επαγγελμάτων<br />
γ) Μείωση των φόρων και δραστική απλοποίηση του φορολογικού συστήματος (να εξεταστεί και ο ενιαίος φορολογικός συντελεστής)<br />
δ) Κατάργηση της πολυνομίας και της γραφειοκρατείας που εμποδίζουν την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας.<br />
ε) Να επιτραπεί η ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων<br />
<br />
Σε αυτό το σημείο θα θέλαμε να σημειώσουμε ότι υπάρχουν και αιτήματα του πολιτικού φιλελευθερισμού τα οποία θα ωφελούσαν και την οικονομία όπως ο διαχωρισμός Εκκλησίας-Κράτους και η αποποινικοποίηση των τοξικοεξαρτηκών και άλλων ουσιών.</div>Πολυβώτηςhttp://www.blogger.com/profile/02677940965801355726noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4375210299550848816.post-69031089136229171942012-03-27T02:51:00.002+03:002012-03-27T02:51:49.455+03:00Ενισχύοντας το άβατο του ακροδεξιού εξτρεμισμού<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<i>Από το <a href="http://antiphono.wordpress.com/2012/03/24/%CE%B5%CE%BD%CE%B9%CF%83%CF%87%CF%8D%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%BF-%CE%AC%CE%B2%CE%B1%CF%84%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%BA%CF%81%CE%BF%CE%B4%CE%B5%CE%BE%CE%B9%CE%BF%CF%8D-%CE%B5/" target="_blank">Αντίφωνο</a> του Κωστή Παπαϊωάννου.</i><br /><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://magoulaonline.gr/wp-content/uploads/kaminis2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" border="0" class="alignnone" height="230" src="http://magoulaonline.gr/wp-content/uploads/kaminis2.jpg" width="300" /></a></div>
<br />
<b>Ανακοίνωση της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου</b><br />
<br />
Σε μία εξαιρετικά δύσκολη κοινωνική συγκυρία και με εμφανή πλέον την
τάση ο ακροδεξιός και ρατσιστικός λόγος να γίνεται ολοένα και
περισσότερο λόγος της κεντρικής πολιτικής σκηνής, η απόφαση του Δημάρχου
της Αθήνας να ζητήσει τη γνώμη της Αστυνομίας για τη διεξαγωγή
αντιρατσιστικών εκδηλώσεων στην πλατεία του Αγ. Παντελεήμονα το Σάββατο
17/03 δημιουργεί έντονες ανησυχίες<span id="more-2594"></span>. Πολλώ δε
μάλλον, όταν η γνώμη της Αστυνομίας καταλήγει στην απόφαση του Δημάρχου
για μη παροχή ρεύματος στους διοργανωτές της εκδήλωσης λόγω φόβου
επεισοδίων.<br />
<br />
Διαπιστώνεται εδώ το εξής παράδοξο: Αντί ο Δήμος να απαιτεί από την
Αστυνομία τη διαφύλαξη μίας ειρηνικής εκδήλωσης που θα διεξαχθεί σε
δημόσιο χώρο, ώστε να διασφαλιστεί η απόλαυση ενός συνταγματικά
κατοχυρωμένου δικαιώματος όπως αυτό της συνάθροισης, απαγορεύει τη
νόμιμη συνάθροιση επειδή η Αστυνομία αδρανεί, αδιαφορεί ή απλώς αδυνατεί
να θέσει υπό έλεγχο τις εκτός κάθε ελέγχου –προφανώς- και νομιμότητας
δράσεις ρατσιστικών, ναζιστικών ή απλώς τραμπούκικων ομάδων και
«πολιτοφυλακών» που ανενόχλητες τα τελευταία χρόνια φτιάξανε το δικό
τους άβατο στην περιοχή του Αγ. Παντελεήμονα. Η απόφαση του Δημάρχου
συνιστά ένα βήμα στην ενίσχυση αυτού του άβατου.<br />
<br />
Η οπισθοχώρηση συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων και η σύστοιχη
επέλαση παράνομων ομάδων βίας που μας επιβάλλουν την τάξη θα έπρεπε να
έχει θέσει το πολιτικό προσωπικό της χώρας αλλά και την κοινωνία σε
συναγερμό. Η παραδοχή της Πατριωτικής Πολιτοφυλακής ότι «εκπαιδεύεται
στα βουνά για να προστατεύσει τις οικογένειές της» θα ήταν γκροτέσκα εάν
δεν συνέπιπτε με την σταδιακή συρρίκνωση του δημόσιου χώρου, την αύξηση
της εγκληματικότητας και την ακροδεξιά στροφή του δημόσιου πολιτικού
λόγου. Όταν μία Πολιτεία εκχωρεί –ή έστω ανέχεται– την τήρηση της
ασφάλειας των πολιτών της σε «πολιτοφύλακες», πολύ σύντομα, αυτός που θα
μας χτυπάει την πόρτα το πρωί δεν θα είναι ο γαλατάς.<br />
</div>Πολυβώτηςhttp://www.blogger.com/profile/02677940965801355726noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4375210299550848816.post-55067046370966592462012-03-23T16:12:00.000+02:002012-03-23T22:45:02.007+02:00Για την ενότητα μεταρρυθμιστικών δυνάμεων: η απάντηση των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://upload.wikimedia.org/wikipedia/el/5/54/%CE%95cogreensgreece.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="125" src="http://upload.wikimedia.org/wikipedia/el/5/54/%CE%95cogreensgreece.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<i>Η διαχειριστική ομάδα της <a href="http://www.facebook.com/groups/256491611039499/" target="_blank">Μεταρρυθμιστικής Αριστεράς</a> απηύθυνε σε διάφορα κόμματα, ομάδες και πολιτικούς τα παρακάτω ερωτήματα. Δημοσιεύω την απάντηση των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ, και θα δημοσιεύσω και τις υπόλοιπες όταν (εάν) έρθουν:</i><br />
<br />
<br />
<ol style="text-align: left;">
<li><i>Επιδιώξατε την κοινή κάθοδο στις εκλογές δυνάμεων που επιδιώκουν μεγάλες μεταρρυθμίσεις, και ποιων δυνάμεων;</i></li>
<li><i>Για ποιο λόγο δεν επετεύχθη η κοινή κάθοδος; Ποιος ευθύνεται γι' αυτό; </i></li>
<li><i>Επιγραμματικά αλλά συγκεκριμένα, δώστε μας πέντε παραδείγματα μεταρρυθμίσεων που θα υποστηρίζατε. </i></li>
</ol>
<i>Αναμένουμε επώνυμες και υπεύθυνες απαντήσεις, ώστε να γνωρίζει κάθε μέλος μας από αρμόδια χείλη κι όχι από εικασίες και παραπληροφόρηση τι ακριβώς έχει πραγματοποιηθεί μέχρι στιγμής στο κεφάλαιο «ενότητα μεταρρυθμιστικών δυνάμεων» και στο κεφάλαιο «βασικές μεταρρυθμιστικές προτάσεις». Ευχαριστούμε για την επικοινωνία. </i><br />
<br />
<br />
Από τον Γιάννη Παρασκευόπουλο, επικεφαλής (μαζί με την Ιωάννα Κοντούλη) της προεκλογικής εκστρατείας των ΟΠ:<br />
<br />
<i>1) Επιδιώξατε την κοινή κάθοδο στις εκλογές δυνάμεων που επιδιώκουν μεγάλες μεταρρυθμίσεις, και ποιών; </i><br />
<i> </i> <br />
Οι Οικολόγοι Πράσινοι επιδιώκουμε μεταρρυθμίσεις προσανατολισμένες στην
ταυτόχρονη αντιμετώπιση τόσο της οικονομικής, όσο και της κοινωνικής
και περιβαλλοντικής κρίσης. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι επίσημες
εκτιμήσεις της Τράπεζας της Ελλάδος <a href="http://www.bankofgreece.gr/Pages/el/klima/results.aspx" rel="nofollow nofollow" target="_blank">http://www.bankofgreece.gr/<wbr></wbr>Pages/el/klima/results.aspx</a> υπολογίζουν για τη χώρα μας το κόστος της κλιματικής αλλαγής στα 700 δις ευρώ, ποσό διπλάσιο από το σύνολο του χρέους προ PSI. <br />
Η ιδιαίτερη αυτή οπτική, παράλληλα με την εκτίμηση του πράσινου
κινήματος ότι το Μνημόνιο δεν αποτελεί μηχανισμό εξυγίανσης, είναι
λογικό να μας διαχωρίζει από τις δυνάμεις που δίνουν απόλυτη
προτεραιότητα είτε στην οικονομική είτε στην κοινωνική διάσταση. <br />
Επιδιώκουμε λοιπόν μαζί τους ανοικτό προγραμματικό διάλογο για θεματικές
πλειοψηφίες, και όχι κοινή εκλογική κάθοδο. Από την πλευρά μας, τέτοιες
πρωτοβουλίες διαλόγου έχουμε αναλάβει προς τη Δημοκρατική Αριστερά <a href="http://goo.gl/hu3PW" rel="nofollow nofollow" target="_blank">http://goo.gl/hu3PW</a> και προς τη Δράση <a href="http://goo.gl/B0AWt" rel="nofollow nofollow" target="_blank">http://goo.gl/B0AWt</a>, με συγκεκριμένη θεματολογία. <br />
<br />
<i>2) Για ποιο λόγο δεν επετεύχθη η κοινή κάθοδος; Ποιος ευθύνεται γι' αυτό; </i><br />
<br />
(βλ. προηγούμενη απάντηση)<br />
<br />
<i>3) Επιγραμματικά αλλά συγκεκριμένα, δώστε μας πέντε παραδείγματα μεταρρυθμίσεων που θα υποστηρίζατε.</i><br />
<i> </i> <br />
Ενδεικτικά, συγκεκριμένες προτάσεις μεταρρυθμίσεων έχουμε καταθέσει για την κάθαρση <a href="http://www.goo.gl/PtTYp" rel="nofollow nofollow" target="_blank">www.goo.gl/PtTYp</a>, τη διαφάνεια <a href="http://goo.gl/9kjuu" rel="nofollow nofollow" target="_blank">http://goo.gl/9kjuu</a>, την εξυγίανση του ΟΣΕ <a href="http://goo.gl/rHVDL"><span class="commentBody" data-jsid="text">goo.gl/rHVDL</span></a>, το φορολογικό σύστημα και τη σύνδεσή του με την πραγματική οικονομία <a href="http://www.goo.gl/zmw0J" rel="nofollow nofollow" target="_blank">www.goo.gl/zmw0J</a>, τον ανασχεδιασμό του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος <a href="http://goo.gl/AYr4K" rel="nofollow nofollow" target="_blank">http://goo.gl/AYr4K</a>, τις αλλαγές στους ελληνικούς πολιτικούς θεσμούς <a href="http://www.goo.gl/7Efxh" rel="nofollow nofollow" target="_blank">www.goo.gl/7Efxh</a>, την κοινή ευρωπαϊκή οικονομική πολιτική και τη θεσμική μεταρρύθμιση της ευρωζώνης <a href="http://goo.gl/fCwDY">goo.gl/<span class="commentBody" data-jsid="text">fCwDY</span></a>.
</div>Πολυβώτηςhttp://www.blogger.com/profile/02677940965801355726noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4375210299550848816.post-51062198205428930212012-03-06T20:48:00.001+02:002012-03-06T20:49:55.133+02:00Τάσος Αλιφέρης (1951-2012)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=673889" target="_blank">
<img border="0" height="236" src="http://content-mcdn.ethnos.gr/filesystem/images/20120306/low/newego_LARGE_t_1101_54038112.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
Ο άνθρωπος που έδειξε τι θα πει να είσαι Δήμαρχος ενός μικρού νησιού με Δ κεφαλαίο. Που τα γειτονικά νησιά μόνο να ζηλέψουν μπορούσαν. Τον θυμάμαι όταν κατέβηκε αυτοπροσώπως στο λιμάνι να καλωσορίσει εμάς, μια μικρή ομάδα είκοσι επισκεπτών από τη Νίσυρο που είχε ναυλώσει ένα καραβάκι για να επισκεφτεί την Τήλο. Και βέβαια, όλη η Ελλάδα θα τον θυμάται για τις μάχες του για ισότητα στο γάμο. Εύχομαι στους Τηλιακούς να διατηρήσουν την κληρονομιά του και να μην αφήσουν τα δημοτικά τους πράγματα να κατρακυλήσουν προς την αφερεγγυότητα και τους φατριασμούς που μαστίζουν άλλους, παρόμοιους τόπους.<br />
<br />
(<a href="http://www.tilos.gr/gr/index.php?option=com_content&view=article&id=654%3Aqq-&catid=85%3A2010-06-21-06-57-25&Itemid=163&lang=el" target="_blank">Εδώ</a> ο αποχαιρετισμός από την ιστοσελίδα του Δήμου Τήλου, κλικ στη φωτογραφία για μια πιο αναλυτική βιογραφία από την Αυγή.) </div>Πολυβώτηςhttp://www.blogger.com/profile/02677940965801355726noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4375210299550848816.post-90296327318690851482012-03-01T06:09:00.000+02:002012-03-01T06:09:45.892+02:00Μια ιστορική γκάφα της Αριστεράς<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-size: large;">Ο Μηχανισμός Σταθερότητας, η Ελλάδα και η Ευρώπη της αλληλεγγύης</span><br />
<br />
<br />
<i>Των Jean-Paul Besset, Daniel Cohn-Bendit, Alain Lipietz, Yann Moulier Boutang, Shahin Vallee. </i><br />
<br />
<i>Αναδημοσίευση από <a href="http://www.tanea.gr/gnomes/?aid=4698283" target="_blank">ΤΑ ΝΕΑ</a></i><i>. (Συντομευμένη* μετάφραση από την <a href="http://www.lemonde.fr/idees/article/2012/02/24/mecanisme-europeen-de-stabilite-la-bourde-historique-de-la-gauche_1648055_3232.html" target="_blank">Le Monde</a>.)</i><br />
<br />
Οι βουλευτές της γαλλικής Αριστεράς και των οικολόγων διέπραξαν στην Εθνοσυνέλευση στις 21 Φεβρουαρίου μια ιστορική γκάφα: επέλεξαν να αντιταχθούν ή να απόσχουν κατά την ψηφοφορία για την επικύρωση της συνθήκης που δημιουργεί ένα εργαλείο αλληλεγγύης προς τις χώρες της ευρωζώνης που δεν μπορούν πλέον να δανειστούν, τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ΕΜΣ).<br />
<br />
Από το 2010 οι Πράσινοι και οι Σοσιαλιστές στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έδωσαν μάχη για να υπάρξει ένας τέτοιος μηχανισμός. Αυτή η αλληλεγγύη δεν είναι μόνο θέμα γενναιοδωρίας, αλλά και καλώς εννοούμενου συμφέροντος. Η χρεοκοπία ενός ευρωπαϊκού κράτους θα επέφερε τη χρεοκοπία των τραπεζών μας, που κατέχουν τις οικονομίες μας, τους μισθούς μας• και αν οι καταθέτες αποζημιωθούν, αυτό θα γίνει με τους δικούς μας φόρους. Η δημιουργία του ΕΜΣ είναι ένα πρώτο βήμα προς μια ομοσπονδιακή Ευρώπη με δικό της υπουργείο Οικονομικών και προϋπολογισμό.<br />
<br />
Η μη ύπαρξη του ΕΜΣ είναι ένας παραλογισμός, τον οποίο είχαμε καταγγείλει ήδη από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ (1992), η οποία εμπόδιζε την αλληλεγγύη: η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν είχε το δικαίωμα να βοηθά τα μέλη της που αντιμετωπίζουν δυσκολίες! Ετσι, εδώ και τρία χρόνια παιδευόμαστε για να βοηθήσουμε την Ελλάδα, την Ιρλανδία, την Πορτογαλία, μειώνοντας λίγο λίγο την εχθρότητα των «λαϊκισμών των πλουσίων» της Ευρώπης του Βορρά, που δεν έτρεφαν παρά περιφρόνηση γι' αυτές τις χώρες που είναι «ανίκανες να διαχειριστούν τον προϋπολογισμό τους».
Βεβαίως καταγγείλαμε τα λάθη των ηγετικών τάξεων των χωρών αυτών. Ωστόσο ουδέποτε αγνοήσαμε το ότι οι ευθύνες είναι μοιρασμένες σε όλη την Ευρώπη.<br />
<br />
Επειτα από τρία χρόνια διαπραγματεύσεις με τις πιο «εγωιστικές» κυβερνήσεις, έχουμε έναν μηχανισμό, βεβαιότατα ατελή εφόσον είναι προϊόν συμβιβασμού, ο οποίος όμως στέκει: ένα ταμείο αλληλεγγύης, που δανείζεται στη θέση όσων χωρών έχουν χάσει κάθε αξιοπιστία στις διεθνείς αγορές, με την εγγύηση όλης της Ευρώπης. Αλλά τη στιγμή της ψήφου οι δημαγωγοί αρνούνται τη δημιουργία του ΕΜΣ. «Ναι», λένε, «είμαστε αλληλέγγυοι με τους Ελληνες, θέλουμε έναν ΕΜΣ, αλλά όχι αυτόν εδώ». Συνεπώς, καθώς αυτός ο πραγματικός ΕΜΣ είναι αποτέλεσμα συμβιβασμού, είναι σαν να λένε ότι δεν θέλουν καθόλου ΕΜΣ και κάθε χώρα ας τα βγάλει πέρα μόνη της...<br />
<br />
Ορισμένοι επικρίνουν τον ΕΜΣ ως μια νέα τεχνοκρατική δομή, ανεύθυνη ενώπιον των πολιτικών οργάνων. Ε, όχι! Οι κυβερνήτες του ΕΜΣ θα είναι οι υπουργοί Οικονομικών των χωρών-μελών, οι διοικητές θα διορίζονται από αυτούς και θα μπορούν «να ανακληθούν ανά πάσα στιγμή» και η διεύθυνσή του θα είναι πολιτική.<br />
<br />
Αλλοι καταφέρονται εναντίον της στάθμισης της συμμετοχής στις αποφάσεις και στις υποχρεώσεις: θα είναι ανάλογη με το μερίδιο μιας χώρας στο ΑΕΠ της ευρωζώνης. Θα προτιμούσαν να είναι ανάλογη με τον πληθυσμό; Είναι θεμιτό τα διαρθρωτικά κεφάλαια που μεταβιβάζονται κάθε χρόνο σε κάποιο από τα μέλη της να ψηφίζονται από το Κοινοβούλιο. Εδώ όμως μιλάμε για άλλο πράγμα: για τις εγγυήσεις που η Ευρώπη μπορεί να προσφέρει σε έναν δανειστή προς όφελος κάποιου δικού της. Και η απαιτούμενη αλληλεγγύη πρέπει να είναι ανάλογη της δυνατότητας που έχει καθένας να σπεύδει σε βοήθεια του γείτονα.<br />
<br />
Επικρίσεις διατυπώνονται, τέλος, κατά του άρθρου 12: για να επωφεληθείς από το αμοιβαίο δάνειο πρέπει να αποδεχθείς όρους, η διαπραγμάτευση των οποίων θα γίνεται κατά περίπτωση. Και εδώ εμφανίζεται η τραγική εικόνα της Ελλάδας. Αλλά ας είμαστε σαφείς: το πρόβλημα δεν είναι ότι, όταν δανείζεστε στη θέση του γείτονά σας, του ζητάτε να πάρει μέτρα για να μπορέσει να σας επιστρέψει τα χρήματα. Αν δεν το κάνετε, δεν θα μπορείτε να δανειστείτε εσείς οι ίδιοι! Το αληθινό πρόβλημα είναι ο τύπος του προτεινόμενου «σχεδίου εξυγίανσης». Και αυτό δεν υπάρχει στη συνθήκη, αποτελεί αντικείμενο αγώνα...
Οπως η πλειονότητα του ελληνικού λαού, που εκτιμά την αλληλεγγύη της ευρωζώνης αλλά είναι εχθρική στο θηριώδες σχέδιο που του επιβάλλει η τρόικα, είμαστε υπέρ των προϋποθέσεων αλλά όχι αυτών που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα και οι οποίες δεν περιλαμβάνονται στη συνθήκη του ΕΜΣ.<br />
<br />
<i>Ο Jean-Paul Besset είναι ευρωβουλευτής του σχηματισμού Ευρώπη Οικολογία - Οι Πράσινοι. Ο Daniel Cohn-Bendit, συμπρόεδρος της ομάδας των Πρασίνων στο Ευρωκοινοβούλιο. Ο Alain Lipietz, οικονομολόγος. Ο Yann Moulier Boutang, οικονομολόγος. Και ο Shahin Vallée, οικονομολόγος. </i><br />
<br />
<i>*ΣΣ: Δεν είναι γελοίο η ελληνική εφημερίδα να μη βρίσκει χώρο για να δημοσιεύσει ολόκληρο ένα τέτοιο σημαντικό άρθρο;</i></div>Πολυβώτηςhttp://www.blogger.com/profile/02677940965801355726noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4375210299550848816.post-70121026933500927612012-02-22T03:37:00.000+02:002012-04-16T04:21:46.825+03:00Είναι ο Κουβέλης το μικρότερο κακό;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibpX1qk1jeuE7pKeM3uBWyPSx-5WLw1n0qlSY4hEJfio4fYriTfRI9Yy4PaL3jb7SdXdWdGRBjMHPVq5abjj_PgyiawaIQ88se_AG2Gj6L_DElV3Z0UKZrv-iL1XmjCbOrM1vFSTwMM9tW/s1600/dimokratiki-aristera.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibpX1qk1jeuE7pKeM3uBWyPSx-5WLw1n0qlSY4hEJfio4fYriTfRI9Yy4PaL3jb7SdXdWdGRBjMHPVq5abjj_PgyiawaIQ88se_AG2Gj6L_DElV3Z0UKZrv-iL1XmjCbOrM1vFSTwMM9tW/s320/dimokratiki-aristera.jpg" width="213" /></a></div>
<i><b><br /></b></i><br />
<i><b><br /></b></i><br />
<i><b>Ο «κύριος τίποτα» της Αριστεράς είναι επιλογή ήττας και απαισιοδοξίας.</b></i><br />
<i><br /></i><br />
<i>του Γιάννη Σακελλαρίδη</i></div>
<div>
<br /></div>
<div>
Με το πολιτικό σκηνικό να κυριαρχείται από τους εκπροσώπους της μεταπολιτευτικής κατάντιας, του βαθέος ΠΑΣΟΚ και της βαθιάς ΝΔ, των ακροδεξιών παραφυάδων και της Συριζικής αντιπολίτευσης που καταφέρνει ακόμα, μετά και από τόσα χρόνια ανοησίας, να προκαλεί με τις ακρότητές της, δεν είναι λίγοι όσοι βλέπουν στο πρόσωπο του μειλίχιου προέδρου-μονάρχη της Δημοκρατικής Αριστεράς μία καλύτερη επιλογή, μία άμυνα απέναντι στη λαίλαπα της λιτότητας και του Μνημονίου, μία φωνή που θα ήθελαν να διαδραματίσει κάποιον ρόλο στο πολιτικό σκηνικό μετά τις εκλογές. Τα ποσοστά της ΔΗΜΑΡ στις δημοσκοπήσεις επιβεβαιώνουν τις προσδοκίες· είναι όμως όντως ο Κουβέλης καλύτερος από τους άλλους;</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Είναι αλήθεια ότι πρόκειται για πολιτικό που, αν και θα μπορούσε, δεν επιδίωξε μεγάλες δόξες και αξιώματα, αλλά έκανε την καριέρα του μέσα από μικρά κόμματα της αντιπολίτευσης. Αυτό όμως δεν τον καθιστά αυτομάτως κάτι το ιδιαίτερο: και οι περισσότεροι σύντροφοι του ΚΚΕ έχουν αντίστοιχη στάση, μάλιστα χωρίς αρχηγικές φιλοδοξίες οι περισσότεροι, αλλά όσο και αν αυτό τους καθιστά κάπως συμπαθείς κανείς σχεδόν δε θα ήθελε να τους δώσει εξουσία. Επίσης, το κόμμα του Φώτη Κουβέλη έχει μία συνεπή στάση κατά της βίας και των ακροτήτων, κάτι που αποτελεί θετική συμβολή στην πολωμένη εποχή που ζούμε. Τέλος, πρωτοστάτησε στις ανατροπές που συντελέσθηκαν στις δημοτικές εκλογές - οι τότε πρωτοβουλίες του όμως είναι στον αντίποδα της έκτοτε αδράνειάς του.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Πέραν αυτών όμως τι; Ποιος είναι ο ρόλος που <b>αντικειμενικά</b> διαδραματίζει ή θα διαδραματίσει αυτό το κόμμα στο προσεχές μέλλον; Εδώ, λίγα τρέιλερ από την πρόσφατη ιστορία.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br />
<ul style="text-align: left;">
<li>Έργο πρώτο, σκηνή πρώτη: Ο Κώστας Σημίτης, συνοδοιπόρος του Ανδρέα Παπανδρέου από την αρχή αλλά εκφραστής μειοψηφικών τάσεων μέσα στο ΠΑΣΟΚ, αναλαμβάνει από σπόντα την πρωθυπουργία και ρίχνει το σύνθημα του εκσυγχρονισμού. Εδώ έχουμε ήδη μία διαφορά από τον Κουβέλη: ο Κουβέλης δεν έχει ρίξει κανένα σύνθημα. Όσο και αν η λέξη «σύνθημα» απωθεί, και όση κριτική και αν κάνει κανείς στο περιεχόμενο του σημιτικού εκσυγχρονισμού, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Σημίτης προώθησε ένα όραμα, το οποίο αποτελούσε τομή ως προς την μέχρι τότε πορεία του κόμματός του. Το σύνθημα αυτό του έδωσε αρκετή ώθηση ώστε η πρώτη του τετραετία να θεωρείται από πολλούς η καλύτερη της Μεταπολίτευσης. Σκηνή δεύτερη: Τα παλικάρια του Σημίτη έχουν ρημάξει το κράτος κατά τα ειωθότα του κόμματός τους· ο εκσυγχρονισμός έχει γίνει το όχημα για την αναπαραγωγή του βαθέος ΠΑΣΟΚ (μεταξύ άλλων, βεβαίως).</li>
<br /><br />
<li>Έργο δεύτερο: Έχει έρθει η ώρα του Καταλληλότερου, που έχει υποσχεθεί την επανίδρυση του κράτους. Το τρέιλερ είναι σύντομο γιατί δεν αξίζει σχολιασμό. Παρατηρούμε μόνο μία παρόμοια ασάφεια ανάμεσα στην «επανίδρυση» του Καραμανλή και τις τοποθετήσεις του Φώτη Κουβέλη.</li>
<br /><br />
<li>Έργο τρίτο: Ο Αντώνης Σαμαράς, πρωτοστάτης μαζί με τον Αλέξη Τσίπρα στον ανένδοτο κατά του Μνημονίου, βάζει την υπογραφή του στην επιστολή συμμόρφωσης προς τους δανειστές: «Αν η Νέα Δημοκρατία κερδίσει τις επόμενες εκλογές στην Ελλάδα, θα παραμείνει προσηλωμένη στους στόχους και τις βασικές πολιτικές του Προγράμματος, όπως περιγράφονται στο Μνημόνιο και τη Χρηματοπιστωτική Συμφωνία.» Το παραμύθι έχει τελειώσει...</li>
</ul>
</div>
<div>
<br /></div>
<div>
...για τη Νέα Δημοκρατία. Όχι όμως για όλους. Δια του υπεύθυνου Οικονομικών η Δημοκρατική Αριστερά αντέδρασε στη συνεδρίαση του Eurogroup ζητώντας <a href="http://www.dimokratikiaristera.gr/epikairotita/katalogos-deltion-graf-typou/2900-dilosi-tou-dimitri-xatzisokrati-gia-ti-synedriasi-tou-eurogroup">περισσότερα δανεικά για την «ανάπτυξη»</a>. Στην ίδια δήλωση διαμαρτύρεται για το προβλεπόμενο υψηλό επίπεδο του χρέους το 2020· βγάλε άκρη τώρα αν θέλει ή δε θέλει περισσότερα δανεικά. Ο <a href="http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=670681">γραμματέας του κόμματος εξηγεί</a> στην «Αυγή» ότι η ΔΗΜΑΡ δε θα χρειαστεί να υπογράψει ποτέ αντίστοιχη επιστολή γιατί «πλέει σε ένα πολιτικό ρεύμα που το έχουν σφραγίσει ο Ηλίας Ηλιού και ο Λεωνίδας Κύρκος και που μέχρι τις μέρες μας συνεχώς και αδιαλείπτως παλεύει για την ευρωπαϊκή ενοποίηση και για τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας».</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Για να μη μακρυγορούμε, επειδή και η κουτσή Μαρία μπορεί να δει ότι αυτά είναι τζάμπα λόγια και ανοησίες που θα ακυρωθούν από την πρώτη στιγμή που θα αναλάβει κυβερνητικές ευθύνες, ας δούμε εν τάχει τα παραπάνω έργα σε αντίστροφη σειρά, όπως θα επαναληφθούν με νέο πρωταγωνιστή τον Κουβέλη: Πρώτα, η επιστολή. Έπειτα, θα έρθει ο λογαριασμός για την ασάφεια: με εξουσία και ευθύνες στα χέρια τους, τότε για πρώτη φορά θα αναρωτηθούν οι φωστήρες της ΔΗΜΑΡ πιο είναι το περιεχόμενο της «διαφορετικής πολιτικής» που κήρυσσαν - μέχρι να το βρουν το αποτέλεσμα θα είναι μία διαχείριση σύμφωνη με την πεπατημένη, με την επιπρόσθετη αδεξιότητα του πρωτάρη. Τέλος, θα αναλάβουν τα «παλικάρια»: οι κομματάνθρωποι, όλες αυτές οι μετριότητες που περιτριγυρίζουν τον πρόεδρο, δεν έχουν να πουν τίποτα, κατηγορούν εμάς τους υπόλοιπους για υπερβολική κριτική, και πάνω απ' όλα, έδιωξαν ή σφύριζαν αδιάφορα όταν οι άλλοι έδιωχναν από το κόμμα και την κεντρική του επιτροπή όλους σχεδόν τους σοβαρούς ανθρώπους που πλαισίωναν το εγχείρημα στο ξεκίνημά του: Ματσαγγάνη, Παπαδάκη, Προκοπάκη, Κιντή και άλλους λιγότερο γνωστούς. Τα παλικάρια, είτε για να δώσουν νόημα στη ζωή τους είτε για περισσότερο επιλήψιμους λόγους (η Ανανεωτική Αριστερά πάντα είχε υψηλό συντελεστή ώσμωσης με δήθεν πολιτικά ευαίσθητους απατεώνες), θα αναλάβουν θέσεις ευθύνης και θα εφαρμόσουν στο Δημόσιο τα ίδια κριτήρια αξιοκρατίας που εφάρμοσαν στο κόμμα τους: η μετενσάρκωση του ΠΑΣΟΚ θα έχει γίνει γεγονός, αν και μπορεί να μοιάζει με φάρσα.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Είναι βεβαίως σαφές ότι ο Κουβέλης προσπαθεί να αποφύγει οποιαδήποτε κυβερνητική ευθύνη, όσο και αν σφετερίζεται τον τίτλο της Ευθύνης. Και πολλοί από τους ψηφοφόρους ούτως ή άλλως τον θέλουν ως αντιπολιτευτική άμυνα, όπως άλλωστε σκέφτεται και η πλειοψηφία των ψηφοφόρων του ΚΚΕ για τη δική της επιλογή. Τι είδους άμυνα είναι όμως στην πράξη; Άμυνα για να μην απολυθεί κανείς από το Δημόσιο, να μην αλλάξει τίποτα στο ασφαλιστικό σύστημα, να μείνουν τα πανεπιστήμια όπως είναι; Ποιος φταίει μετά για τις οριζόντιες περικοπές - δε φταίνε όσοι παίζουν τέτοια άμυνα; Ποιος φταίει για τις ανισότητες που διαιωνίζονται, ποιος φταίει για το αναποτελεσματικό κράτος που κρατάει καθηλωμένη την οικονομία; Ποιος φταίει που δε θα διοριστούν όσοι γιατροί χρειάζονται για να καλύψουν τις ανάγκες των δημόσιων νοσοκομείων, που οι χαμηλοσυνταξιούχοι καλούνται να συμμετάσχουν και αυτοί στο κλείσιμο του ελλείμματος, που επιχειρήσεις κλείνουν και κόσμος απολύεται επειδή τους χρωστάει το κράτος; Πραγματικά δεν υπάρχει καλύτερη επιλογή; Ρωτάω από την οπτική γωνία αριστερών ανησυχιών, ξέρετε, ισότητα, ψωμί, δημόσια αγαθά και τέτοια.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Σας παρουσιάζω τη Δράση: Το κόμμα του «<a href="http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=M6W5Pp0CGTg">ανάλγητου</a>» Στέφανου Μάνου θέλει να απολύσει 400.000 δημόσιους υπαλλήλους σε τέσσερα χρόνια, να απλοποιήσει και να μειώσει τους φόρους στις επιχειρήσεις, να καταργήσει τις εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία. Στο τέλος θα έχουν όλοι μία σύνταξη 700 ευρώ εγγυημένη, και ό,τι βάλουν στην άκρη ή επενδύσουν στη διάρκεια της ζωής τους. Είναι αυτό αριστερό όραμα; Είναι το όραμά μου;</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Όχι. Αλλά ξέρω ότι αν κυβερνούσε η Δράση θα δημιουργούνταν γρήγορα πλεονάσματα, και θα μπορούσα να ελπίζω σε μικρότερη πτώση του γενικού βιοτικού επιπέδου. Οι 400.000 απολυμένοι του Δημοσίου θα έπεφταν σε ένα δίχτυ ασφαλείας (70% του μισθού τους, λέει, για τρία χρόνια) και θα ελευθέρωναν πόρους για την αντικατάστασή τους από εξειδικευμένο προσωπικό, γιατρούς, επιστήμονες, διοικητικά στελέχη υψηλού επιπέδου, που θα μπορούσαν να μεταμορφώσουν το δημόσιο και μεσοπρόθεσμα να προσφέρουν περισσότερα κοινωνικά αγαθά απ' ό,τι κάνει σήμερα το ψευδώνυμο «κοινωνικό κράτος». Ούτε είμαι πεπεισμένος ότι οι απολύσεις είναι η καλύτερη λύση, ούτε είμαι πεπεισμένος ότι τα κοινωνικά αγαθά είναι προτεραιότητα για τους περισσότερους στη Δράση. Ξέρω όμως ότι είναι οι μόνοι που δε χαϊδεύουν τα αυτιά του κόσμου, και άρα κατά τεκμήριο οι μόνοι που θα έκαναν ριζικές αλλαγές στη δομή του κράτους. Και οι αλλαγές αυτές θα μας έδιναν σύντομα την πολυτέλεια να τσακωνόμαστε, σε ρεαλιστική βάση, για την κατανομή των πόρων, το μέγεθος του δημοσίου και τις κοινωνικές παροχές.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Ψέματα έγραψα, δεν είναι μόνοι. Μαζί με αυτούς, άλλα πολλά άτομα και πολιτικές κινήσεις προσπαθούν να συνεννοηθούν για να φτιάξουν ένα πολυσυλλεκτικό εκλογικό σχήμα που θα αμφισβητήσει τις δομές της Μεταπολίτευσης, στις οποίες δυστυχώς συμπεριλαμβάνεται και τις οποίες στηρίζει η Δημοκρατική Αριστερά. Εύχομαι κάθε επιτυχία σε αυτήν την προσπάθεια, η οποία μπορεί να απαντάει καλύτερα στις αριστερές μου ανησυχίες απ' ό,τι μόνη της η Δράση. Αν όμως, παρ' ελπίδα, αυτές οι προσπάθειες δεν ευοδωθούν, με όλο το σεβασμό στην προσπάθεια των λιγοστών μεταρρυθιστών φίλων που έχουν απομείνει στη Δημοκρατική Αριστερά, θα συμφωνήσω κι εγώ ότι <a href="http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.article&id=12394">καλύτερη λύση υπάρχει</a>.</div>
<div>
<br /></div>
</div>Πολυβώτηςhttp://www.blogger.com/profile/02677940965801355726noreply@blogger.com41tag:blogger.com,1999:blog-4375210299550848816.post-63276298600135572012-02-14T16:24:00.001+02:002012-02-26T22:21:07.613+02:00ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ 2 - ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<i>Του <b>Στέφανου Παπανίκου</b>. Το πρώτο μέρος <a href="http://polyvotis.blogspot.com/2012/02/2.html">εδώ</a>, Μνημόνιο φορ ντάμυς <a href="http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/mnimonio-dummies-toy-stefanoy-papanikoy">εδώ</a>.</i><br />
<strong><br /></strong><br />
<strong>ΔΙΑΡΘΡΩΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ
ΤΗΝ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ</strong><br />
<br />
<strong>Διασφάλιση της ταχείας προσαρμογής
της αγοράς εργασίας και ενίσχυση των
θεσμών της αγοράς εργασίας</strong><br />
<br />
Δεδομένου ότι η έκβαση του κοινωνικού
διαλόγου για την προώθηση της απασχόλησης
και της ανταγωνιστικότητας δεν
ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες, η
Κυβέρνηση θα λάβει μέτρα για την
ενθάρρυνση της ταχείας <strong>προσαρμογής
του κόστους εργασίας ώστε να καταπολεμηθεί
η ανεργία και να αποκατασταθεί η
ανταγωνιστικότητα με βάση το κόστος</strong>,
για τη διασφάλιση της αποτελεσματικότητας
των πρόσφατων μεταρρυθμίσεων στην αγορά
εργασίας, για την ευθυγράμμιση των
συνθηκών της εργασίας στις πρώην κρατικές
επιχειρήσεις με αυτές του υπόλοιπου
ιδιωτικού τομέα και για την ευελιξία
των συμφωνιών για τις ώρες εργασίας. Η
στρατηγική αυτή πρέπει να στοχεύει στη
<strong>μείωση του ονομαστικού μοναδιαίου
κόστους εργασίας κατά 15% στο διάστημα
2012-14. </strong>Συγχρόνως, η Κυβέρνηση θα
προωθήσει την ομαλή διαπραγμάτευση των
μισθών στα διάφορα επίπεδα και <strong>θα
καταπολεμήσει την αδήλωτη εργασία.</strong><br />
<br />
<strong>Εξαιρετικά νομοθετικά μέτρα για
το καθορισμό των μισθών</strong><br />
Πριν την εκταμίευση, υιοθετούνται τα
παρακάτω μέτρα:<br />
• <strong>Οι ελάχιστοι μισθοί που ορίζονται
από την εθνική γενική συλλογική σύμβαση
εργασίας (ΕΓΣΣΕ) θα μειωθούν κατά 22% </strong>σε
σύγκριση με το επίπεδο που ίσχυε την 1η
Ιανουαρίου 2012. Για τους νέους (ηλικίας
κάτω των 25), οι μισθοί που ορίζονται από
την εθνική γενική συλλογική σύμβαση
εργασίας θα μειωθούν κατά 32% χωρίς
περιοριστικούς όρους.<br />
• <strong>Αναστέλλονται οι διατάξεις του
νόμου και των συλλογικών συμβάσεων που
προβλέπουν αυτόματες αυξήσεις μισθών,
περιλαμβανομένων εκείνων περί ωριμάνσεων.</strong><br />
<br />
• Πριν την εκταμίευση, <strong>καταργούνται
οι όροι περί μονιμότητας </strong>(συμβάσεις
ορισμένου χρόνου που ορίζεται ότι λήγουν
σε κάποιο όριο ηλικίας ή στη συνταξιοδότηση)
που περιλαμβάνονται σε νόμο ή σε συμβάσεις
εργασίας.<br />
<br />
<strong>Μη μισθολογικά εργασιακά κόστη,
καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας και
της εισφοροδιαφυγής</strong><br />
Η Κυβέρνηση θα θεσπίσει νομοθεσία
ώστε <strong>να μειώσει τις κοινωνικές
εισφορές στο ΙΚΑ κατά 5 ποσοστιαίες
μονάδες</strong> και θα εφαρμόσει μέτρα που
θα διασφαλίσουν ότι αυτό θα είναι
δημοσιονομικά ουδέτερο. Τα ποσοστά
εισφορών θα μειωθούν μόνο όταν υπάρχουν
μέτρα επαρκή για να καλύψουν την απώλεια
εσόδων. Τα μέτρα που θα χρηματοδοτήσουν
την μείωση των ποσοστών θα νομοθετηθούν
σε δύο φάσεις. Πρώτον, πριν την εκταμίευση,
θα υιοθετηθεί νομοθεσία<strong> να κλείσουν
μικροί φορείς ειδικού σκοπού που
ασχολούνται με κοινωνικές δαπάνες οι
οποίες δεν αποτελούν προτεραιότητα
(ΟΕΚ, ΟΕΕ), </strong>με μεταβατική περίοδο
που δε θα υπερβαίνει τους 6 μήνες.
Δεύτερον, έως τέλος Σεπτέμβρη 2012, η
κυβέρνηση θα προσαρμόσει τις συντάξεις
(<strong>προστατεύοντας τους συνταξιούχους
με χαμηλό εισόδημα</strong>) και θα προσαρμόσει
τη βάση για την είσπραξη των εισφορών.<br />
<br />
<strong>Βελτίωση του επιχειρηματικού
περιβάλλοντος και ενίσχυση του
ανταγωνισμού στις ανοικτές αγορές</strong><br />
<br />
<strong>Νομοθετικά Κατοχυρωμένα Επαγγέλματα</strong><br />
Εφαρμογή του Κεφαλαίου Α του Νόμου
3919/2011(Αρχή της επαγγελματικής ελευθερίας,<strong>
κατάργηση αδικαιολόγητων περιορισμών
στην πρόσβαση και άσκηση επαγγελμάτων</strong>)<br />
<br />
• Ιδιώτες πάροχοι υπηρεσιών πρωτοβάθμιας
περίθαλψης, δηλ. i) ιδιώτες πάροχοι
υπηρεσιών πρωτοβάθμιας υγειονομικής
περίθαλψης (ιδιώτες ιατροί και οδοντίατροι,
ιδιωτικοί όμιλοι ιατρών και οδοντιάτρων,
ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα, ιδιωτικά
κέντρα φυσικής ιατρικής και αποκατάστασης),
ii) μονάδες χρόνιας αιμοκάθαρσης εκτός
νοσοκομείων και κλινικών, iii) οδοντοτεχνικά
εργαστήρια, iv) καταστήματα οπτικών και
φακών επαφής, v) κέντρα φυσιοθεραπείας,
vi) κέντρα αισθητικής, vii) επιχειρήσεις
υπηρεσιών αδυνατίσματος/διατροφής<br />
• Φορτοεκφορτωτές/ φορτωτές για
χερσαίες επιχειρήσεις σε κεντρικές
αγορές<br />
• Ορκωτοί εκτιμητές<br />
• Λογιστές και φοροτεχνικοί<br />
• Αναλογιστές<br />
• Εταιρείες προσωρινής απασχόλησης<br />
• Ιδιωτικά συμβουλευτικά γραφεία για
θέματα εργασίας<br />
• Τουριστικοί οδηγοί<br />
• Μεσίτες ακινήτων<br />
<br />
Επίσης, η Κυβέρνηση υιοθετεί σχετική
νομοθεσία για:<br />
• την ενίσχυση της διαφάνειας στη
λειτουργία των επαγγελματικών φορέων,
με τη <strong>δημοσίευση στην ιστοσελίδα
κάθε επαγγελματικής οργάνωσης</strong> των
παρακάτω πληροφοριών:<br />
o τις<strong> ετήσιες λογιστικές καταστάσεις
</strong>της επαγγελματικής οργάνωσης<br />
o την <strong>αμοιβή των μελών του Διοικητικού
Συμβουλίου</strong> αναλυτικά ανά αξίωμα<br />
o τα <strong>ποσά των ισχυουσών εισφορών
</strong>ανά είδος και είδος υπηρεσίας που
παρέχεται από τις επαγγελματικές
οργανώσεις, καθώς και τους κανόνες για
τον υπολογισμό και την εφαρμογή αυτών<br />
o <strong>στατιστικά και συνολικά δεδομένα
σχετικά με τις επιβαλλόμενες κυρώσεις,
</strong>σύμφωνα πάντοτε με τη νομοθεσία
περί προστασίας προσωπικών δεδομένων<br />
o <strong>στατιστικά και συνολικά δεδομένα
σχετικά με αξιώσεις ή παράπονα που έχουν
κατατεθεί από καταναλωτές</strong> ή
οργανώσεις καθώς και τους λόγους αποδοχής
ή απόρριψης των εν λόγω αξιώσεων ή
παραπόνων, σύμφωνα πάντοτε με τη νομοθεσία
περί προστασίας προσωπικών δεδομένων<br />
<br />
• Η Κυβέρνηση τροποποιεί το Άρθρο 10
του Προεδρικού Διατάγματος 100/2010 σχετικά
με τη διαδικασία εξουσιοδότησης και
ισχυουσών αμοιβών για ενεργειακούς
επιθεωρητές, προκειμένου <strong>να
καταργηθεί η ελάχιστη αμοιβή για τις
παρεχόμενες υπηρεσίες ενεργειακού
ελέγχου</strong> και να αντικατασταθεί η
πάγια αμοιβή ανά τετραγωνικό μέτρο με
τη μέγιστη αμοιβή.<br />
• Για τα νομικά επαγγέλματα, η Κυβέρνηση
εκδίδει ένα Προεδρικό Διάταγμα, το οποίο
<strong>ορίζει προκαταβαλλόμενα ποσά για
κάθε διαδικαστική ενέργεια</strong> ή
παράσταση ενώπιον του δικαστηρίου
(ορίζει δηλαδή ένα σύστημα προκαταβαλλόμενων
καθορισμένων/προσυμφωνημένων ποσών
για κάθε διαδικαστική ενέργεια ή
παράσταση ενώπιον του δικαστηρίου από
δικηγόρο, το οποίο δεν συνδέεται με
κάποιο συγκεκριμένο «ποσό αναφοράς»).<br />
• Η Κυβέρνηση διεξάγει μία <strong>αξιολόγηση
</strong>σχετικά με το βαθμό στον οποίο <strong>οι
εισφορές </strong>των δικηγόρων και των
αρχιτεκτόνων για την κάλυψη των
λειτουργικών δαπανών των επαγγελματικών
οργανώσεών τους <strong>είναι εύλογες,
αναλογικές και δικαιολογημένες</strong>.
<br />
• Η Κυβέρνηση προσδιορίζει μέτρα για
την <strong>αποσύνδεση της φορολογίας, των
εισφορών </strong>κοινωνικής ασφάλισης,
των (τυχόν) μερισμάτων και των καταβολών
προς τις επαγγελματικές ενώσεις <strong>από
τις δικηγορικές αμοιβές.</strong><br />
• Η Κυβέρνηση <strong>ορίζει τις εισφορές
των δικηγόρων και των μηχανικών προς
τις επαγγελματικές τους οργανώσεις,</strong>
οι οποίες εισφορές αντανακλούν τα
λειτουργικά έξοδα για τις υπηρεσίες
που παρέχονται από τις εν λόγω οργανώσεις.
Οι εν λόγω εισφορές καταβάλλονται
περιοδικά και δεν συνδέονται με τις
τιμές που χρεώνονται από τα επαγγέλματα.<br />
<br />
o <strong>καταργείται </strong>το Άρθρο 42.1 του
Νομοθετικού -ιατάγματος 3026/1954 σχετικά
με την <strong>υποχρεωτική παρουσία δικηγόρου
για την υπογραφή πράξεων ενώπιον
συμβολαιογράφου</strong> για μία σειρά
νομικών συναλλαγών,<br />
<br />
<em>Μελέτες για την ευελιξία τιμών</em><br />
Η Κυβέρνηση ελέγχει τους βασικούς
τομείς υπηρεσιών (περιλαμβανομένης της
λιανικής και χονδρικής διανομής) και
καταρτίζει ένα <strong>σχέδιο δράσης για
την προώθηση του ανταγωνισμού και τη
διευκόλυνση της ευελιξίας των τιμών
στις αγορές προϊόντων.</strong><br />
<br />
<strong>Επιχειρηματικό περιβάλλον</strong><br />
Πακέτο μεταρρυθμιστικών μέτρων για
τη <strong>βελτίωση του επιχειρηματικού
περιβάλλοντος </strong>
<br />
Η Κυβέρνηση υιοθετεί πακέτο μέτρων
για τη βελτίωση του επιχειρηματικού
περιβάλλοντος, για:<br />
• Να αναθεωρήσει και να κωδικοποιήσει
<strong>το νομοθετικό πλαίσιο για τις
εξαγωγές </strong>(δηλ του Ν.936/79 και του Ν-
3999/59), να καταργήσει την υποχρέωση
εγγραφής στο μητρώο εξαγωγέων του
Εμπορικού Επιμελητηρίου και να καθορίσει
το πλαίσιο για την εισαγωγή ενός ενιαίου
ηλεκτρονικού παραθύρου εξαγωγών.<br />
• Να τροποποιήσει τα άρθρα 26.2, 43B, 49.1,
49.5, 69.3 και 70.1 του Ν. 2190/1920, τα αντίστοιχα
άρθρα του Ν. 3190/1955 και κάθε άλλη νομική
διάταξη προκειμένου να <strong>άρει την
απαίτηση δημοσίευσης εταιρικών στοιχείων
σε εφημερίδες κάθε είδους στην περίπτωση
εταιριών με δικτυακό τόπο.</strong> Αυτό
ισχύει με την επιφύλαξη της δημοσίευσης
εταιρικών στοιχείων στην Εφημερίδα της
Κυβέρνησης/ ΓΕΜΗ.<br />
• Να<strong> άρει τα εμπόδια </strong>προκειμένου
οι έμποροι λιανικής να πωλούν συγκεκριμένες
κατηγορίες προϊόντων όπως <strong>βρεφικές
τροφές,</strong> όπως προβλέπει ο Ν.3526/2007
και η νομοθεσία εφαρμογής του.<br />
• Να τροποποιήσει το άρθρο 22 του
Ν.3054/2002 που ρυθμίζει την αγορά πετρελαιοειδών
και άλλες διατάξεις, καθώς και την
υπουργική απόφαση εφαρμογής της,
προκειμένου να <strong>απελευθερωθούν
πλήρως τα ωράρια των πρατηρίων υγρών
καυσίμων</strong>, με παράλληλη εφαρμογή
του τρέχοντος συστήματος υποχρεωτικής
νυκτερινής λειτουργίας, εκ περιτροπής,
σε ορισμένο αριθμό πρατηρίων υγρών
καυσίμων ανά νομαρχία, πέραν των κανονικών
ωρών λειτουργίας.<br />
<br />
<strong>Ελλάδα φιλική στις επιχειρήσεις</strong><br />
Η Κυβέρνηση δημοσιεύει στο δικτυακό
της τόπο ένα σχέδιο για μια Επιχειρηματικά
Φιλική Ελλάδα, το οποίο <strong>αντιμετωπίζει
τους εναπομείναντες περιορισμούς για
τις επιχειρηματικές δραστηριότητες,
τις επενδύσεις και την καινοτομία</strong>,
οι οποίοι δεν καλύπτονται από άλλο
σημείο του παρόντος μνημονίου.<br />
Η Κυβέρνηση εφαρμόζει το σχέδιο δράσης
για μια Επιχειρηματικά Φιλική Ελλάδα.<br />
Το σχέδιο περιλαμβάνει μέτρα που
αποσκοπούν μεταξύ άλλων:<br />
▪ στην <strong>ολοκλήρωση της δημιουργίας
του Γενικού Εμπορικού Μητρώου (ΓΕΜΗ)</strong>
με την άμεση λήψη μέτρων για την ολοκλήρωση
της βάσης δεδομένων ΓΕΜΗ, την περαιτέρω
ανάπτυξη των δικτυακών υπηρεσιών και
της χρήσης ηλεκτρονικών υπογραφών<br />
▪ στην <strong>απλούστευση των περιβαλλοντικών
και οικοδομικών αδειών και των αδειών
λειτουργίας</strong><br />
▪ στην ανάπτυξη "ενιαίου ηλεκτρονικού
παραθύρου" το οποίο θα συγκεντρώνει
τις τυποποιημένες εμπορικές πληροφορίες
και θα <strong>απλουστεύει τον αριθμό των
εγγράφων που απαιτούνται για τις εξαγωγές</strong><br />
<br />
<strong>Κτηματολόγιο και χωροταξικός
σχεδιασμός</strong><br />
Η Κυβέρνηση επιταχύνει την ολοκλήρωση
του κτηματολογίου, προκειμένου:<br />
▪ να δημιουργήσει πλήρες κτηματολογικό
μητρώο και κτηματολογικά γραφεία
αποκλειστικής λειτουργίας σε όλη την
επικράτεια έως το 2020.<br />
<br />
Η Κυβέρνηση υιοθετεί νομοθεσία
προκειμένου (α) να απλουστεύσει και <strong>να
μειώσει τον απαιτούμενο χρόνο για τις
πολεοδομικές διαδικασίες</strong>, (β) να
επικαιροποιήσει και να κωδικοποιήσει
τη <strong>νομοθεσία για τα δάση</strong>, τις
δασικές εκτάσεις και τα πάρκα. Υιοθετεί
επίσης νομοθετικά μέτρα για τη <strong>διαχείριση
των βιομηχανικών επικίνδυνων αποβλήτων</strong><br />
<br />
▪ <strong>Πολεοδομική μεταρρύθμιση</strong>:
Η Κυβέρνηση αναθεωρεί και τροποποιεί
τη γενική νομοθεσία περί πολεοδομίας
και χωροταξίας, εξασφαλίζοντας μεγαλύτερη
ευελιξία στην αξιοποίηση ακινήτων για
ιδιωτικές επενδύσεις και στην απλούστευση
και επιτάχυνση των χωροταξικών σχεδίων.<br />
▪ <em>Ανάπτυξη ολοκληρωμένης και
</em><strong>απλουστευμένης διαδικασίας για
τις </strong><em>εξαγωγικές και τελωνειακές
διατυπώσεις. </em>
<br />
<br />
<strong>Μεταφορές</strong><br />
<strong>Οδικές</strong><br />
<em>Υποβάλλεται έκθεση για τη λειτουργία
των τακτικών υπηρεσιών μεταφοράς
επιβατών </em><strong>(ΚΤΕΛ) </strong><em>και
παρουσιάζονται οι επιλογές</em><strong>
απελευθέρωσης.</strong><br />
<em>Π</em><em>ροσδιορισμό</em><em>ς</em><em> του
</em><strong>κόστους έκδοσης νέων αδειών
</strong><em>οδικών μεταφορών. Το εν λόγω
κόστος είναι διαφανές, υπολογίζεται
αντικειμενικά σε σχέση με τον αριθμό
των οχημάτων του οδικού μεταφορέα και
</em><strong>δεν υπερβαίνει το σχετικό
διοικητικό κόστος.</strong><br />
<em>Σύμφωνα με τους στόχους πολιτικής
του Ν.3919/2011 για τα κλειστά επαγγέλματα,
η Κυβέρνηση </em><strong>αίρει τα εμπόδια
εισόδου στην αγορά των ταξί </strong><em>(συγκεκριμένα,
τους περιορισμούς στον αριθμό των αδειών
και της τιμής των νέων αδειών), σύμφωνα
με τη διεθνή βέλτιστη πρακτική.</em><br />
<br />
<em>Σιδηρόδρομοι</em><br />
<em>Η Κυβέρνηση θεσπίζει ανεξάρτητες
αναθέτουσες αρχές επιβατικών σιδηροδρομικών
υπηρεσιών, που μπορούν να διενεργούν
ανοιχτούς διαγωνισμούς. Οι συμβάσεις
που συνάπτονται το 2014 ή αργότερα θα
κατακυρώνονται γενικώς με ανοιχτό
διαγωνισμό. </em><em>Το τροχαίο υλικό που
δεν χρησιμοποιεί/δεν χρειάζεται η
ΤΡΑΙΝΟΣΕ θα πρέπει να μεταβιβαστεί σε
φορέα που θα το μισθώνει υπό αγοραίες
προϋποθέσεις σε πρόσωπα που περιλαμβάνουν
τους νικητές των εν λόγω διαγωνισμών. </em>
<br />
<br />
<strong>Ενέργεια</strong><br />
<strong>Διαχωρισμός δραστηριοτήτων
δικτύου</strong><br />
<br />
<strong>Η Κυβέρνηση δεσμεύεται να ξεκινήσει
την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και της ΔΕΠΑ
μετά το </strong><em>διαχωρισμό των ΔΣΜ,
σύμφωνα με τις δεσμεύσεις του παρόντος
μνημονίου, και ελέγχει τη διαδικασία
για να εξασφαλιστεί ο ανταγωνισμός στην
αγορά.</em><br />
<br />
<em>Η Κυβέρνηση επιδιώκει την </em><strong>υλοποίηση
του προγράμματος ανανεώσιμων πηγών
ενέργειας "Ήλιος"</strong><em>, μέσω
νομοθεσίας, διευκόλυνσης της διαδικασίας
αδειοδότησης και ανάπτυξης συνεργασίας
με άλλες χώρες της ΕΕ για την εξαγωγή
ηλιακής ενέργειας.</em><br />
<br />
<em>Όσον αφορά το Ψηφιακό Μέρισμα, η
Κυβέρνηση (και/ή η ΕΕΤΤ):</em><br />
▪ <em>ορίζει νομικό πλαίσιο που προβλέπει
υποχρεωτική ημερομηνία </em><strong>διακοπής
της αναλογικής αναμετάδοσης την 30ή
Ιουνίου 2013</strong><em> και τεχνολογικά
ουδέτερη χρήση της ζώνης 800MHz μετά τη
διακοπή, λαμβάνοντας επίσης υπ' όψιν
τις διατάξεις του σχεδίου Προγράμματος
Πολιτικής για το Ραδιοφάσμα (Radio Spectrum
Policy Programme-RSPP).</em><br />
▪ <em>ολοκληρώνει τις μελέτες για την
</em><strong>αποτίμηση της αξίας του Ψηφιακού
Μερίσματος</strong><em> και τη στρατηγική
χορήγησης του Ψηφιακού Μερίσματος (ζώνη
800 MHz).</em><br />
▪ <em>προχωρά στο </em><strong>διαγωνισμό
για την εκχώρηση οριστικών δικαιωμάτων
χρήσης για </strong><em>αναμετάδοση.</em><br />
<br />
<em>Αναβάθμιση του εκπαιδευτικού
συστήματος</em><br />
<em>Η Κυβέρνηση υλοποιεί το Σχέδιο
δράσης για τη βελτίωση της αποδοτικότητας
και της αποτελεσματικότητας του
εκπαιδευτικού συστήματος και υποβάλει
τακτικά εκθέσεις (δύο φορές το χρόνο)
σχετικά με την πρόοδο της εφαρμογής
της, συμπεριλαμβανόμενου και ενός
ενδεικτικού σχεδιασμού αυτό- αξιολογήσεων
και </em><strong>εξωτερικών αξιολογήσεων των
ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης</strong><em>,
σύμφωνα με το νέο Νόμο 4009/2011 για την
Ανώτατη Εκπαίδευση.</em><br />
<br />
<em>Μεταρρύθμιση του δικαστικού
συστήματος</em><br />
<em>Για τη βελτίωση της λειτουργίας του
δικαστικού συστήματος, η οποία είναι
απαραίτητη για την εύρυθμη και δίκαιη
λειτουργία της οικονομίας, και με την
επιφύλαξη των συνταγματικών αρχών και
της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης, η
Κυβέρνηση:</em><br />
<em>(α) διασφαλίζει την αποτελεσματική
και έγκαιρη εφαρμογή των συμβάσεων, των
κανόνων ανταγωνισμού και των δικαστικών
αποφάσεων,</em><br />
<em>(β) αυξάνει την αποτελεσματικότητα,
με την υιοθέτηση οργανωτικών αλλαγών
στα δικαστήρια,</em><br />
<em>(γ) </em><strong>επιταχύνει την απονομή
της δικαιοσύνης, εξαλείφοντας τις
εκκρεμούσες δικαστικές </strong><em>υποθέσεις
και διευκολύνοντας τους εξωδικαστικούς
μηχανισμούς επίλυσης διαφορών.</em><br />
<br />
<em>Η Κυβέρνηση συγκροτεί μια ομάδα
εργασίας, με σκοπό να εναρμονιστεί με
τις διεθνείς βέλτιστες πρακτικές, μεταξύ
άλλων, για i) τη διαχείριση των δικαστικών
υποθέσεων, συμπεριλαμβανόμενης και της
δυνατότητας </em><strong>διαγραφής υποθέσεων
σε αδράνεια από τα μητρώα των δικαστηρίων</strong><em>,
ii) την </em><strong>απαλλαγή των δικαστών από
μη δικαστικές εργασίες</strong><em>, όπως η
προσημείωση ακίνητης περιουσίας, η
σύσταση και η λύση νομικών προσώπων και
οι συναινετικές / εκούσιες αιτήσεις
οικογενειακού δίκαιου, iii) την εκτέλεση
των αποφάσεων και των διαταγών πληρωμής,
ιδίως των περιπτώσεων μικρών αξιώσεων,
με στόχο τη μείωση του ρόλου του δικαστή
στις διαδικασίες αυτές, και iv) την επιβολή
κανονιστικών</em><strong> προθεσμιών για τις
δικαστικές διαδικασίες</strong><em>, ιδίως
για τις διαδικασίες ασφαλιστικών μέτρων
και τις υποθέσεις αναγκαστικής είσπραξης
χρεών και αφερεγγυότητας. </em>
<br />
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
</div>Πολυβώτηςhttp://www.blogger.com/profile/02677940965801355726noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4375210299550848816.post-33378731130397123312012-02-14T04:57:00.000+02:002012-02-26T22:20:23.271+02:00ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ 2 - ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span class="Apple-style-span" style="font-weight: bold;"><i><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;">Το Μνημόνιο 2, όπως θα διαβάσετε παρακάτω, προβλέπει πολλές θετικές μεταρρυθμίσεις. Βέβαια, μέχρι την υλοποίησή τους παραμένουν ευχολόγια, που καθόλου δεν απαλύνουν τον πόνο των οριζόντιων περικοπών και της γενικότερης μιζέριας. Ας γνωρίζουμε όμως ποιους να δείχνουμε ως τους κατεξοχήν υπεύθυνους της κακοδαιμονίας μας - όχι τους εταίρους/δανειστές και το μνημόνιο, αλλά την εγχώρια πολιτική τάξη (και το σύστημα εξυπηρετήσεων που τη συντηρεί και συντηρείται από αυτήν) που <a href="http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=443171&h1=true" target="_blank">αρνείται να προχωρήσει</a> σε οποιεσδήποτε δομικές μεταρρυθμίσεις.</span></i></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-weight: bold;"><i><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;"><br /></span></i></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-weight: bold;"><i><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;"></span></i></span><span class="Apple-style-span" style="font-weight: bold;"><i><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;">Η εξαιρετική εργασία της παρακάτω περίληψης είναι του </span>Στέφανου Παπανίκου<span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;">. (Το δεύτερο μέρος <a href="http://polyvotis.blogspot.com/2012/02/2_14.html">εδώ</a>, Μνημόνιο φορ ντάμυς <a href="http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/mnimonio-dummies-toy-stefanoy-papanikoy">εδώ</a>.)</span></i></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-weight: bold;"><i><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;"><br /></span></i></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-weight: bold;"><i></i></span>
<br />
<b></b><br />
<b><div style="display: inline !important; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
<div style="display: inline !important;">
<strong>ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΕΞΥΓΙΑΝΣΗ</strong></div>
</div>
</b>
<br />
<div class="mbl notesBlogText clearfix">
<div>
• Μείωση στη φαρμακευτική δαπάνη <br />
• Μείωση της υπερωριακής αμοιβής για γιατρούς σε νοσοκομεία <br />
• Μείωση των προμηθειών στρατιωτικού υλικού <br />
• Ελάττωση του αριθμού των αντιδημάρχων και του σχετικού προσωπικού<br />
• Μείωση της λειτουργικής δαπάνης της κεντρικής κυβέρνησης, και της δαπάνης που σχετίζεται με την διεξαγωγή εκλογών<br />
• Εμπροσθοβαρές σχέδιο περικοπών στις επιδοτήσεις σε κατοίκους απομεμακρυσμένων περιοχών και περικοπές στις επιχορηγήσεις σε διάφορους φορείς εποπτευομένους από διάφορα Υπουργεία<br />
• Μείωση του προϋπολογισμού δημοσίων επενδύσεων <br />
• Αλλαγές σε συνταξιοδοτικά ταμεία με κατά μέσο όρο υψηλές συντάξεις ή που λαμβάνουν υψηλές επιχορηγήσεις από τον προϋπολογισμό<br />
• Υπουργικές Αποφάσεις για την εφαρμογή του τέλους επιτηδεύματος (ελάχιστη επιβάρυνση επί των ελευθέρων επαγγελματιών)<br />
• Υπουργικές Αποφάσεις για την ολοκλήρωση της πλήρους εφαρμογής του νέου μισθολογίου σε όλα τα σχετικά νομικά πρόσωπα και καθιέρωση νομοθετικών προβλέψεων για τους τρόπους ανάκτησης των επιπλέον καταβληθεισών αποδοχών για το χρονικό διάστημα από τον Νοέμβριο του 2011 και μετά.<br />
<br />
<br />
Μέχρι τον Ιούνιο του 2012 η Κυβέρνηση θα θεσπίσει νομοθετικά μία μείωση κατά μέσο όρο 10% στα αποκαλούμενα «ειδικά μισθολόγια» του δημοσίου τομέα, στα οποία το νέο μισθολόγιο δεν ισχύει.<br />
<strong><br /></strong><br />
<strong>ΔΙΑΡΘΡΩΤΙΚΕΣ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ</strong><br />
<em><strong>Διαχείριση κεφαλαίων και αποκρατικοποιήσεις</strong></em><br />
Οι συνολικές εισπράξεις από αποκρατικοποιήσεις από τον Ιούνιο του 2011 θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 4.500 εκατομμύρια Ευρώ μέχρι το <strong>τέλος του </strong><strong>2012, </strong>7.500 εκατομμύρια Ευρώ μέχρι το <strong>τέλος του </strong><strong>2013</strong>, 12.200 εκατομμύρια Ευρώ μέχρι το <strong>τέλος του </strong><strong>2014 </strong>και 15.000 εκατομμύρια Ευρώ μέχρι το 2015.<br />
Η Κυβέρνηση δηλώνει την ετοιμότητά της να προσφέρει προς πώληση τα εναπομείναντα μερίδιά της στις κρατικές επιχειρήσεις, εάν παραστεί ανάγκη, έτσι ώστε να επιτευχθούν οι στόχοι αποκρατικοποιήσεων. Ο έλεγχος του δημοσίου θα πρέπει να περιορισθεί μόνον σε περιπτώσεις κρισίμων δικτυακών υποδομών.<br />
Αναφορικά με έναν αριθμό περιουσιακών στοιχείων για να υπάρχει επιτυχής αποκρατικοποίηση απαιτείται κατάλληλο κανονιστικό πλαίσιο που θα εξασφαλίζει ότι η είσοδος σε μία ανταγωνιστική αγορά είναι δυνατή μετά την αποκρατικοποίηση, ότι <strong>οι καταναλωτές θα προστατεύονται επαρκώς</strong> και ότι τα αποκρατικοποιηθέντα περιουσιακά στοιχεία εμφανίζονται στις ανταγωνιστικές αγορές. Οι όροι για τις πωλήσεις ή τις παραχωρήσεις θα πρέπει<strong> να αποφεύγουν τη δημιουργία μη ρυθμιζόμενων </strong><strong>ιδιωτικών μονοπωλίων</strong>, θα πρέπει να παρεμποδίζουν οποιαδήποτε μορφή διακρίσεων, θα πρέπει να διευκολύνουν την ανοικτή πρόσβαση και θα πρέπει να επιβάλλουν<strong> πλήρη διαφάνεια </strong>λογαριασμών.<br />
Η Κυβέρνηση επισπεύδει την καταχώρηση της κυριότητας των κρατικών εδαφικών/οικοπεδικών εκτάσεων. Για τον σκοπό αυτό, η Κυβέρνηση: (i) συντάσσει πλήρη<strong> απογραφή περιουσιακών </strong><strong>στοιχείων</strong>, (ii) προετοιμάζει ειδικό νόμο για την<strong> αξιοποίηση της Περιοχής του Ελληνικού</strong>, (iii) αποσαφηνίζει το καθεστώς χρήσεως γης για τα μεμονωμένα περιουσιακά στοιχεία και/ή τα χαρτοφυλάκια περιουσιακών στοιχείων τα οποία θα εκτιμηθούν και θα επιλεγούν προς εκμετάλλευση εντός του 2012.<br />
<br />
<em><strong> Περιορισμός της σπατάλης στις δημόσιες επιχειρήσεις και στα άλλα</strong></em><br />
<em><strong>νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου.</strong></em><br />
Τα τιμολόγια του ΟΑΣΑ, του ΟΣΕ και της ΤΡΑΙΝΟΣΕ θα αυξηθούν κατά τουλάχιστον 25% ενώ τα επιχειρησιακά τους σχέδια θα επικαιροποιηθούν καταλλήλως.<br />
<br />
<em> </em><em><strong>Φορολογική πολιτική</strong></em><br />
Η Κυβέρνηση θα προετοιμάσει μία φορολογική μεταρρύθμιση η οποία αποσκοπεί στην <strong>απλοποίηση του φορολογικού συστήματος</strong>, στην <strong>εξάλειψη των απαλλαγών και των προνομιακών </strong><strong>καθεστώτων</strong>, συμπεριλαμβανομένης και της διευρύνσεως των βάσεων, πράγμα το οποίο θα επιτρέψει μία βαθμιαία μείωση των φορολογικών συντελεστών καθώς θα βελτιώνεται η απόδοση των εσόδων. Αυτή η μεταρρύθμιση σχετίζεται με τον φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων, τον φόρο εισοδήματος εταιριών και τον ΦΠΑ, τους φόρους επί της ακίνητης περιουσίας καθώς και τις κοινωνικές εισφορές και θα διατηρήσει τη σχετική φορολογική επιβάρυνση από εμμέσους φόρους.<br />
<br />
Μέχρι <strong>τον Ιούνιο του </strong><strong>2012 </strong>η Κυβέρνηση θα αναθεωρήσει τις αντικειμενικές αξίες της ακίνητης περιουσίας για να τις ευθυγραμμίσει σε μεγαλύτερο βαθμό προς τις τιμές της αγοράς.<br />
<br />
<em> </em><em><strong>Μεταρρυθμίσεις στην διαχείριση εσόδων</strong></em><br />
Τα Άρθρα 3 και 21 του Νόμου 4038/2012 <strong>τροποποιούνται πρίν την εκταμίευση</strong>. Η αναστολή της ποινικής διώξεως και η δέσμευση κεφαλαίων/περιουσιακών στοιχείων απαλείφονται. Οι όροι παρατάσεως των χρονοδιαγραμμάτων καταβολής δόσεων για εκπρόθεσμους φόρους και εισφορές κοινωνικής ασφάλισης αναθεωρούνται έτσι ώστε τα χρονοδιαγράμματα καταβολής δόσεων να ισχύουν μόνον ως προς τα υφιστάμενα εκπρόθεσμα ποσά κάτω των 10.000 Ευρώ για φυσικά πρόσωπα και κάτω των 75.000 Ευρώ για εταιρίες.<br />
Επιπλέον, κατά την διάρκεια των ετών τα οποία καλύπτονται από το πρόγραμμα οικονομικού διακανονισμού, η Κυβέρνηση δεσμεύεται <strong>να μη θεσπίσει νέες φορολογικές αμνηστίες ούτε να </strong><strong>παρατείνει τις υφιστάμενες για την είσπραξη φόρων και εισφορών κοινωνικής ασφάλισης</strong><strong>.</strong><br />
<br />
Σύμφωνα με το σχέδιο δράσης κατά της φοροδιαφυγής, η Κυβέρνηση <strong>θα εντείνει του ελέγχους επί </strong><strong>των μεγάλης οικονομικής επιφάνειας φορολογουμένων, των φυσικών προσώπων υψηλού πλούτου </strong><strong>και των ελευθέρων επαγγελματιών</strong><strong>.</strong> Επίσης θα επισπεύσει την επίλυση θεμάτων φορολογικών ληξιπρόθεσμων οφειλών και θα ενσωματώσει επιτυχέστερα εργαλεία/μεθόδους <strong>κατά του </strong><strong>ξεπλύματος χρημάτων</strong> εντός της στρατηγικής.<br />
<br />
• συνεχίζει την συγκέντρωση και την συγχώνευση εφοριών. 200 τοπικές εφορίες οι οποίες έχουν χαρακτηρισθεί ως αναποτελεσματικές θα κλείσουν μέχρι <strong>το τέλος του </strong><strong>2012</strong><br />
• διακόπτει τις πληρωμές τοις μετρητοίς και με επιταγές σε εφορίες οι οποίες θα αντικατασταθούν με τραπεζικά εμβάσματα, έτσι ώστε ο χρόνος του προσωπικού αποδεσμεύεται και έτσι ώστε το προσωπικό να επικεντρωθεί σε εργασία μεγαλύτερης προστιθέμενης αξίας (έλεγχοι, επιβολή εισπράξεων και συμβουλές προς φορολογουμένους)<br />
• αρχίζει να δημοσιεύει στο διαδίκτυο βασικούς δείκτες απόδοσης για τις εφορίες<br />
<br />
Για την ενίσχυση του πλαισίου κατά της φοροδιαφυγής για την φορολογική διοίκηση, η Κυβέρνηση θα προβεί στα ακόλουθα:<br />
• θα αναμορφώσει την μονάδα οικονομικών επιθεωρήσεων η οποία θα επικεντρωθεί μόνο στον <strong>έλεγχο των φοροεισπρακτόρων </strong>και σε θέματα διαχείρισης εσόδων<br />
• θα ενεργοποιήσει την<strong> διεύθυνση εσωτερικών υποθέσεων</strong><br />
• θα ζητήσει από την Αρχή Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές δραστηριότητες και της Χρηματοδότησης της Τρομοκρατίας και Ελέγχου των δηλώσεων Περιουσιακής Κατάστασης <strong>να ελέγξει ετησίως τουλάχιστον </strong><strong>200 </strong><strong>δηλώσεις περιουσιακών στοιχείων εφοριακών</strong><br />
• θα θεσπίσει διαδικασίες για την <strong>εκ περιτροπής μετακίνηση διευθυντών</strong> επί περιοδικής βάσεως<br />
• θα βελτιώσει το <strong>σύστημα προστασίας πληροφοριοδοτών</strong> οι οποίοι αναφέρουν περιπτώσεις διαφθοράς<br />
• θα εκπονήσει ένα πλήρως ολοκληρωμένο <strong>σχέδιο κατά της διαφθοράς </strong><br />
<br />
<strong>Ο Κώδικας Βιβλίων και Στοιχείων καταργείται εξ ολοκλήρου και αντικαθίσταται από απλούστερη </strong><strong>νομοθεσία.</strong><br />
<br />
<strong><em> </em><em>Μεταρυθμίσεις στον τομέα οικονομικής διαχείρισης του δημοσίου</em></strong><br />
<br />
Σχέδιο για την <strong>εκκαθάριση ληξιπρόθεσμων οφειλών που οφείλονται σε προμηθευτές από </strong><strong>δημοσίους οργανισμούς</strong> δημοσιεύεται μέχρι τον Ιούνιο του 2012 και η Κυβέρνηση διασφαλίζει ότι το σύνολο των ληξιπρόθεσμων οφειλών σημειώνει σταθερή πτώση.<br />
<br />
<strong><em> </em><em>Εκσυγχρονισμός της δημόσιας διοίκησης</em></strong><br />
<br />
<strong>Αποδοχές στον δημόσιο τομέα και διαχε ίριση ανθρωπίνων πόρων</strong><br />
Η Κυβέρνηση δημοσιεύει και επικαιροποιεί σε τριμηνιαία βάση τα μεσοπρόθεσμα σχέδιά της για στελέχωση ανά τμήμα για την περίοδο μέχρι το 2015, σύμφωνα με τον κανόνα "μία πρόσληψη ανά 5 αποχωρήσεις από την υπηρεσία". Ο κανόνας προσλήψεων/αποχωρήσεων από την υπηρεσία ισχύει ως προς την γενική κυβέρνηση ως σύνολο. Τα σχέδια στελέχωσης θα πρέπει να συμβαδίζουν με τον στόχο της <strong>μείωσης των θέσεων στο δημόσιο κατά </strong><strong>150 </strong><strong>χιλιάδες ανάμεσα στο </strong><strong>τέλος του </strong><strong>2010 </strong><strong>και το τέλος του </strong><strong>2015.</strong> Εάν παραστεί ανάγκη η Κυβέρνηση θα θεσπίσει προσωρινό πάγωμα των προσλήψεων.<br />
<strong>Το προσωπικό το οποίο μετατίθεται στην Κυβέρνηση είτε από κρατικές επιχειρήσεις είτε από </strong><strong>άλλους φορείς υπό αναδιάρθρωση θα θεωρείται ως νέα πρόσληψη</strong><strong>.</strong> Το ίδιο ισχύει για το προσωπικό το οποίο έχει τεθεί σε εργασιακή εφεδρεία και το οποίο μετατίθεται σε άλλους κυβερνητικούς φορείς μετά από λεπτομερή εξέταση των επαγγελματικών τους προσόντων από τον ΑΣΕΠ βάσει των δικών του τακτικών κριτηρίων αξιολόγησης. <strong>Η συνολική είσοδος στις </strong><strong>επαγγελματικές σχολές </strong><strong>(</strong><strong>π</strong><strong>.</strong><strong>χ</strong><strong>, </strong><strong>στρατιωτικές και αστυνομικές ακαδημίες</strong><strong>) </strong><strong>ελαττώνεται</strong> σε επίπεδο που να συνάδει προς τα πλάνα προσλήψεων.<br />
<br />
<strong>15.000 χιλιάδες άτομα πλεονάζοντος προσωπικού μετατίθενται σε καθεστώς εργασιακής </strong><strong>εφεδρείας εντός του 2012 </strong>σε σχέση με τον προσδιορισμό φορέων ή μονάδων που κλείνουν ή ελαττώνονται σε μέγεθος.<br />
<br />
<em><strong>Τομέας δημοσίων προμηθειών</strong></em><br />
<br />
<strong>Ενιαία Αρχή Δημοσίων Προμηθειών (ΕΑΔΠ)</strong><br />
<br />
<strong>Ηλεκτρονικές Προμήθειες</strong><br />
<br />
Η πλατφόρμα ηλεκτρονικών προμηθειών είναι πλήρως λειτουργική και έτοιμη για χρήση και μία κοινή διαδικτυακή πύλη δημιουργείται για τη δημοσιοποίηση όλων των διαδικασιών και εκβάσεων που αφορούν τις προμήθειες. Το πλαίσιο ηλεκτρονικών προμηθειών τίθεται υπό την σφαίρα ευθύνης της ΕΑΔΠ η οποία εποπτεύει τις λειτουργίες της.<br />
Η Κυβέρνηση θα κινηθεί προς την κατεύθυνση περισσότερο <strong>κεντροποιημένων προμηθειών</strong>, ιδίως στον τομέα των προμηθειών, των υπηρεσιών και των<strong> </strong>εφοδίων στον τομέα της υγείας<br />
Η Κυβέρνηση αναλαμβάνει τη <strong>μεταρρύθμιση του συστήματος των δημοσίων συμβάσεων</strong>, συμπεριλαμβανόμενων και των έργων, των προμηθειών και των υπηρεσιών, με σκοπό (α) την απλούστευση, τον εξορθολογισμό και την ενοποίηση του κορμού της νομοθεσίας περί δημοσίων συμβάσεων, και (β) τον εξορθολογισμό των διοικητικών δομών και διαδικασιών στις δημόσιες συμβάσεις, για την επίτευξη επιθυμητών αποτελεσμάτων όσον αφορά την αποδοτικότητα και την αποτελεσματικότητα.<br />
<br />
<em><strong>Ποιότητα των στατιστικών στοιχείων</strong></em><br />
Η συνεχιζόμενη ενίσχυση του Ευρωπαϊκού Στατιστικού Συστήματος περιλαμβάνει την υιοθέτηση δεσμεύσεων Εμπιστευτικότητας στα Στατιστικά Στοιχεία, οι οποίες θα υπογράφονται από όλα τα Κράτη-Μέλη. Η Κυβέρνηση θα υπογράψει μια τέτοια δέσμευση έως τα τέλη Μαρτίου 2012.<br />
<br />
<strong><em> </em><em>Ολοκλήρωση της μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού συστήματος</em></strong><br />
Πριν την εκταμίευση, η Κυβέρνηση προχωρά, μέσω ενός νόμου-πλαισίου, σε μια εις βάθος αναθεώρηση της λειτουργίας των δευτεροβάθμιων / επικουρικών δημόσιων συνταξιοδοτικών ταμείων.<br />
Σκοπός της αναθεώρησης είναι η σταθεροποίηση των δαπανών για συντάξεις, η εγγύηση της προϋπολογιστικής ουδετερότητας των εν λόγω ταμείων και η <strong>διασφάλιση της μεσοπρόθεσμης και </strong><strong>μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας του συστήματος</strong><strong>.</strong> Η αναθεώρηση επιτυγχάνει:<br />
• την εξάλειψη των ανισορροπιών στα ταμεία με ελλείμματα,<br />
• την ενοποίηση όλων των υφιστάμενων ταμείων,<br />
• τη <strong>μείωση του συνολικού λειτουργικού και μισθολογικού κόστους</strong>, συμπεριλαμβανόμενης και της επαρκούς μείωσης των απασχολούμενων ατόμων (τουλάχιστον κατά 30 τοις εκατό) στο νέο ενιαίο ταμείο.<br />
<strong>Η ατομική σύνταξη θα υπολογίζεται με βάση (i) ένα θεωρητικό ποσοστό απόδοσης, το οποίο </strong><strong>σχετίζεται με το ρυθμό αύξησης του μισθολογικού κόστους των ασφαλισμένων, (ii) ένα </strong><strong>παράγοντα αειφορίας, ο οποίος αναπροσαρμόζει τις παροχές, ώστε να εξαλείφει αμέσως τυχόν </strong><strong>μελλοντικές ανισορροπίες, αν αυτές προκύψουν.</strong><br />
Η Κυβέρνηση <strong>θα μειώσει τις ονομαστικές επικουρικές συντάξεις</strong> από τον Ιανουάριο του 2012, με σκοπό την εξάλειψη των ελλειμμάτων. Το νέο ενιαίο ταμείο εγκαθιστά, με οικονομικά αποδοτικό τρόπο, ένα μηχανογραφικό σύστημα ατομικών λογαριασμών συνταξιοδότησης.<br />
Η Κυβέρνηση <strong>εντοπίζει τα ταμεία για τα οποία τα εφάπαξ ποσά που καταβλήθηκαν κατά τη </strong><strong>συνταξιοδότηση δεν είναι εναρμονισμένα με τις εισφορές που καταβλήθηκαν, και </strong><strong>αναπροσαρμόζει τις πληρωμές.</strong><br />
<br />
<strong><em> </em><em>Εκσυγχρονισμός του συστήματος υγείας</em></strong><br />
Τα μέτρα πολιτικής περιλαμβάνουν τη μείωση της κατακερματισμένης δομής διακυβέρνησης, την ενίσχυση και την ενοποίηση του δικτύου πρωτοβάθμιας περίθαλψης, τον εξορθολογισμό του νοσοκομειακού δικτύου, την ενίσχυση των κεντρικών προμηθειών και την ανάπτυξη μιας ισχυρής ικανότητας παρακολούθησης και αξιολόγησης και μιας ικανότητας ηλεκτρονικής υγείας<br />
<br />
<em><strong>Έλεγχος των φαρμακευτικών δαπανών</strong></em><br />
Για την επίτευξη<strong> μείωσης 1 δισεκατομμυρίου ευρώ στις εξωνοσοκομειακές φαρμακευτικές </strong><strong>δαπάνες το </strong><strong>2012</strong>, η Κυβέρνηση θα εφαρμόσει, ταυτόχρονα, ένα σύνολο συνεκτικών πολιτικών οι οποίες θα περιλαμβάνουν αλλαγές στην τιμολόγηση, τη συνταγογράφηση και την αποζημίωση των φαρμάκων που θα ενισχύουν τη χρήση λιγότερο ακριβών φαρμάκων, θα ελέγχουν τη συνταγογράφηση και την κατανάλωση και θα διώκουν την ανάρμοστη συμπεριφορά και την απάτη. Η Κυβέρνηση καθορίζει ένα συνεπές σύνολο κινήτρων και υποχρεώσεων για όλους τους συμμετέχοντες στην αλυσίδα εφοδιασμού φαρμάκων (συμπεριλαμβανόμενων και των παραγωγών, των χονδρεμπόρων, των φαρμακείων, των γιατρών και των ασθενών) με σκοπό την προώθηση της χρήσης γενόσημων φαρμάκων.<br />
Η Κυβέρνηση θα αναθεωρήσει το σύστημα των συμμετοχών, με σκοπό να απαλλάξει από τη συμμετοχή ένα περιορισμένο, μόνο, αριθμό φαρμάκων, τα οποία σχετίζονται με συγκεκριμένες θεραπευτικές αγωγές.<br />
<strong><em>Οι τιμές των φαρμάκων</em></strong><br />
Ξεκινώντας από το ΤΡΙΜ. 1 – 2012, τα περιθώρια κέρδους των φαρμακείων αναπροσαρμόζονται και εισάγεται το φθίνον περιθώριο κέρδους – δηλ. ένα μειούμενο ποσοστό σε συνδυασμό με ένα εφάπαξ ποσό ύψους 30 ευρώ για τα πιο ακριβά φάρμακα (άνω των 200 ευρώ) – με στόχο τη <strong>μείωση του συνολικού περιθωρίου κέρδους σε κάτω από 15 τοις εκατό.</strong><br />
Ξεκινώντας από το ΤΡΙΜ. 1 – 2012, <strong>τα περιθώρια κέρδους των χονδρεμπόρων μειώνονται </strong>προκειμένου να συγκλίνουν στο ανώτερο όριο του 5 τοις εκατό.<br />
<br />
<strong><em>Παροχή υπηρεσιών ΕΣΥ</em></strong><br />
Το σχέδιο για την αναδιοργάνωση και αναδιάρθρωση υλοποιείται βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα με στόχο να μειωθούν οι υφιστάμενες ανεπάρκειες, να αξιοποιηθούν οι οικονομίες κλίμακας και έκτασης και να βελτιωθεί η ποιότητα φροντίδας προς τους ασθενείς. Ο στόχος είναι <strong>να μειωθούν περαιτέρω τα λειτουργικά έξοδα των νοσοκομείων κατά </strong><strong>8% </strong>εντός του 2012. Αυτό θα επιτευχθεί μέσω:<br />
• της αύξησης της κινητικότητας του προσωπικού υγείας (περιλαμβανομένων των ιατρών) εντός και μεταξύ ιδρυμάτων και υγειονομικών περιφερειών,<br />
• της προσαρμογής της παροχής υπηρεσιών από τα δημόσια νοσοκομεία εντός και μεταξύ νοσοκομείων που βρίσκονται στην ίδια περιοχή και υγειονομική περιφέρεια,<br />
• της αναθεώρησης των δραστηριοτήτων των μικρών νοσοκομείων προς την κατεύθυνση της εξειδίκευσης σε τομείς όπως η αποκατάσταση, η αντιμετώπιση καρκινοπαθών ή ασθενών τελικού σταδίου, όπου χρειάζεται,<br />
• της αναθεώρησης των δομών επειγόντων περιστατικών και εφημεριών,<br />
• της βελτιστοποίησης και εξισορρόπησης της κατανομής των πόρων βαρέως ιατρικού εξοπλισμού (π.χ. τομογράφων, εγκαταστάσεων ακτινοθεραπείας κλπ) ανάλογα με τις ανάγκες.<br />
<br />
<em><strong>Λογιστική και έλεγχος</strong></em><br />
Τοποθετούνται <strong>εσωτερικοί ελεγκτές σε όλα τα νοσοκομεία</strong> και όλα τα νοσοκομεία καθιερώνουν τα μητρώα ανάληψης δεσμεύσεων.<br />
<br /></div>
</div>
</div>
<b>
</b></div>Πολυβώτηςhttp://www.blogger.com/profile/02677940965801355726noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4375210299550848816.post-50735864548117906572012-02-10T19:58:00.000+02:002012-02-10T20:12:40.308+02:00Προτεραιότητες<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://imgs.xkcd.com/comics/priorities.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="262" src="http://imgs.xkcd.com/comics/priorities.png" width="320" /></a></div>
<br />
Μιλούσα στο τηλέφωνο με μία φίλη μου από την Ελλάδα. Δε θέλει να χρεοκοπήσουμε, αλλά δε θέλει να περάσουν και τα μέτρα που αποφασίστηκαν, και ετοιμάζεται να κατεβεί στις διαδηλώσεις. Συμφωνήσαμε ότι για να μη χρεοκοπήσουμε και να μην περάσουν τα μέτρα, πρέπει να βρεθούν <a href="http://buzz.reality-tape.com/s74752#wholecomment90931" target="_blank">ισοδύναμα μέτρα</a>, τα οποία όμως θίγουν ισχυρά κατεστημένα συμφέροντα που η τρόικα Βενιζέλος-Σαμαράς-Καρατζαφέρης δεν υπάρχει περίπτωση να αγγίξει. Άρα, η αντίδραση στα μέτρα χωρίς χρεοκοπία προϋποθέτει, και αυτή είναι η βασική προτεραιότητα αυτή τη στιγμή:<br />
<b><br /></b><br />
<b>Μία αντιπολίτευση, με την έννοια του κινήματος και του πολιτικού φορέα, που θα πιέσει για αυτά τα ισοδύναμα μέτρα και τις μεταρρυθμίσεις που θα έχουν οικονομικό αποτέλεσμα χωρίς να συμπεριλαμβάνουν τη σφαγή των μισθωτών και των επιχειρήσεων.</b><br />
<br />
<div>
<br /></div>
<div>
Μέχρι τότε; Η φίλη μου ισχυρίζεται ότι προτεραιότητα είναι να μην περάσουν τα μέτρα. Εγώ αντιτείνω ότι μοναδική προτεραιότητα μέχρι να υπάρξει καλύτερη διαχείριση είναι <b>η αποφυγή της χρεοκοπίας</b>. Τα όποια μέτρα μπορούν να αλλάξουν στο μέλλον, κάποια δυσκολότερα από άλλα, αλλά μπορούν να αλλάξουν. Η χρεοκοπία <b>είναι δρόμος χωρίς επιστροφή</b>, και θα σημάνει τρισχειρότερες συνθήκες για όλους τους εργαζόμενους. Το παιχνίδι της μπλόφας που παίζουν οι πολιτικοί μας, και της ρώσικης ρουλέτας που προτείνουν πολλοί ανεύθυνοι σταρ οικονομολόγοι (ονόματα δε λέμε) κουράζει σιγά-σιγά την κοινή γνώμη στην Ευρώπη και θα οδηγήσει, μοιραία, τους εταίρους μας να αποφασίσουν να μας κόψουν την τεχνητή αναπνοή.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<b>Η υπερψήφιση και εφαρμογή της όποιας συμφωνίας γίνεται με τους δανειστές πρέπει να είναι αυτονόητη για όσους δε θέλουν να ζήσουν την τραγωδία της χρεοκοπίας. Η αποφυγή των πιο επώδυνων και άδικων μέτρων θα επιτευχθεί μόνο με την αντικατάσταση της παρούσας πολιτικής ηγεσίας με μία άλλη, όχι από αυτές που υπόσχονται να βρουν χρήματα με τρόπους που δε θίγουν σχεδόν κανέναν ή που ελπίζουν σε επαναδιαπραγμάτευση με τους εταίρους, αλλά αυτές που θα εξορθολογίσουν το κράτος με δραστικές μεταρρυθμίσεις και θα εφαρμόσουν ισοδύναμα μέτρα. Συντομότερες λύσεις δεν υπάρχουν.</b><br />
<b><br /></b><br />
Προσθήκη: η διακριτική γοητεία της χρεοκοπίας βασίζεται, χωρίς αμφιβολία, στην ψευδαίσθηση της «κάθαρσης» που αυτή θα επιφέρει, σαν να λέμε της «τιμωρίας» των βασικών υπευθύνων για τη σημερινή κατάσταση και του «νέου ξεκινήματος». Μεγαλύτερη πλάνη δεν υπάρχει: οι ίδιοι που μας κυβερνάνε σήμερα θα κληθούν να διαχειριστούν την κατάσταση μετά την επιστροφή στη δραχμή. Μάλιστα, το αντίθετο ισχύει: υπό τις συνθήκες του Μνημονίου το πελατειακό σύστημα κλονίζεται και αναγκάζεται να διαλέξει μεταξύ αντιλαϊκών μέτρων και μέτρων που θα θίξουν την πελατεία του. Μετά την επιστροφή στη δραχμή, τα μεν αντιλαϊκά μέτρα θα πραγματοποιηθούν αυτομάτως, η δε πελατεία θα μπορεί να ελπίζει στο τύπωμα και μοίρασμα του νέου νομίσματος.</div>
<div>
<b><br /></b></div>
</div>Πολυβώτηςhttp://www.blogger.com/profile/02677940965801355726noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-4375210299550848816.post-4312107309976795932012-02-10T19:27:00.002+02:002012-02-10T19:27:44.470+02:00Η φιλοσοφία του πακέτου σωτηρίας.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<i>Του Γιώργου Προκοπάκη, από την ομάδα facebook της <a href="http://www.facebook.com/groups/256491611039499/">Μεταρρυθμιστικής Αριστεράς</a>.</i><br />
<br />
Το πακέτο σωτηρίας φωνάζει προς κάθε κατεύθυνση τη φιλοσοφία του:<br />
<br />
1. Στην Ελλάδα δίνεται μια περίοδος 10 περίπου ετών να αλλάξει. Από πού φαίνεται; Δέκα χρόνια περίοδος χάριτος στα δάνεια του επίσημου τομέα. Χαμηλά επιτόκια μέχρι το 2020 του ιδιωτικού τομέα. Τα δάνεια του ΔΝΤ όντως είναι δύσκολο να κουρευθούν. Πλην όμως δεν είναι καθόλου δύσκολο να αναληφθούν από το καλοκαίρι ήδη από EFSF/ESM. Το ζήτημα επαναγοράς του χρέους της ΕΚΤ επίσης είναι διαχειρίσιμο πρόβλημα - όλα δείχνουν ότι θα καταλήξει στον EFSF σε τιμή κτήσης.<br />
<br />
2. Κατά την περίοδο αυτή, η Ελλάδα θα έχει κόστος εξυπηρέτησης των δανειακών υποχρεώσεων της τάξεως του 5% του ΑΕΠ (όσο και η μη πτωχευμένη Ιταλία πριν ανέβουν τα επιτόκια - σύγκριση: 2% περίπου είναι αυτό που αντιστοιχεί στη "νόρμα Μάαστριχτ", 10% θα ήταν εάν δεν είχαμε κάν μνημόνιο και συνεχίζαμε το 2010 να δανειζόμαστε με το μέσο μας επιτόκιο).<br />
<br />
3. Η κατάσταση αυτή μπορεί να βελτιωθεί κατά τι με το κούρεμα του επίσημου τομέα. Είναι δύσκολο έως αδύνατον να υπάρξει μείωση του ονομαστικού διακρατικού χρέους. Πλην όμως η επιμήκυνση (και το επιτόκιο) είναι κούρεμα, έως γουλί. Τα 5 χρόνια του Μνημονίου 1 έγιναν 11 τον μάρτιο 2011 και είχε συμφωνηθεί να γίνουν 30 τον Ιούλιο 2011. Όταν όλες οι υποχρεώσεις θα έχουν περάσει στο EFSF/ESM η περαιτέρω επιμήκυνση (π.χ., το 2022 να αναδιαταχθούν χρονικά και να γίνουν 30 χρόνια από τότε) είναι πια ζήτημα πολιτικού διακανονισμού στο πλαίσιο της Ευρωζώνης, της αλληλεγγύης κλπ. Προφανώς κάτι τέτοιο μπορεί να περιμένει κανείς εάν η Ελλάδα εμφανίζεται τότε να έχει προοπτικές. Διαφορετικά...<br />
<br />
Για να καταλάβουμε τι θα πει κούρεμα διακρατικών δανείων: η αποπληρωμή σε 30 χρόνια με πληθωρισμό κατά την 30ετία σταθερό 2% έχει "φάει" σε τρέχουσες ΄τιμές το 50% σχεδόν της οφειλής.<br />
<br />
4. Με τις περιόδους χάριτος η Ελλάδα δεν έχει υποχρεώσεις αναχρηματοδότησης για μια δεκαετία και περιορισμένες (και εξομαλυμένες) εφεξής.<br />
<br />
5. Με τον επίτροπο ή το Ταμείο που επιβάλλεται, η Ελλάδα ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΧΡΕΟΚΟΠΗΣΕΙ. Εισάγεται ένας μηχανισμός "αυτοματισμού" με τον οποίο οποιαδήποτε παρέκκλιση ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ απορροφάται από την ελληνική οικονομία. Δηλαδή, εάν η Ελλάδα καταφέρει να αλλάξει στη 10ετία, ελαχιστοποιώντας τις υποχρεώσεις του δημοσίου αφ' ενός και έχοντας φτιάξει μηχανισμό είσπραξης, θα μπορεί να απορροφά συνήθεις κραδασμούς και θα έχει πρόβλημα σε περιόδους κρίσης (όπως όλοι άλλως τε).<br />
<br />
6. Μπορεί να αντεπεξέλθει η Ελλάδα; Στο χέρι της είναι. Παίρνει και μια περίοδο μέχρι το 2015 να ξεκαθαρίσει τα πάντα, όλες τις παλιές ατασθαλίες, τις τράπεζες με την εξυπηρέτηση των τόκων εξασφαλισμένη.<br />
<br />
7. Η φιλοσοφία λοιπόν είναι απλή: Αν η ελληνική κοινωνία και η πολιτική της ηγεσία επιλέξουν την προσήλωση στην αλλαγή του "μοντέλου" της χώρας,μπορεί να τη βγάλουμε καθαρή. Ας πούμε, με βιωτικό επίπεδο δεκαετίας του 80 ξεκινώντας - και βλέπουμε.
<br />
<br />
8. Τι εργαλεία (πρόσθετα) έχει η χώρα; Στα σίγουρα το μόνο πρόσθετο εργαλείο είναι η δημόσια περιουσία. Αν γίνει καλή αξιοποίηση, προς όφελος των πολιτών, καλά θα είναι.<br />
<br />
9. Με την ανάπτυξη τι θα γίνει; Κατ' αρχάς, παίζεται και ένα πακετάκι 15 δισ που είναι πιθανόν (το ζήτησαν οι ιδιώτες). Υπάρχει και υποτίθεται δουλεύεται το πακέτο Ράιχενμπαχ που μπορεί να δώσει στην κεντρική διαχείριση 30-40 δισ για ανάπτυξη. Υπάρχει ό,τι είναι να έλθει από την αξιοποίηση περιουσίας. Επίσης, οι συνήθεις πόροι από την ΕΕ. Από κει και πέρα αρχίζει και η ιστορία της αλληλεγγύης, του πώς προχωράει η εκτέλεση του προγράμματος και τέτοια. Πολιτκοί όροι δηλαδή.
<br />
<br />
10. Το πρόγραμμα είναι σχεδιασμένο να επιτύχει. Ή μάλλον να έχει όλα τα συστατικά ώστε εάν η Ελλάδα θέλει να σωθεί, να σωθεί.<br />
<br />
11. Δεν συζητάμε λοιπόν για ένα πρόβλημα της "θεωρίας παιγνίων", αλλά για μια κατάσταση με καθαρούς και ορατούς όρους στην οποία η επιλογή της συνεργασίας με την Ευρωζώνη δίνει προοπτική. Δηλαδή, αναδεικνύεται σε πρόβλημα κεντρικής πολιτικής επιλογής και προσήλωσης σ' αυτήν.<br />
<br />
12. Για να μη παρεξηγηθούμε: η προοπτική δεν είναι το 2008. Θα είναι μια προοπτική που θα έχει σημείο εκκίνησης ένα βιωτικό επίπεδο (ελπίζω) της δεκαετίας του 1980. Το πόσο γρήγορα θα επανέλθει σ' αυτά που θυμόμαστε με νοσταλγία (2004-2008), πλην όμως ήταν αδύνατον να διατηρηθούν γιατί ήταν ψεύτικα, παίζεται.
Αυτά προς ώρας.</div>Πολυβώτηςhttp://www.blogger.com/profile/02677940965801355726noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4375210299550848816.post-57933023279960845022012-01-13T07:18:00.000+02:002012-01-13T07:18:49.834+02:00Για την Ελλάδα, τώρα!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9Qb5xOgR4Gi7jj9EK3EbKvsM1jAwUrOLp5qcck8B3xjEHJYf9dQzrXuyPnc89dZVUxdV64GHM205Iqs5tGCo68Uv5CQ0qNvcFFpSRUCsTLXIcfLo5_YFGW4YeRDzFHEy6Pozkrh7FGd5E/s1600/ekdhlwsh.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="251" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9Qb5xOgR4Gi7jj9EK3EbKvsM1jAwUrOLp5qcck8B3xjEHJYf9dQzrXuyPnc89dZVUxdV64GHM205Iqs5tGCo68Uv5CQ0qNvcFFpSRUCsTLXIcfLo5_YFGW4YeRDzFHEy6Pozkrh7FGd5E/s400/ekdhlwsh.jpg" width="400" /></a></div>
</div>
<br />
<i>Διαφωνώ με το «σε τέτοιες στιγμές δεν είναι ώρα για απολογισμούς ούτε για απόδοση ευθυνών»· αντιθέτως, θα έπρεπε να γράφει ότι «αναμάρτητοι είναι λίγοι, αλλά δε φταίνε όλοι το ίδιο». Πέρα από αυτή την επιφύλαξη, όμως, η πολιτική συνάντηση που σηματοδοτείται από αυτήν την εκδήλωση είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεται η Ελλάδα αυτή τη στιγμή, και ελπίζω να οδηγήσει σε περαιτέρω εξελίξεις.</i><br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i></i><b>
Πρόσκληση </b></div>
<br />
Όσοι επιστήμονες και πνευματικοί άνθρωποι υπογράφουμε την παρούσα πρόσκληση, έχουμε την τιμή να σας καλέσουμε σε ανοιχτή δημόσια εκδήλωση με θέμα :<br />
<br />
Για την Ελλάδα, τώρα!<br />
<br />
... στην αίθουσα της Παλαιάς Βουλής,
οδός Σταδίου 13<br />
την Κυριακή, 22 Ιανουαρίου 2012 & ώρα 12.00-14.00<br />
<br />
Τους αμέσως προσεχείς μήνες, η χώρα μας κινδυνεύει να χάσει ό,τι κέρδισε με κόπο και θυσίες όλων των μεταπολεμικών γενιών. Σε τέτοιες στιγμές δεν είναι ώρα για απολογισμούς ούτε για απόδοση ευθυνών. Φρονούμε, αντίθετα, ότι πρέπει να βλέπουμε μπροστά. Αν και προέρχονται από διαφορετικούς χώρους, οι προσκεκλημένοι ομιλητές της παρούσας εκδήλωσης έχουν δώσει δείγματα ευθύνης και ανεξαρτησίας. Γι’ αυτό, οι υπογράφοντες τους ζητήσαμε, παραμερίζοντας για λίγο όσα τους χωρίζουν, να αναδείξουν κυρίως αυτά που τους ενώνουν και έχει ανάγκη ο τόπος. Για την Ελλάδα, τώρα!<br />
<br />
Την εκδήλωση θα προλογίσει και θα συντονίσει ο Ν.Κ. Αλιβιζάτος, καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών. Ομιλητές θα είναι η Άννα Διαμαντοπούλου, Υπουργός Παιδείας, Γιάννης Μπουτάρης, Δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Λουκάς Τσούκαλης, καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών, και Κωστής Χατζηδάκης, βουλευτής Β’Αθηνών.<br />
<br />
Επιτροπή πρωτοβουλίας
Νίκος Αλιβιζάτος, νομικός, Νάσος Βαγενάς, φιλόλογος/ποιητής, Αρίστος Δοξιάδης, οικονομολόγος, Τάκης Θεοδωρόπουλος, λογοτέχνης, Νίκος Καλογεράς, αρχιτέκτων, Ορέστης Καλογήρου, φυσικός, Βάσω Κιντή, φιλόσοφος, Αντώνης Μανιτάκης, νομικός, Πέτρος Μάρκαρης, συγγραφέας, Δημήτρης Μαρωνίτης, φιλόλογος, Μάνος Ματσαγγάνης, οικονομολόγος, Νίκος Μουζέλης, κοινωνιολόγος, Ανδρέας Παππάς, επιμελητής εκδόσεων/μεταφραστής, Κων. Παπαγεωργίου, νομικός, Παύλος Σούρλας, νομικός, Σταύρος Τσακυράκης, νομικός, Λουκάς Τσούκαλης, οικονομολόγος, Κίμων Χατζημπίρος, οικολόγος.<br />
<br /></div>Πολυβώτηςhttp://www.blogger.com/profile/02677940965801355726noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-4375210299550848816.post-76241687029887679582011-12-15T20:13:00.002+02:002011-12-15T20:13:59.208+02:00Προσγείωση<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhuT2166yfdVHnFXAjI_jbntW8vvpljU1Tx7vHBiIrLoEnKt31fvUrfwQL_zfKcXrcA_O0CZn_Tpc1xih1rLi0PpuqkOJ5h-kXDZAjRTPZbORLkY0D8jZkHBne004zfTNq7ae0xxTOycew8/s1600/IMG_0695.jpg" imageanchor="1" style="margin-left:1em; margin-right:1em"><img border="0" height="240" width="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhuT2166yfdVHnFXAjI_jbntW8vvpljU1Tx7vHBiIrLoEnKt31fvUrfwQL_zfKcXrcA_O0CZn_Tpc1xih1rLi0PpuqkOJ5h-kXDZAjRTPZbORLkY0D8jZkHBne004zfTNq7ae0xxTOycew8/s320/IMG_0695.jpg" /></a></div>
Προσγειώθηκα σήμερα στην Αθήνα, και παρατήρησα ότι ο ήλιος λάμπει ακριβώς με την ίδια ένταση όπως πριν την κρίση. Παράξενα πράγματα...Πολυβώτηςhttp://www.blogger.com/profile/02677940965801355726noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4375210299550848816.post-82359028343205200912011-11-09T06:13:00.000+02:002011-11-09T06:18:59.258+02:00Επίλογος (;)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='500' height='416' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dy6fiNKq-NhT33ZO_LnYrOicoaHsZLaJ9va0FicLfFePm1WkL1X-dczDii0flJ8nBBFvo7PA_b9xMIT5ewAFA' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe><br />
<br />
Αν ισχύουν τα όσα γράφτηκαν χθες το βράδυ, ότι δηλαδή ο επόμενος πρωθυπουργός θα επιλεγεί από τις τάξεις των φθαρμένων διαχρονικών χειροκροτητών του ΠΑΣΟΚ (ο ένας εκ των οποίων, και τωρινός πρόεδρος της Βουλής κ. Πετσάλνικος, ευθύνεται και για την υπογραφή του νόμου περί ευθύνης υπουργών ως Υπ. Δικαιοσύνης, όπως πολύ εύστοχα υπενθυμίζει φίλος στο διαδίκτυο), τότε μιλάμε για την ολοκλήρωση της τραγωδίας με τη σφραγίδα αυτού που τη δημιούργησε: του βαθέως κράτους, του ξεφτισμένου πολιτικού προσωπικού της μεταπολίτευσης. Σύμφωνα με τις ενδείξεις, η λύση του τεχνοκράτη Παπαδήμου εμποδίστηκε από τον Βενιζέλο και το Σαμαρά, τους κατεξοχήν δηλαδή εκφραστές του κεντρώου και δεξιού λαϊκισμού: ο ένας, μάστορας της ρητορείας και της κωλοτούμπας, διακεκριμένο μέλος του εκκλησιαστικο-πολιτικού συμπλέγματος της συμπρωτεύουσας και διαρκής δελφίνος παρά το αποτυχημένο πέρασμά του από σειρά υπουργείων (το «παρά» ακούγεται αστείο εδώ <span class="Apple-style-span" style="font-family: Trebuchet, 'Trebuchet MS', Arial, sans-serif; font-size: 16px; line-height: 25px;">—</span> λες και έχει καμία σχέση!), και ο άλλος, κήρυκας του εθνοκάπηλου λαϊκισμού, απολογητής του καραμανλισμού (του νεώτερου), υπεύθυνος σε μεγάλο βαθμό για την επιβάρυνση της χώρας με το πρόβλημα των Σκοπίων και αυτός που διόριζε τη μισή Μεσσηνία στο Δημόσιο σε κάθε του πέρασμα από υπουργείο.<br />
<br />
Το κατεστημένο στο χώρο της Αριστεράς, όχι μόνο το πολιτικό αλλά και το δημοσιογραφικό, πολιτισμικό κλπ, συμπεριλαμβανομένων και των πιο αξιόλογων κομματιών του, απέτυχε να διαχωρίσει φίλους και εχθρούς, να αναγνωρίσει τα διακυβεύματα της εποχής και να κάνει τις απαραίτητες συμμαχίες για να αλλάξει ένα σύστημα για το οποίο ακόμα και ο «συστημικός» Παπαδήμος θεωρείται απειλή. Έτσι, ο μόνος χώρος στη που χώρα μας που έχει κουλτούρα πολιτικής παρέμβασης και κινημάτων είναι τώρα ανίκανος να παρέμβει στις εξελίξεις και να εκφράσει κάτι που θα μπορούσε να ενώσει πλατιές λαϊκές μάζες, όπως το αίτημα για αποφυγή της χρεοκοπίας, παραμονή της Ελλάδας σε ευρωπαϊκή τροχιά, και να μην πάνε χαμένες οι θυσίες που έγιναν και θα συνεχίσουν (με οποιοδήποτε σενάριο) να γίνονται.<br />
<br />
Ταυτοχρόνως, ο σκεπτόμενος κόσμος του Κέντρου και της Δεξιάς ταλανίζεται από το πρόβλημα που είχε σε όλη τη μεταπολίτευση: δεν μπόρεσε να απεμπλακεί από το σύστημα του δικομματισμού, αντιθέτως ταλαντευόταν σαν το εκκρεμές από τον έναν στον άλλο, πάντα με ελπίδες εκσυγχρονισμού που (με ελάχιστες εξαιρέσεις) αποδεικνύονταν άστοχες. Έτσι, όσο και αν του ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι και μόνο που τίθεται το ερώτημα Παπαδήμος ή Πετσάλνικος, δεν έχει καμία απολύτως οργανωτική δυνατότητα παρέμβασης έξω από το μαντρί των κομματικών μηχανισμών που σήμερα ολοκληρώνουν τη διαχρονική τους προδοσία.<br />
<br />
Όσο τα δανεικά εξαπάτησαν την Κεντρο(+)αριστερά ώστε να νομίζει ότι κάποια στιγμή πλησιάσαμε στο σοσιαλιστικό όνειρο (ή, τουλάχιστον, ότι υπάρχουν στην Ελλάδα σοσιαλιστικές κατακτήσεις που αξίζει να προστατευθούν), άλλο τόσο εξαπάτησαν τη σκεπτόμενη Κεντρο(+)δεξιά στο να θεωρεί ότι παρά τις πολιτικές αστοχίες ο εκσυγχρονισμός περπατάει επαρκώς. Σε αυτά τα δύο χρόνια της κρίσης οι έλλογες δυνάμεις αυτών των χώρων απέτυχαν να έρθουν σε επικοινωνία και να βάλουν τις βάσεις ενός κινήματος που θα τους επέτρεπε να ξεπεράσουν τις διαχρονικές τους αδυναμίες και να εκφράσουν ευρύτερες λαϊκές μάζες.<br />
<br />
Χθες τη νύχτα, μετά τη διαρροή των παραπάνω ειδήσεων, κάποιος σε μία ομάδα στο διαδίκτυο κάλεσε σε άμεση συγκέντρωση στο Σύνταγμα. Πήγαν δώδεκα άτομα. Ακόμα και έτσι, ήταν τουλάχιστον η επισήμανση μιας απουσίας, σπονδή στο κενοτάφιο ενός κινήματος που θα έπρεπε σήμερα να βιώνει ρωμαλέα νεότητα αλλά η τύχη του αγνοείται. Ίσως, λέω ίσως, να μην έχουν τελειώσει όλα <span class="Apple-style-span" style="font-family: Trebuchet, 'Trebuchet MS', Arial, sans-serif; font-size: 16px; line-height: 25px;">—</span> και να έχουμε ακόμα μερικές ώρες ή μέρες για να συνεννοηθούν μεταξύ τους οι πανταχόθεν έλλογες δυνάμεις, να ξεσηκώσουν το λαό και να χαλάσουν τα σχέδια στους πολιτικούς που ποτέ δεν ασχολήθηκαν με το πατριωτικό τους καθήκον.<br />
<div>
<br /></div>
</div>Πολυβώτηςhttp://www.blogger.com/profile/02677940965801355726noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-4375210299550848816.post-34626275366068471642011-11-02T04:06:00.000+02:002011-11-02T04:06:39.501+02:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="header section" id="header">
<div class="widget Header" id="Header1">
<div id="header-inner">
<div class="titlewrapper">
<h1 class="title">
<a href="http://leftliberalsynthesis.blogspot.com/"></a>
</h1>
</div>
<div class="descriptionwrapper">
<div class="description">
<span>
</span></div>
</div>
</div>
</div>
</div>
<div id="crosscol-wrapper" style="text-align: center;">
<div class="crosscol section" id="crosscol">
</div>
</div>
<div id="main-wrapper">
<div class="main section" id="main">
<div class="widget Blog" id="Blog1">
<div class="blog-posts hfeed">
<!-- google_ad_section_start(name=default) -->
<div class="date-outer">
<h2 class="date-header">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: 19px;">Ένα αποκαλυπτικό "δημοψήφισμα"</span></h2>
<div>
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 19px;"><i>Από το <a href="http://leftliberalsynthesis.blogspot.com/2011/11/blog-post.html">LEFT LIBERAL SYNTHESIS</a>, όπως πάντα εύστοχο.</i></span></span></div>
<div class="date-posts">
<div class="post-outer">
<div class="post hentry">
<div class="post-header">
<div class="post-header-line-1">
</div>
</div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-2721752681006139435">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfy-WUpJhp_00NXERM61mCqv2gF_WNd2fTiQZ8nmCyLJJUejc5puQkJik_NBeoTuR5bXOhPn5jzc4iDiuIE1BhZDUhaTePK9xd-sw2OFCs1p9hxDrYeMxHFhVN_WSVUmKLGVm4hWMz4zI/s1600/enemy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="224" ida="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfy-WUpJhp_00NXERM61mCqv2gF_WNd2fTiQZ8nmCyLJJUejc5puQkJik_NBeoTuR5bXOhPn5jzc4iDiuIE1BhZDUhaTePK9xd-sw2OFCs1p9hxDrYeMxHFhVN_WSVUmKLGVm4hWMz4zI/s320/enemy.jpg" width="320" /></a></div>
Καλά τώρα, ανακαλύψαμε ότι το δημοψήφισμα είναι τυχοδιωκτισμός. <br />
<br />
<br />
Υποκρισίες.<br />
<br />
Η πολιτική ως κυριαρχία είναι στην ουσία της είναι αφοπλιστικά διλληματική.: Φίλος – Εχθρός, Ναι- Όχι.<br />
<br />
Ο Γαπ είναι επικίνδυνος γιατί είναι ο αντιπροσωπευτικός τύπος του μέσου
όρου της πολιτικής ζωής. Δεν είναι επικίνδυνος γιατί άσκησε το προνόμιο
του πρωθυπουργού, δηλαδή να θέτει αυτός το δίλλημα. Είναι ο εκπρόσωπος
μας σε ικανότητα, σύλληψη, ευθύνη . Είναι ο πρωθυπουργός που μας αξίζει.<br />
<br />
Το δημοψήφισμα μπορεί , κατά λάθος, να αποβεί λυτρωτικό για όλους. <br />
<br />
Σήμερα όλοι είδαμε τα όρια της μονομερούς πολιτικής για την οποία
υπερθεμάτιζαν όλοι. Να φύγουμε, να εκβιάσουμε. Το κάνει το δημοψήφισμα
καλύτερα από τον καθένα.<br />
<br />
Η φαντασίωση της «σκληρής διαπραγμάτευσης» τελείωσε σήμερα καθώς οι
υποστηρικτές της είδαν έντρομοι τα spreads να ανεβαίνουν τις τράπεζες να
αγγομαχούν.<br />
<br />
Το δημοψήφισμα είναι λυτρωτικό γιατί αποκαλύπτει την γιγαντιαία μπλόφα
της ελληνικής κοινωνίας. Θέλουμε Ευρώπη ακριβώς για να γογγύζουμε για
την Ευρώπη. Χωρίς αυτήν δεν υπάρχει ο «πατερούλης» στον οποίο θα
απευθυνθεί το παράπονο.<br />
<br />
Ο αντιπρόσωπος μας ,ο ΓΑΠ, γονατίζοντας ο ίδιος από το βάρος της ευθύνης
, κατέβηκε στο επίπεδο που τον ήθελαν όλοι: στην διαχείριση της
συντεχνίας του. Και τώρα που κατέβηκε όλοι τρομοκρατήθηκαν.<br />
<br />
<u>Ούτε ένας δεν σήκωσε ευθέως το γάντι του δημοψηφίσματος για ένα
θαρραλέο όχι. Κανένας δεν φαντάστηκε το λαό χαρούμενο με ένα Όχι.</u><br />
<br />
Ο ανίκανος Γαπ έκανε την απόλυτη κίνηση «υψηλής πολιτικής» για να
αποκαλύψει την ένδεια του και την έρημο αντιπροτάσεων και πολιτικών. </div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>Πολυβώτηςhttp://www.blogger.com/profile/02677940965801355726noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4375210299550848816.post-46168662310281758642011-10-06T18:30:00.001+03:002011-10-06T18:30:22.585+03:00Όχι άλλες γενικές και αόριστες απεργίες<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<i>Το ιστολόγιο, προκειμένου να βγει από το λήθαργό του, αναδημοσιεύει ένα εξαιρετικό άρθρο του <b>Σταύρου Θεοδωράκη</b> από το </i><a href="http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=9248"><i>protagon.gr</i></a><i>.</i><br />
<br />
Τώρα που τελείωσε η απεργία (και πριν ξεκινήσει η επόμενη) είναι
ευκαιρία να πούμε μερικές καθαρές κουβέντες. Πιστεύει κανείς ότι κάτι
άλλαξε με την απεργία της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ; Ότι φοβήθηκε η τρόικα, η
Μέρκελ ή έστω ο Βενιζέλος; Ότι θα πάρουν πίσω, έστω και στο ελάχιστο,
κάποιες από τις αποφάσεις τους; Όχι βέβαια. Είναι περίπου σαν το κόλπο
με τον καλό και τον κακό μπάτσο. Άλλωστε παιδιά του ίδιου κομματικού
σωλήνα είναι οι πολιτικοί και οι συνδικαλιστές στην Ελλάδα (γιατί αλλού
υπάρχουν και ανεξάρτητα κινήματα). Οι συνδικαλιστές όταν πετύχουν
γίνονται βουλευτές και αν αποτύχουν ξαναγίνονται συνδικαλιστές (ή
δήμαρχοι). Ή μήπως πιστεύει κανείς ότι αν πάρουμε τους 300 της Βουλής
τους πετάξουμε στην θάλασσα και βάλουμε στη θέση τους, τους 300 ρήτορες
των δρόμων και των καναλιών (αριστερούς, δεξιούς ή σοσιαλιστές), θα
λυθούν τα προβλήματα μας; Και τέλος υπάρχει έστω και ένας που να
πιστεύει ότι οι απεργίες, οι συγκεντρώσεις, οι κινητοποιήσεις, οι
καταλήψεις, οι αποκλεισμοί, δύο χρόνια τώρα, έχουν κάνει την ζωή μας
καλύτερη; Τι κέρδισε ας πούμε, η κοινωνία, από την κατάληψη των 600
σχολείων; Τι κέρδισε που αυτή την εβδομάδα, κάποιοι κατέλαβαν τις
χωματερές και γέμισαν τους δρόμους της Αττικής με σκουπίδια; Ταράχτηκαν
οι γερμανοί νοικοκυραίοι, ή συγκινήθηκαν οι Φινλανδοί και τώρα θα
ζητήσουν λιγότερες εγγυήσεις για να μας δανείσουν τα χρήματα τους.<br />
<br />
Αν λοιπόν οι γενικές και αόριστες διαμαρτυρίες δεν δίνουν λύση, τότε τι
κάνουμε; Κλεινόμαστε στα σπίτια μας και χαζεύουμε τηλεόραση; Όχι
βέβαια. Η χώρα ειδικά αυτή την περίοδο έχει ανάγκη από ζωντανά (και
ζωηρά!) κινήματα. Κινήματα όμως μεταρρύθμισης και όχι συντήρησης.
Κινήματα που θα ανέτρεπαν ή τέλος πάντων θα έπλητταν το κατεστημένο που
εξουσιάζει τη χώρα. Απαριθμώ μερικούς από τους στόχους αυτών του
κινημάτων:<br />
<br />
- Μείωση του κόστους του πολιτικού συστήματος. Το 2000 ο προϋπολογισμός
της Βουλής ήταν 97 εκατομμύρια και το 2009 πήγε στα 222 (φέτος έπεσε
στα 198)! Τα κόμματα το 2010 χρηματοδοτήθηκαν με 48 εκατομμύρια (11
περισσότερα από τα 37 που είχαν συμφωνηθεί - η ΝΔ έλαβε άλλα 5, το ΠΑΣΟΚ
άλλα 4, το ΚΚΕ άλλα 1.3, ο ΣΥΡΙΖΑ άλλες 900 χιλιάδες και ο ΛΑΟΣ άλλες
700 χιλιάδες). Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ έχουν πάρει επιπλέον δάνεια 130
εκατομμυρίων (με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου βεβαίως). Η μείωση
μόνο του αριθμού των Βουλευτών από 300 σε 200 θα εξοικονομούσε στη χώρα 1
δισεκατομμύριο ετησίως!<br />
<br />
- Να απολύσουν οι πολιτικοί τα ρουσφέτια τους (αντί να πάμε στην εφεδρεία). Επί αυτού <a href="http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.article&id=9089" target="_self">έχω γράψει ολόκληρο άρθρο.</a><br />
<br />
- Η εκκλησιαστική και μοναστηριακή περιουσία να αξιοποιηθεί από τις
τοπικές κοινωνίες και οι μισθοί των ιερωμένων να πάψουν σταδιακά να
επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό. Αυτή θα περίμενε κανείς να ήταν η
πρόταση των ιεραρχών (αυτή τη δύσκολη εποχή) αντιθέτως όμως βγήκαν και
απείλησαν ότι αν πειραχθούν οι μισθοί τους θα συμμετέχουν και αυτοί στα
κινήματα του λαού. Αλλά θα μου πείτε εδώ κάποιοι (συντηρητικοί)
αριστεροί στήριξαν το κίνημα των απόστρα των αξιωματικών στους
δεσποτάδες δεν θα ενδώσουν; <br />
<br />
- Φυλάκιση των μεγάλων οφειλετών και των μεγάλων φοροκλεπτών. «Αυτών
που συστηματικά υποκρύπτουν τα εισοδήματα τους» (όπως μου είπε την
Κυριακή στους «Πρωταγωνιστές» ο Δραγασάκης, ιστορικό στέλεχος του
Συνασπισμού). Και μόνο ένα μήνα να εφαρμοζόταν το μέτρο της φυλάκισης,
όλοι αυτοί οι φλώροι των Αθηνών που κυκλοφορούν με Hammer και χρυσά
μανικετόκουμπα θα έσπευδαν στο ταμείο να πληρώσουν.<br />
<br />
- Απαγόρευση των off shore με τις οποίες η «κυρίαρχη τάξη»
πραγματοποιεί τις συναλλαγές της (από μεταγραφές ποδοσφαιριστών ως το
χτίσιμο κατοικιών, ενοικίαση εξοχικών και αγορά θαλαμηγών). Ο
Χριστοδουλάκης είχε κάποτε ξεκινήσει μια προσπάθεια απαγόρευσης των off
shore, οι «επόμενοι» όμως και οι τωρινοί έβαλαν την υπόθεση στο συρτάρι.<br />
<br />
- Άνοιγμα και έλεγχος των private λογαριασμών στις τράπεζες της
Ελλάδας, της Ελβετίας (και άλλων «παραδείσων») εκεί που κρύβονται «τα
μαύρα χρήματα των πλουσίων ελλήνων με τις πτωχευμένες επιχειρήσεις»
(όπως έγραψαν οι αμερικάνικες εφημερίδες). Μόνο οι πρώτοι 40 λογαριασμοί
που άνοιξαν στην Ελλάδα αποκάλυψαν 80 αδήλωτα εκατομμύρια. Όπως <a href="http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.article&id=9118" target="_self">μου έλεγε ο Ντανιέλ Κον Μπεντίτ </a>αυτή είναι η μάχη των Πρασίνων στο Ευρωκοινοβούλιο και ζητούν συμπαραστάτες.<br />
<br />
Εμείς όμως αντί γι αυτές τις στοχευμένες μάχες προτιμάμε να
επαναλαμβάνουμε τον κακό μας μεταπολιτευτικό εαυτό. Να κάνουμε γενικές
και αόριστες κινητοποιήσεις προσπαθώντας να χωρέσουμε στην ίδια πλατεία
ανέργους και ιδιοκτήτες ταξί, φοιτητές και συνταξιούχους, ναυτεργάτες
και φαρμακοποιούς. Και να υπερηφανευόμαστε (στα πρωινάδικα της
τηλεόρασης) που αποκλείσαμε την είσοδο των Φυλακών Κορυδαλλού
εμποδίζοντας τους συγγενείς των φυλακισμένων να πάνε στο επισκεπτήριο
της Τετάρτης.</div>
Πολυβώτηςhttp://www.blogger.com/profile/02677940965801355726noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4375210299550848816.post-89126055445716699992011-09-19T21:53:00.001+03:002011-09-19T21:54:01.632+03:00Κάλεσμα Υποστήριξης Ανοιχτών Σχολών<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="font-family: inherit;">
<h2 class="uiHeaderTitle">
Κίνημα Ανοιχτών Σχολών - Συντονιστικό Αθήνας</h2>
</div>
<div style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: large;">Κάλεσμα Υποστήριξης Ανοιχτών Σχολών</span></div>
<div style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: large;">Η εβδομάδα που ξεκίνησε αποτελεί κομβικό σημείο για το μέλλον της εκπαίδευσης και παράλληλα για το μέλλον χιλιάδων φοιτητών.</span></div>
<div style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: large;">Πάνω
από 300 εκπαιδευτικά ιδρύματα σε όλη την Ελλάδα παραμένουν υπό κατάληψη
από επικίνδυνες μειοψηφίες οι οποίες κινούνται αποκλειστικά και μόνο με
βάση τα μικροκομματικά και μικροπολιτικά τους συμφέροντα.</span></div>
<div style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: large;">Η εξεταστική χιλιάδων φοιτητών κινδυνεύει να χαθεί και κατ’επέκταση το εξάμηνο.</span></div>
<div style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: large;">Το σκάκι των φοιτητοπατέρων στις πλάτες των απλών φοιτητών ήρθε η ώρα να σταματήσει.</span></div>
<div style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: large;">Οι
γενικές συνελεύσεις που θα λάβουν χώρα από αύριο και για τις επόμενες
ημέρες πρέπει να λάβουν απόφαση για την άρση των καταλήψεων</span></div>
<div style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: large;">Το
ανεξάρτητο κίνημα για Ανοιχτές Σχολές καλεί την ακαδημαϊκή κοινότητα
καθώς και τις κομματικές νεολαίες να στηρίξουν ανοιχτά πλέον την κίνηση
αυτή με σκοπό να ανοίξουν τα εκπαιδευτικά ιδρύματα σε όλη την Ελλάδα.</span></div>
<div style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: large;">Κίνημα Ανοιχτών Σχολών - Συντονιστικό Αθήνας</span></div>
<div style="font-family: inherit;">
<br /></div>
<div style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;">Δείτε και στο facebook τη σελίδα <a href="http://www.facebook.com/pages/%CE%A8%CE%B7%CF%86%CE%AF%CE%B6%CF%89-%CE%91%CE%BD%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CF%84%CF%8C-%CE%95%CE%B8%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%9C%CE%B5%CF%84%CF%83%CF%8C%CE%B2%CE%B9%CE%BF-%CE%A0%CE%BF%CE%BB%CF%85%CF%84%CE%B5%CF%87%CE%BD%CE%B5%CE%AF%CE%BF-%CE%95%CE%9C%CE%A0/249295495108772">«Ψηφίζω Ανοιχτό ΕΜΠ»</a>.</span> </div>
</div>
Πολυβώτηςhttp://www.blogger.com/profile/02677940965801355726noreply@blogger.com0