Εδώ ο κόσμος καίγεται κι εμείς χωμένοι στις εξισώσεις μας· επειδή λοιπόν δεν προλαβαίνω, αν και πολύ θα ήθελα, να σχολιάσω τρία πολύ σημαντικά, κατά τη γνώμη μου, ζητήματα της επικαιρότητας, παραθέτω συνδέσμους:
- Το σημαντικότερο, από κάθε άποψη, είναι η κατάσταση στον αραβικό κόσμο. Ένας-ένας οι λαοί εξεγείρονται ενάντια στους δικτάτορές τους, αυτούς που τα αμερικάνικα ΜΜΕ εξακολουθούν να ονομάζουν «προέδρους». Η περίπτωση της Αιγύπτου, που μάλλον είναι ιστορικά η ηγέτιδα δύναμη του αραβικού κόσμου, είναι νομίζω η πιο κρίσιμη. Την παρακολουθούμε στην Al Jazeera.
- Οι διαρροές απορρήτων εγγράφων σχετικών με το παλαιστινιακό ζήτημα αποκαλύπτουν μία παλαιστινιακή ηγεσία τελείως αδύναμη, χωρίς διαπραγματευτικά χαρτιά, που συνεργάστηκε με Ισραηλινούς και Αμερικάνους ενάντια στον εσωτερικό της εχθρό· αποκαλύπτουν, επίσης, πόσο ανεδαφικές είναι οι προσδοκίες των (φιλο-)Παλαιστινίων, αφού οι Ισραηλινοί απέρριψαν ακόμα και αυτές τις πρωτοφανείς υποχωρήσεις στα θέματα της Ιερουσαλήμ και των προσφύγων.
- Στα δικά μας, τα γεγονότα της Νομικής και ο ρατσιστικός παροξυσμός που ακολούθησε καθιστούν το θέμα κομβικό ως ιδεολογική διαμάχη πάνω στο πολύ δύσκολο ζήτημα των μεταναστών. Δυστυχώς, τμήματα της νοήμονος αριστεράς (όχι όλα όμως) πάτησαν την μπανανόφλουδα και τείνουν να κλείσουν και τις διόδους επικοινωνίας που είχαν με αυτά τα ανεξέλεγκτα, απρόβλεπτα, μη κατατάξιμα, κινηματικού χαρακτήρα φαινόμενα που έχουν τη δύναμη να καθορίζουν το πεδίο της πολιτικής αντιπαράθεσης. Διαβάστε το πολύ καλό κείμενο του LLS για το θέμα.