Από το ιστολόγιο «Ροΐδη Εμμονές».
Γράμμα από το Ληξούρι: Αναγνώστης Λασκαράτος
Κύριε Ροϊδη,
Διαβάζω στην «Ελευθεροτυπία»:
“…Ο υποβιβασμός των δύο ομάδων προκάλεσε την έκρηξη του Αχιλλέα Μπέου και του Σταύρου Ψωμιάδη. ……Λάβρος στις δηλώσεις του ήταν και ο δήμαρχος Βόλου, Πάνος Σκοτινιώτης, ο οποίος τόνισε: «Στην Ελλάδα δεν πρέπει να την πληρώνουν τα μικρά ψάρια, όπως ο Ολυμπιακός Βόλου. Η πόλη θα αντιδράσει…».
Σίγουρα πολλοί πολίτες και τοπικοί πολιτικοί παράγοντες θα διαφωνούν με αυτή την τοποθέτηση, αλλά δεν τολμούν να πάνε κόντρα στο χυδαίο τοπικιστικό πατριωτισμό, πόσο μάλλον που κανένα κόμμα δεν βγήκε να καταγγείλει τον κ.Δήμαρχο.
Δημοσιογράφος της «Ελευθεροτυπίας» (Γ.Καρ. 29.7) στηλιτεύει την απαράδεκτη δήλωση του τοπικού Άρχοντα, αλλά την παρερμηνεύει, ίσως για να αμβλύνει τις δυσάρεστες εντυπώσεις: « Προφανώς, εννοεί ότι πρέπει να την πληρώνουν και τα μεγάλα ψάρια. Πολύ σωστά. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι τα μικρά ψάρια πρέπει να μένουν ατιμώρητα. …..».
Ο κ.Σκοτινιώτης όμως είναι σαφέστατος, έχει (πριν προσχωρήσει στο κόμμα ΓΑΠ-Σημίτη-Άκη-Τσουκάτου-Μαντέλη), θητεύσει στις σχολές λαϊκισμού της Αριστεράς (δηλαδή των ΚΚΕ-ΣΥΝ) και εννοεί πως τα μικρά ψάρια πρέπει να μένουν εσαεί ατιμώρητα, χαϊδεύοντας τα αυτιά των τοπικών παραγοντίσκων και βέβαια λέγοντας μικρά ψάρια εννοεί τα μεσαία, γιατί οι ομάδες αυτές δεν είναι μεν κήτη δεν είναι όμως και μαρίδες. Ήταν και είναι πάγια η τακτική της Αριστεράς να προστατεύει τα προκλητικά προνόμια μικρών και μεσαίων συντεχνιών. Αν βρείτε έστω και μια ερώτηση στη Βουλή που να ελέγχει τις εγωκεντρικές και ανήθικες συμπεριφορές αυτών των τάξεων από το 1974 μέχρι σήμερα, πείτε το. Υποστηρίζοντας όμως τη διαφθορά και τα προνόμια των μικρομεσαίων έχεις βάλει γερό υπόβαθρο για έναν ατομιστή και αρπακτικό πολίτη, έχεις βάλει πλάτες να γίνονται αποδεκτά και η διαφθορά και τα προνόμια των μεγάλων (τα οποία δήθεν χτυπάς με αόριστες μεγαλόστομες γενικολογίες για το μεγάλο κεφάλαιο) και έχεις συνεισφέρει στη διάχυση της συνενοχής και στην εμπέδωση ενός αντικοινωνικού κλίματος συμφεροντολογισμού.
Μεγάλο μέρος των πολιτών του Βώλου, ενέκρινε την (ανιδιοτελή) μετατόπιση του κ.Σκοτινιώτη από τον ΣΥΝ στο ΠΑΣΟΚ, όλοι τους όμως αυτοί θα οδύρονταν αν ο σύντροφός τους στη ζωή, τους εγκατέλειπε για κάποιο άλλο πολύφερνο ταίρι. Ο αθώος και τώρα «αγανακτισμένος», σε μεγάλο ποσοστό, λαός μας έχει τη μοναδική προσαρμοστικότητα να διαθέτει δυο μέτρα και σταθμά. Άλλα για την περίπτωση που θίγεται ο ίδιος και άλλα όταν θίγεται το δημόσιο συμφέρον ή ο γείτονας. Έκτοτε ο κάποτε οπαδός του χωρισμού Κράτους-Εκκλησίας κ.Σκοτινιώτης δεν παρέλειπε να ακολουθεί τις λιτανείες του Βώλου στις οποίες μάλιστα μετείχαν οι άγιοι Βρεσθένης -τ.Θεσσαλιώτιδος Θεόκλητος, τ.Πειραιώς Καλλίνικος και Βρανίων Παχώμιος.
Θέλω απλά να σημειώσω πως για τον πρώτο ευαισθητοποιήθηκε και παρενέβη ακόμη και ο κ.Σαμαράς για να μην επανακάμψει ως μητροπολίτης Μεσσηνίας, ο δε δεύτερος πριν παραιτηθεί «για λόγους υγείας», κατήγγειλε τον Τρισμάκαρα αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ, αγαπημένο της Χούντας και της Αριστεράς (ΚΚΕ-ΣΥΝ), πως εξύφανε πρώτος τις εναντίον του καταγγελίες για σεξουαλικές παρενοχλήσεις ανδρών για να τον εξοντώσει. Για τον τρίτο τέλος, εκλεκτό Σέρβο πατριώτη και φίλο της μητρόπολης Βώλου, υπάρχουν σοβαρότατες καταγγελίες για παιδεραστία τις οποίες κουκούλωσαν η σερβική Εκκλησία και η αδέκαστη σερβική Δικαιοσύνη την οποία εμπιστεύονται ο κ.Λαφαζάνης του ΣΥΝ και η κα Κανέλλη του ΚΚΕ, διαμαρτυρόμενοι γιατί προσωπικότητες όπως ο φιλέλλην Μιλόσεβιτς προσήχθησαν (άκουσον άκουσον) από το έγκυρο Βελιγράδι στην αναξιόπιστη Χάγη.
Και μια και ανέφερα τον αντιμνημονιακό κ.Σαμαρά και τη Μεσσηνία του, μπαίνω στον πειρασμό να αναφερθώ σε μια αποστροφή ενός άλλου αντιμνημονιακού και φίλου της Εκκλησίας, οπαδού της ενότητάς της με το Κράτος, θιασώτη της ελεημοσύνης της (με τα λεφτά μας) και κόλακα του αρχιεπισκόπου Βοιωτοπεδίου, Βουλιαγμένης κλπ δηλαδή του προέδρου του ΣΥΝ κ.Τσίπρα, που μιλώντας σε μεγάλη για τα δεδομένα της Αριστεράς ομιλία στην Καλαμάτα (η «διαφήμιση» του κ.Πάγκαλου και το χάϊδεμα των «Αγανακτισμένων», έχει πιάσει τόπο) επανέλαβε (είναι αλήθεια, με πολύ πιο εκλεπτυσμένο τρόπο), την αισχρή ανοησία του τ.υπουργού της ΝΔ κ.Μίκη Θεοδωράκη πως οι «Σκοπιανοί» (sic) ή οι Τούρκοι θα αγοράσουν την Ακρόπολη:
«το αστείο που λεγόταν παλιότερα – αυτοί είναι ικανοί να πουλήσουν και την Ακρόπολη – σήμερα δεν είναι καθόλου αστείο».
Ξέρει πολύ καλά ο ανυπόμονος για εκλογές κ.Τσίπρας, πως όσο άθλια κι αν είναι η κυβέρνηση ΓΑΠ (τη θεωρώ διεφθαρμένη και ανίκανη, πλην πολύ καλύτερη από την επερχόμενη λαίλαπα των Σαμαρά-Καρατζαφέρη), δεν μπορεί (ούτε θέλει) να πουλήσει την Ακρόπολη. Νομίζω πως δεν έχουμε την πολυτέλεια των εξυπνακίστικων εντυπωσιασμών, υπάρχει ανάγκη η Αριστερά να απαιτήσει μαχητικά, θορυβωδώς και επίμονα τα παρακάτω κρίσιμα και επίδικα (που επιμελώς τα υποβιβάζει, τα κουκουλώνει ή τα αποφεύγει), βάζοντάς τα στην πρώτη γραμμή και όχι υποβιβάζοντάς τα το πολύ σε δυο αράδες κάποιου προγράμματος που δεν θα διαβαστεί ούτε από τους συντάκτες του:
- Να εκδικαστεί η εμβληματική υπόθεση Τσουκάτου, για την αρνησιδικία της οποίας δεν υπάρχει το παραμικρό νομικό πρόσχημα, μόνο απύθμενη υπερκομματική διαφθορά, ανεπάρκεια της Δικαιοσύνης και δημόσια θρασύτητα.
- Να φορολογηθεί αυστηρότατα η Εκκλησία, να ελεγχθούν οι ασύστολες παρανομίες της και οι αμφιλεγόμενες πράξεις του Αρχιεπισκόπου της και να χωριστεί από το Κράτος.
- Να διερευνηθεί η νόμιμη προμήθεια του πρωθυπουργικού φίλου κ.Τρεπεκλή (C4 Ι)
- Να μειωθούν δραστικά οι υπερεξοπλισμοί
Να διωχθούν και να πληρώσουν οι φοροφυγάδες - Να γίνει κάθαρση στη Δικαιοσύνη και απαγκίστρωσή της από την Εκκλησία και την εκάστοτε κυβέρνηση
- Να ανοίξουν οι ελληνικοί λογαριασμοί στην Ελβετία
- Να καταργηθούν τα άδικα προνόμια διαφόρων μεσαίων στρωμάτων
- Να εφαρμοσθεί πραγματικό «Πόθεν Έσχες» σε πολιτικούς και σε μια σειρά κρατικούς υπαλλήλους και ελεύθερους επαγγελματίες και να δημευθούν οι κλοπιμαίες περιουσίες.
- Να πληρώσουν επιτέλους τους αναλογούντες φόρους και οι Υδραυλικοί.
- Να καταργηθεί η Σαρία στη Θράκη
- Να μπουν στο μικροσκόπιο της Βουλής τα Μυστικά Κονδύλια του Υπ.Εξ. (Σαμαράς-ΓΑΠ) όπως έχουν ζητήσει και οι διπλωματικοί υπάλληλοι
- Να επέμβει ο Εισαγγελέας για τα δημοσιοποιημένα και περιέργως ατιμώρητα ρουσφέτια πολιτικών (π.χ. διορισμοί στα Μουσεία του κ.Σαμαρά).
- Να επαναφέρει το ΠΑΣΟΚ στη Βουλή το δικό του σχέδιο νόμου για τη συμβίωση των ομοφυλόφιλων
- Να ποινικοποιηθεί αποτελεσματικά η παράνομη δόμηση με παράλληλη θέσπιση ποινικής ευθύνης για τον πολιτικό μηχανικό και για τους αρμόδιους της τοπικής Πολεοδομίας.
Αντί να λέει ο ΣΥΡΙΖΑ «Όχι» σε κάθε νομοσχέδιο που φέρνει το ΠΑΣΟΚ, να προτείνει συγκεκριμένες βελτιώσεις. Ας πάρουμε τους ταξιτζήδες (κάποιοι, ή έστω οι κληροδότες τους, πήραν τιμητικά την άδεια από τη Χούντα, γι’αυτό και τα «πού είσαι Παπαδόπουλε» που υφίσταται πότε-πότε ο πελάτης), που αναστατώνουν προκλητικά για την πάρτη τους το σύμπαν. Πρέπει να σταματήσει η αγοραπωλησία των αδειών και η κληρονομικότητα του επαγγέλματος. Το νομοσχέδιο του ΠΑΣΟΚ έχει προφανείς αδυναμίες και αδικίες. Όμως, αντί για ένα στείρο και δημαγωγικό Όχι να προταθούν εξορθολογικοποιήσεις σύμφωνες και με την ευρωπαϊκή εμπειρία και πρακτική. Η Αριστερά οφείλει να συγκρουστεί με κάθε προνόμιο με κάθε ανορθολογισμό με κάθε αδικία με κάθε μικρή ή μεγάλη Μαφία, με κάθε ανηθικότητα. Αν δεν το κάνει, θα αποκομίσει σίγουρα μια πρόσκαιρη δημοφιλία, χτισμένη όμως πάνω στην άμμο. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει εύκολη άνοδο και πανεύκολη πτώση. Μόνο οι στέρεες τεκμηριωμένες, εφαρμόσιμες και ρεαλιστικές πολιτικές προτάσεις που αποπνέουν πνεύμα δικαιοσύνης, ανθρωπιάς και λογικής δίνουν μόνιμη εκλογική υποστήριξη και ηθικό πολιτικό κεφάλαιο.
Τα υπόλοιπα είναι ανεμομαζώματα διαβολοσκορπίσματα.
Ασφαλώς η Αριστερά θα πρέπει να αντιταχθεί σθεναρά στο ξεπούλημα κρίσιμων τομέων της Οικονομίας και της Δημόσιας περιουσίας, κι αυτό θα γίνει ΜΟΝΟ ΑΝ ΕΧΕΙ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΞΕΥΡΕΣΗΣ ΠΟΡΩΝ. Ασφαλώς θα πρέπει να υποστηρίξει τώρα μαχητικά τα δικαιώματα των εργαζομένων, μέσα όμως στα όρια των δυνατοτήτων του νέου οικονομικού περιβάλλοντος. Όταν πτωχεύουν οι ΗΠΑ είναι φανερό πως αυτή η ιστορία δεν ξέσπασε ως συνωμοσία σε βάρος της αιωνίου Ελλάδος ή των Ελλήνων εργαζομένων. Εμένα πάντως δεν με έχει πείσει για τα ισχυρά φιλεργατικά της αισθήματα η Αριστερά, από τη στιγμή που παρακολουθούσε χρόνια τώρα περίπου απαθής την έμπρακτη απαγόρευση του συνδικαλίζεσθαι και του απεργείν στον ιδιωτικό τομέα, αρκούμενη αυτάρεσκα στην αναπαραγωγή μυθευμάτων πως η τάδε απεργία είχε τεράστια επιτυχία και παρέλυσε τη χώρα. Απεργούσαν όμως κυρίως οι «προνομιούχοι» εργαζομενοι, αποσπώντας όλο και περισσότερα προνόμια σε βάρος της Κοινωνίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου