Mισθολογικές περικοπές και διδάγματα για το μέλλον

Μια διαφορετική ματιά για τις περικοπές των μισθών των πανεπιστημιακών, από τον καθηγητή του ΑΠΘ Παναγιώτη Γκλαβίνη.

του Παναγιώτη Γκλαβίνη

Οι μισθολογικές περικοπές μάς αδικούν. Είμαστε θύματα μιας νέας οριζόντιας μείωσης του μισθολογικού κόστους του δημοσίου, σε διακλαδικό επίπεδο αυτή τη φορά, που αγνοεί επιδεικτικά την άνιση μεταχείριση ενός ανταγωνιστικότερου κλάδου, που όμως δεν έλαβε καμιά αύξηση στις αποδοχές του τα τελευταία χρόνια, τη στιγμή που όσοι συγκρίνονται μαζί του λάβανε αυξήσεις της τάξης του 40, του 70 ή του 100%!

Με τις σχεδιαζόμενες περικοπές, η Κυβέρνηση εκπέμπει ένα πρόσθετο μήνυμα: αδιαφορεί προκλητικά αν τα δημόσια πανεπιστήμια καταρρεύσουν. Το αποδέχεται, θα λέγαμε, με όρους ενδεχόμενου δόλου… Δεν εξηγείται αλλιώς γιατί αδιαφορεί αν φύγουν στο εξωτερικό άξιοι συνάδελφοι. Αδιαφορεί αν δεν έρθουν από το εξωτερικό αξιότεροι συνάδελφοι. Αδιαφορεί αν σταματήσουν να χτυπάνε την πόρτα του ελληνικού πανεπιστημίου αξιότατοι νέοι επιστήμονες, που κατά κανόνα έχουν υψηλότερα προσόντα από πολλούς υπηρετούντες στα ελληνικά ΑΕΙ καθηγητές σήμερα!

Το νέο μήνυμα εκπέμπεται στην ίδια ακριβώς συχνότητα με το ν. 4076, ο οποίος πριν δυο μήνες ακύρωσε τη μεταρρύθμιση που προήγαγε ο ν. 4009 σε επίπεδο τμημάτων και τομέων, προγραμμάτων σπουδών και μεταπτυχιακών. Δεν θέλει το Δημόσιο Πανεπιστήμιο ν’ αλλάξει; Τόσο το χειρότερο γι’ αυτό! Η ζωή, όμως, προχωρά. Με τον ίδιο νόμο, λοιπόν, το Υπουργείο ανέκτησε την απόλυτη διακριτική ευχέρεια να συρρικνώσει τη δημόσια ανώτατη εκπαίδευση και διευκόλυνε την ίδρυση και λειτουργία κολλεγίων σε συνεργασία με ανώτατα ιδρύματα του εξωτερικού. Πριν λίγες ημέρες, γίναμε μάρτυρες της παρέλασης κυβερνητικών στελεχών στα εγκαίνια της «πρώτης ιδιωτικής πολυτεχνικής σχολής στη χώρα μας». Ήδη, σύμφωνα με δικές μας πληροφορίες, σχεδιάζεται να ενταχθούν στο νόμο για την ταχεία αδειοδότηση επενδύσεων (fast track) και μεγάλες επενδύσεις που θα μπορούσαν να υλοποιηθούν στον τομέα της εκπαίδευσης.

Ερώτηση:

Αφήσαμε, άραγε, κανένα περιθώριο στην πολιτική εξουσία, με τις πράξεις και τις παραλείψεις μας, να αντιδράσει με τρόπο διαφορετικό από αυτόν με τον οποίο αντιδρά σήμερα; ΚΑΝΕΝΑ! Ο ένας νόμος δεν μας άρεσε κι ο άλλος μας ξινίζει. Οι συνδικαλιστές του club της δραχμής συμπεριφέρονται σα να μην πέρασε μια μέρα από την προηγουμένη της ψήφισης του ν. 4076. Τον καταδίκασαν και αυτόν όπως τον προηγούμενο, πριν καν τον διαβάσουν! Όσο για την ακαδημαϊκή μας ηγεσία, αυτή αποφάσισε να προσφύγει κατά της συνταγματικότητας και του νέου νόμου. Κατά τα άλλα, είναι υπέρ ενός νέου καταστατικού χάρτη, λέει, για τα ΑΕΙ της χώρας... Τώρα; Τώρα που την πραγματική μεταρρύθμιση, την επέβαλαν ήδη η κοινωνία και η οικονομία;

Είχαμε προειδοποιήσει ειδικά επ’ αυτού δυο χρόνια πριν: 

Το ελληνικό πανεπιστήμιο, λέγαμε, βρίσκεται ακόμη στο κέντρο της ανώτατης εκπαίδευσης στη χώρα μας, και αυτό είναι πλεονέκτημα για τη διάσωσή του με τη μορφή που έχει σήμερα. Σε μας εναπόκειται εάν θα παραμείνει εκεί ή θα μεταβληθεί σε μια απλή –και μάλιστα φτωχή– συνιστώσα, όπως έχει γίνει σε άλλες χώρες. Εμείς το θέλουμε στο κέντρο της εκπαίδευσης, με σαφή βελτίωση της δημόσιας υπηρεσίας που παρέχει, χάριν των φοιτητών του, της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας και του μέλλοντος αυτού του τόπου. Διαφορετικά, είναι βέβαιον πως κοινωνία και οικονομία θα βρουν εναλλακτικούς τρόπους να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους.

Εδώ ήρθαμε, λοιπόν.

Ποιοι έχουν την ευθύνη γι’ αυτό; Οι πολιτικοί που σήμερα αποφασίζουν τις περικοπές μας; Σίγουρα! Αυτοί, όμως, έχουν κι ελαφρυντικά: να βγει ο λογαριασμός να πάρουμε τη δόση, μη τυχόν καταρρεύσουμε· να δώσουν διέξοδο στο αδιέξοδο στο οποίο οδηγούμε την κοινωνία, κρατώντας την όμηρο μιας χαμηλής ποιότητας ανώτατης εκπαίδευσης. Εμείς, όμως, δεν έχουμε κανένα ελαφρυντικό. Συλλογικά τουλάχιστον. 

Λόγος για τον οποίο αδυνατούμε να συμφωνήσουμε σε απεργιακές κινητοποιήσεις. Κατ’ αρχήν, δεν το κάναμε ποτέ, συνεπώς δε θ’ αρχίσουμε τώρα. Διότι οι φοιτητές μας και οι γονείς τους δεν φταίνε σε τίποτε. Και διότι, επιπλέον, οι απεργίες τώρα, μάς οδηγούν κατ' ευθείαν στο γκρεμό. Προκαλούμε μια καταπονημένη κοινωνία, που ούτε μας εκτιμά πλέον, ούτε μας αγαπά. Το έχουμε πει και το ξαναλέμε: πρέπει επιτέλους να περάσουμε από την εξέγερση στην αντίδραση. Εάν δράση είναι η κρίση, ποια είναι η δική μας αντίδραση στην κρίση; Πώς αντιδρούμε σε αυτήν αντί απλώς να εξεγειρόμαστε; Όσο εξεγειρόμαστε αντί να αντιδρούμε, θα στενεύουν ολοένα και περισσότερο τα περιθώρια να αντιδράσουμε. Μια τέτοια διπλή επιδείνωση των όρων μιας δικής μας συλλογικής αντίδρασης βιώσαμε τους τελευταίους δύο μήνες με την αντιμεταρρύθμιση του ν. 4076, αφενός, και τις άνευ προηγουμένου περικοπές στις αποδοχές μας, αφετέρου.

Μείναμε μετεξεταστέοι στην κοινωνία

Ποιος φανταζόταν ότι η πολιτική εξουσία θα μπορούσε να περάσει τόσο μεγάλης κλίμακας περικοπές στις αποδοχές μας με τόση ευκολία! Γιατί αυτό; Διότι έχουμε μείνει μετεξεταστέοι στην κοινωνία. Γιατί δεν έχουμε πλέον κανένα έρεισμα σ’ αυτήν. Μην ψάχνετε επικοινωνιακούς δαίμονες. Στην επικοινωνία, όταν δεν καταφέρνεις να επικοινωνήσεις κάτι, φταις εσύ, δεν φταίνε ούτε οι αποδέκτες των μηνυμάτων σου, ούτε οι δραστήριοι ανταγωνιστές σου. Δεν είναι ο δρόμος που φταίει, συνάδελφοι. Είναι η μηχανή του αυτοκινήτου μας που έχει το πρόβλημα. Μέχρι να ξαναβγούμε στην κοινωνία να δώσουμε ξανά εξετάσεις, έχουμε πολύ homework μπροστά μας...

Παντεσπάνι

Από το ιστολόγιο En unión e libertad.

Τώρα θα με ρωτήσω: αξίζει να ασχοληθείς; Όχι βέβαια, αλλά ξέρεις είναι ορισμένες φορές που σου πατάνε τον κάλο.
Ακουσα τον αξιότιμο αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, που λένε και στο κρατίδιο της Βουλής των 1.500 ευτυχισμένων υπαλλήλων, να λέει ότι «μακάρι να είχαμε γίνει Αργεντινή».
Κανονικά ουδείς στοιχειωδώς σοβαρός άνθρωπος δεν ασχολείται με τις μπαρούφες που αραδιάζει ο εκάστοτε wannabe πρωθυπουργός. Άλλοι κάποτε σκαρφάλωναν σε τρακτέρ, πήγαιναν σε διαδηλώσεις με τη γροθιά στον αέρα, υπόσχονταν ότι θα τσακίσουν τη διαπλοκή μέχρι να ρευτούν τα πιτόγυρα του Μπαϊρακτάρη, μοίραζαν λεφτά και διορισμούς και άλλα τέτοια τεταρτοκοσμικά και χαριτωμένα.
Επομένως και ο νυν wannabe πρωθυπουργός, ως άνθρωπος ακούραστος από τα βάσανα της ζωής και με την πολυτέλεια των δύο μηνών θερινών διακοπών, θα πει και δυο μπούρδες παραπάνω. Στολισμένες μάλιστα με «αριστερό» περιεχόμενο και χιλιοτραγουδισμένες από δεκάδες εξαπτέρυγα του κόμματος, αυτό τον θλιβερό συρφετό τεμπέληδων «επαναστατών» και γλωσσούδων καλοζωϊσμένων κυριών. Να τους χαίρονται όσοι τους ψήφισαν, Δημοκρατία έχουμε άλλωστε.
Αλλά ξέρεις τι γίνεται; Την Αργεντινή την έζησα. Ακόμα θυμάμαι το γεμάτο τρόμο βλέμα όσων άκουγαν ότι θα πάω εκεί, τα χρόνια του χάους. «Είσαι τρελός, πού πας τώρα;» ήταν η κλασική ατάκα.
Είδα τι θα πει να βλέπεις οικογένειες ολόκληρες να τρώνε φαΐ από τα σκουπίδια. Είδα ανθρώπους να με παρακαλάνε -έτσι όπως ξεχώριζα εγώ ο Ευρωπαίος με το κόκκινο διαβατήριο- να αφήσω την τελευταία γουλιά από τον καφέ μου, μια πατάτα από τα Burger King, ένα ζευγάρι all star παπούτσια. Είδα δικούς μου ανθρώπους να στήνονται με τις ώρες έξω από τράπεζες, να ζουν με χρήμα που θύμιζε κουπόνια monopoly -πήρα και μερικά για σουβενίρ, τρομάρα μου- να ανταλλάσσουν υπάρχοντα για να βγάλουν τη μέρα, να πηγαίνουν ακόμα και σε τηλεπαιχνίδια με έπαθλο μια θέση εργασίας. Και το πολιτικό σύστημα χρεοκοπημένο. Και ο πνευματικός κόσμος απών.
Και πολλά άλλα είδα. Τα ξέρεις, χρόνια τα λέμε εδώ. Καταστάσεις που εμείς δεν έχουμε καν σκεφτεί ότι μπορεί να συμβούν. Και σε αυτό επιμένω. Όσοι κλαψουρίζουν νύχτα-μέρα για το κοινωνικό «κράχ» δεν έχουν δει αληθινό κοινωνικό κραχ. Ανθρώπους ερείπια να βασανίζονται να διατηρήσουν μια στοιχειώδη αξιοπρέπεια στο βλέμα.
Μια χώρα που θύμιζε Αφρική σε ποσοστά παιδικής θνησιμότητας, μετανάστευσης, ελλείψεων και ανέχειας.
Ναι, συμφωνώ: μακάρι να ήμασταν Αργεντινή! Αλλά να είχαμε και ανθρώπους ικανούς να μας βγάλουν από αυτή την κατάσταση. Όπως εκεί. Όχι βέβαια με Μνημόνια, παραμύθια για σωτηρίες της πατρίδας, μαγκιές, Εξεταστικές και γενικόλογες καταγγελίες. Ανθρώπους με ένα στοιχειώδες σχέδιο που δεν θα θυμίζει κακόγουστη αντιγραφή της χρεοκοπημένης Ελλάδας του Ανδρέα, του εκσυγχρονιστή Σημίτη, του επανιδρυτή Κωστάκη, του αριστερού ΓΑΠ ή του ευσεβούς Αντώνη, βοήθειά σας.
Όταν δεν υπάρχει σχέδιο, που δεν υπάρχει αν με ρωτήσεις, το να εύχεσαι να «είχαμε γίνει Αργεντινή» είναι θράσος. Το λιγότερο και επιεικέστερο που μπορώ να πω.
Που δεν σε κάνει να διαφέρεις σε τίποτα, wannabe πρωθυπουργέ Αλέξη με τους τόσους θαυμαστές, από τη φουκαριάρα Μαρία Αντουανέτα, η οποία αναρωτιόταν γιατί ο κόσμος δεν τρώει παντεσπάνι για να χορτάσει την πείνα του.
Λυπάμαι και εξοργίζομαι.
Και κάτι τελευταίο, για τον wannabe πρωθυπουργό Αλέξη: στην Αργεντινή το σύνθημα του 2001 ήταν «que se vayan todos». Σε ελεύθερη μετάφραση: «ουστ σε όλους!» Και αυτό -αν «είχαμε γίνει Αργεντινή», θα αφορούσε και τον ίδιο.

Αριστεροί υπέρ Δράσης!

Μετά από δύο χρόνια κρίσης το ελληνικό πολιτικό σύστημα αρνείται πεισματικά να ανανεωθεί. Νέα σχήματα που ξεπηδούν, όπως η Δημοκρατική Αριστερά, υιοθετούν τις παλιές τακτικές του ψαρέματος σε θολά νερά, της ασάφειας, της απροθυμίας να στηρίξουν οποιαδήποτε μεταρρύθμιση (πάντα, βέβαια, διότι έχουν στο μυαλό τους μία καλύτερη). Τα κόμματα εξουσίας βλέπουν τη δύναμή τους να φθίνει, αλλά οι νεωτερικές δυνάμεις στο εσωτερικό τους (Ραγκούσης, Μόσιαλος... στη ΝΔ δεν είμαι σίγουρος ότι έχει απομείνει κανένας) ηττώνται κατά κράτος. (Εδώ πρέπει να πιστώσουμε τον ΓΑΠ που, αν και αποτυχημένος πρωθυπουργός, ανέδειξε νέα πρόσωπα, ορισμένα από τα οποία με σαφώς ανώτερο ήθος των παλαιότερων· με την ήττα του ΓΑΠ γίνονται και αυτοί τελείως περιθωριακοί.)

Το ιστολόγιο στήριξε εξ αρχής την προσπάθεια για την ανανέωση (τι φορτισμένη λέξη!) της Αριστεράς, αλλά προειδοποίησε κιόλας ότι αυτή η προσπάθεια οδηγούνταν σε αποτυχία. Τελικά, έγινε σαφές ότι η αυτοχριζόμενη αριστερή επιλογή δεν είναι και η πιο φιλολαϊκή. Παρακολουθώντας τις προσπάθειες για συνεννόηση κάποιων φιλελεύθερων-μεταρρυθμιστικών δυνάμεων, οι οποίες δεν είχαν την επιτυχία που θα ήθελα (παραγοντισμός και μικρομεγαλισμός και εκεί), κατέληξα ότι η μόνη συνεπής μεταρρυθμιστική δύναμη για αυτές τις εκλογές είναι ο συνδυασμός Δράσης - Φιλελεύθερης Συμμαχίας, του οποίου τα ψηφοδέλτια θα τιμήσουν και ορισμένες εξαιρετικές προσωπικότητες της Κεντροαριστεράς.

Μέχρι τις εκλογές, καλώ το τεράστιο αναγνωστικό μου κοινό να μεταφερθεί στο ιστολόγιο ειδικού σκοπού Αριστεροί υπέρ Δράσης!, και να στηρίξει την όχι τελείως απέλπιδα προσπάθεια να μπει αυτός ο συνδυασμός στη Βουλή.

Θα δώσω και ένα «αντιμνημονιακό» χρίσμα (διότι τόσο ρεύμα που έχω, μπορώ να το μοιράζω): Θα ήθελα να μπουν στη Βουλή και οι Οικολόγοι Πράσινοι. Μ' όλη τους την αδυναμία να υιοθετήσουν ρεαλιστικές προτάσεις για την κρίση, έχουν μία φρεσκάδα και ένα συλλογικό ήθος που ξεφεύγει από την πεπατημένη, και σε συνδυασμό με τις ισχυρές ευρωπαϊκές τους αναφορές θα ήταν, νομίζω, ένας παράγοντας ανανέωσης της πολιτικής.

Για όσους επιμένουν στη Δημοκρατική Αριστερά και ψηφίζουν στην Α' Αθήνας, σταυρό στον Μάνο Ματσαγγάνη!

Για την ενότητα μεταρρυθμιστικών δυνάμεων: η απάντηση της ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ

Η διαχειριστική ομάδα της Μεταρρυθμιστικής Αριστεράς απηύθυνε σε διάφορα κόμματα, ομάδες και πολιτικούς τα παρακάτω ερωτήματα. Μετά τους Οικολόγους Πράσινους, λάβαμε απάντηση και από τη ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ, την οποία δημοσιεύω:

Από το Νίκο Χαραλάμπους, μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής της Φιλελεύθερης Συμμαχίας:
1) Επιδιώξατε την κοινή κάθοδο στις εκλογές δυνάμεων που επιδιώκουν μεγάλες μεταρρυθμίσεις, και ποιών; 
 
Ναι, με τη Δημοκρατική Συμμαχία, τη Δημιουργία Ξανά και τη Δράση.

2) Για ποιο λόγο δεν επετεύχθη η κοινή κάθοδος; Ποιος ευθύνεται γι' αυτό;  

Σήμερα που μιλάμε το θέμα δεν έχει κλείσει. Αν δεν επιτευχθεί συμφωνία θα είναι γιατί η Δράση και η Φιλελεύθερη Συμμαχία α) δεν έχουν πεισθεί πως κάποια άλλη ομάδα θα βοηθήσει παρά θα εμποδίσει με την πολιτική της την είσοδό μας στη Βουλή, και β) δεν έχουν πεισθεί πως κάποια άλλη ομάδα θέλει την "πολιτική" συμφωνία αρχών πάνω στην οποία στηρίχθηκε η συνεργασία των δύο αυτών κομμάτων μας.

3) Επιγραμματικά αλλά συγκεκριμένα, δώστε μας πέντε παραδείγματα μεταρρυθμίσεων που θα υποστηρίζατε.
 
α) Αποκρατικοποίηση κάθε Δημόσιας Επιχείρησης (ΔΕΚΟ)
β) Ανοιγμα κλειστών επαγγελμάτων
γ) Μείωση των φόρων και δραστική απλοποίηση του φορολογικού συστήματος (να εξεταστεί και ο ενιαίος φορολογικός συντελεστής)
δ) Κατάργηση της πολυνομίας και της γραφειοκρατείας που εμποδίζουν την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας.
ε) Να επιτραπεί η ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων

Σε αυτό το σημείο θα θέλαμε να σημειώσουμε ότι υπάρχουν και αιτήματα του πολιτικού φιλελευθερισμού τα οποία θα ωφελούσαν και την οικονομία όπως ο διαχωρισμός Εκκλησίας-Κράτους και η αποποινικοποίηση των τοξικοεξαρτηκών και άλλων ουσιών.

Ενισχύοντας το άβατο του ακροδεξιού εξτρεμισμού

Από το Αντίφωνο του Κωστή Παπαϊωάννου.

Ανακοίνωση της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου

Σε μία εξαιρετικά δύσκολη κοινωνική συγκυρία και με εμφανή πλέον την τάση ο ακροδεξιός και ρατσιστικός λόγος να γίνεται ολοένα και περισσότερο λόγος της κεντρικής πολιτικής σκηνής, η απόφαση του Δημάρχου της Αθήνας να ζητήσει τη γνώμη της Αστυνομίας για τη διεξαγωγή αντιρατσιστικών εκδηλώσεων στην πλατεία του Αγ. Παντελεήμονα το Σάββατο 17/03 δημιουργεί έντονες ανησυχίες. Πολλώ δε μάλλον, όταν η γνώμη της Αστυνομίας καταλήγει στην απόφαση του Δημάρχου για μη παροχή ρεύματος στους διοργανωτές της εκδήλωσης λόγω φόβου επεισοδίων.

Διαπιστώνεται εδώ το εξής παράδοξο: Αντί ο Δήμος να απαιτεί από την Αστυνομία τη διαφύλαξη μίας ειρηνικής εκδήλωσης που θα διεξαχθεί σε δημόσιο χώρο, ώστε να διασφαλιστεί η απόλαυση ενός συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος όπως αυτό της συνάθροισης, απαγορεύει τη νόμιμη συνάθροιση επειδή η Αστυνομία αδρανεί, αδιαφορεί ή απλώς αδυνατεί να θέσει υπό έλεγχο τις εκτός κάθε ελέγχου –προφανώς- και νομιμότητας δράσεις ρατσιστικών, ναζιστικών ή απλώς τραμπούκικων ομάδων και «πολιτοφυλακών» που ανενόχλητες τα τελευταία χρόνια φτιάξανε το δικό τους άβατο στην περιοχή του Αγ. Παντελεήμονα. Η απόφαση του Δημάρχου συνιστά ένα βήμα στην ενίσχυση αυτού του άβατου.

Η οπισθοχώρηση συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων και η σύστοιχη επέλαση παράνομων ομάδων βίας που μας επιβάλλουν την τάξη θα έπρεπε να έχει θέσει το πολιτικό προσωπικό της χώρας αλλά και την κοινωνία σε συναγερμό. Η παραδοχή της Πατριωτικής Πολιτοφυλακής ότι «εκπαιδεύεται στα βουνά για να προστατεύσει τις οικογένειές της» θα ήταν γκροτέσκα εάν δεν συνέπιπτε με την σταδιακή συρρίκνωση του δημόσιου χώρου, την αύξηση της εγκληματικότητας και την ακροδεξιά στροφή του δημόσιου πολιτικού λόγου. Όταν μία Πολιτεία εκχωρεί –ή έστω ανέχεται– την τήρηση της ασφάλειας των πολιτών της σε «πολιτοφύλακες», πολύ σύντομα, αυτός που θα μας χτυπάει την πόρτα το πρωί δεν θα είναι ο γαλατάς.

Για την ενότητα μεταρρυθμιστικών δυνάμεων: η απάντηση των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ

Η διαχειριστική ομάδα της Μεταρρυθμιστικής Αριστεράς απηύθυνε σε διάφορα κόμματα, ομάδες και πολιτικούς τα παρακάτω ερωτήματα. Δημοσιεύω την απάντηση των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ, και θα δημοσιεύσω και τις υπόλοιπες όταν (εάν) έρθουν:

1. Επιδιώξατε την κοινή κάθοδο στις εκλογές δυνάμεων που επιδιώκουν μεγάλες μεταρρυθμίσεις, και ποιων δυνάμεων;
2. Για ποιο λόγο δεν επετεύχθη η κοινή κάθοδος; Ποιος ευθύνεται γι' αυτό; 
3. Επιγραμματικά αλλά συγκεκριμένα, δώστε μας πέντε παραδείγματα μεταρρυθμίσεων που θα υποστηρίζατε. 

Αναμένουμε επώνυμες και υπεύθυνες απαντήσεις, ώστε να γνωρίζει κάθε μέλος μας από αρμόδια χείλη κι όχι από εικασίες και παραπληροφόρηση τι ακριβώς έχει πραγματοποιηθεί μέχρι στιγμής στο κεφάλαιο «ενότητα μεταρρυθμιστικών δυνάμεων» και στο κεφάλαιο «βασικές μεταρρυθμιστικές προτάσεις». Ευχαριστούμε για την επικοινωνία. 


Από τον Γιάννη Παρασκευόπουλο, επικεφαλής (μαζί με την Ιωάννα Κοντούλη) της προεκλογικής εκστρατείας των ΟΠ:

1) Επιδιώξατε την κοινή κάθοδο στις εκλογές δυνάμεων που επιδιώκουν μεγάλες μεταρρυθμίσεις, και ποιών; 
 
Οι Οικολόγοι Πράσινοι επιδιώκουμε μεταρρυθμίσεις προσανατολισμένες στην ταυτόχρονη αντιμετώπιση τόσο της οικονομικής, όσο και της κοινωνικής και περιβαλλοντικής κρίσης. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι επίσημες εκτιμήσεις της Τράπεζας της Ελλάδος http://www.bankofgreece.gr/Pages/el/klima/results.aspx υπολογίζουν για τη χώρα μας το κόστος της κλιματικής αλλαγής στα 700 δις ευρώ, ποσό διπλάσιο από το σύνολο του χρέους προ PSI.
Η ιδιαίτερη αυτή οπτική, παράλληλα με την εκτίμηση του πράσινου κινήματος ότι το Μνημόνιο δεν αποτελεί μηχανισμό εξυγίανσης, είναι λογικό να μας διαχωρίζει από τις δυνάμεις που δίνουν απόλυτη προτεραιότητα είτε στην οικονομική είτε στην κοινωνική διάσταση.
Επιδιώκουμε λοιπόν μαζί τους ανοικτό προγραμματικό διάλογο για θεματικές πλειοψηφίες, και όχι κοινή εκλογική κάθοδο. Από την πλευρά μας, τέτοιες πρωτοβουλίες διαλόγου έχουμε αναλάβει προς τη Δημοκρατική Αριστερά http://goo.gl/hu3PW και προς τη Δράση http://goo.gl/B0AWt, με συγκεκριμένη θεματολογία.

2) Για ποιο λόγο δεν επετεύχθη η κοινή κάθοδος; Ποιος ευθύνεται γι' αυτό;  

(βλ. προηγούμενη απάντηση)

3) Επιγραμματικά αλλά συγκεκριμένα, δώστε μας πέντε παραδείγματα μεταρρυθμίσεων που θα υποστηρίζατε.
 
Ενδεικτικά, συγκεκριμένες προτάσεις μεταρρυθμίσεων έχουμε καταθέσει για την κάθαρση www.goo.gl/PtTYp, τη διαφάνεια http://goo.gl/9kjuu, την εξυγίανση του ΟΣΕ goo.gl/rHVDL, το φορολογικό σύστημα και τη σύνδεσή του με την πραγματική οικονομία www.goo.gl/zmw0J, τον ανασχεδιασμό του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος http://goo.gl/AYr4K, τις αλλαγές στους ελληνικούς πολιτικούς θεσμούς www.goo.gl/7Efxh, την κοινή ευρωπαϊκή οικονομική πολιτική και τη θεσμική μεταρρύθμιση της ευρωζώνης goo.gl/fCwDY.

Τάσος Αλιφέρης (1951-2012)

Ο άνθρωπος που έδειξε τι θα πει να είσαι Δήμαρχος ενός μικρού νησιού με Δ κεφαλαίο. Που τα γειτονικά νησιά μόνο να ζηλέψουν μπορούσαν. Τον θυμάμαι όταν κατέβηκε αυτοπροσώπως στο λιμάνι να καλωσορίσει εμάς, μια μικρή ομάδα είκοσι επισκεπτών από τη Νίσυρο που είχε ναυλώσει ένα καραβάκι για να επισκεφτεί την Τήλο. Και βέβαια, όλη η Ελλάδα θα τον θυμάται για τις μάχες του για ισότητα στο γάμο. Εύχομαι στους Τηλιακούς να διατηρήσουν την κληρονομιά του και να μην αφήσουν τα δημοτικά τους πράγματα να κατρακυλήσουν προς την αφερεγγυότητα και τους φατριασμούς που μαστίζουν άλλους, παρόμοιους τόπους.

(Εδώ ο αποχαιρετισμός από την ιστοσελίδα του Δήμου Τήλου, κλικ στη φωτογραφία για μια πιο αναλυτική βιογραφία από την Αυγή.)

Μια ιστορική γκάφα της Αριστεράς

Ο Μηχανισμός Σταθερότητας, η Ελλάδα και η Ευρώπη της αλληλεγγύης


Των Jean-Paul Besset, Daniel Cohn-Bendit, Alain Lipietz, Yann Moulier Boutang, Shahin Vallee. 

Αναδημοσίευση από ΤΑ ΝΕΑ. (Συντομευμένη* μετάφραση από την Le Monde.)

Οι βουλευτές της γαλλικής Αριστεράς και των οικολόγων διέπραξαν στην Εθνοσυνέλευση στις 21 Φεβρουαρίου μια ιστορική γκάφα: επέλεξαν να αντιταχθούν ή να απόσχουν κατά την ψηφοφορία για την επικύρωση της συνθήκης που δημιουργεί ένα εργαλείο αλληλεγγύης προς τις χώρες της ευρωζώνης που δεν μπορούν πλέον να δανειστούν, τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ΕΜΣ).

Από το 2010 οι Πράσινοι και οι Σοσιαλιστές στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έδωσαν μάχη για να υπάρξει ένας τέτοιος μηχανισμός. Αυτή η αλληλεγγύη δεν είναι μόνο θέμα γενναιοδωρίας, αλλά και καλώς εννοούμενου συμφέροντος. Η χρεοκοπία ενός ευρωπαϊκού κράτους θα επέφερε τη χρεοκοπία των τραπεζών μας, που κατέχουν τις οικονομίες μας, τους μισθούς μας• και αν οι καταθέτες αποζημιωθούν, αυτό θα γίνει με τους δικούς μας φόρους. Η δημιουργία του ΕΜΣ είναι ένα πρώτο βήμα προς μια ομοσπονδιακή Ευρώπη με δικό της υπουργείο Οικονομικών και προϋπολογισμό.

Η μη ύπαρξη του ΕΜΣ είναι ένας παραλογισμός, τον οποίο είχαμε καταγγείλει ήδη από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ (1992), η οποία εμπόδιζε την αλληλεγγύη: η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν είχε το δικαίωμα να βοηθά τα μέλη της που αντιμετωπίζουν δυσκολίες! Ετσι, εδώ και τρία χρόνια παιδευόμαστε για να βοηθήσουμε την Ελλάδα, την Ιρλανδία, την Πορτογαλία, μειώνοντας λίγο λίγο την εχθρότητα των «λαϊκισμών των πλουσίων» της Ευρώπης του Βορρά, που δεν έτρεφαν παρά περιφρόνηση γι' αυτές τις χώρες που είναι «ανίκανες να διαχειριστούν τον προϋπολογισμό τους». Βεβαίως καταγγείλαμε τα λάθη των ηγετικών τάξεων των χωρών αυτών. Ωστόσο ουδέποτε αγνοήσαμε το ότι οι ευθύνες είναι μοιρασμένες σε όλη την Ευρώπη.

Επειτα από τρία χρόνια διαπραγματεύσεις με τις πιο «εγωιστικές» κυβερνήσεις, έχουμε έναν μηχανισμό, βεβαιότατα ατελή εφόσον είναι προϊόν συμβιβασμού, ο οποίος όμως στέκει: ένα ταμείο αλληλεγγύης, που δανείζεται στη θέση όσων χωρών έχουν χάσει κάθε αξιοπιστία στις διεθνείς αγορές, με την εγγύηση όλης της Ευρώπης. Αλλά τη στιγμή της ψήφου οι δημαγωγοί αρνούνται τη δημιουργία του ΕΜΣ. «Ναι», λένε, «είμαστε αλληλέγγυοι με τους Ελληνες, θέλουμε έναν ΕΜΣ, αλλά όχι αυτόν εδώ». Συνεπώς, καθώς αυτός ο πραγματικός ΕΜΣ είναι αποτέλεσμα συμβιβασμού, είναι σαν να λένε ότι δεν θέλουν καθόλου ΕΜΣ και κάθε χώρα ας τα βγάλει πέρα μόνη της...

Ορισμένοι επικρίνουν τον ΕΜΣ ως μια νέα τεχνοκρατική δομή, ανεύθυνη ενώπιον των πολιτικών οργάνων. Ε, όχι! Οι κυβερνήτες του ΕΜΣ θα είναι οι υπουργοί Οικονομικών των χωρών-μελών, οι διοικητές θα διορίζονται από αυτούς και θα μπορούν «να ανακληθούν ανά πάσα στιγμή» και η διεύθυνσή του θα είναι πολιτική.

Αλλοι καταφέρονται εναντίον της στάθμισης της συμμετοχής στις αποφάσεις και στις υποχρεώσεις: θα είναι ανάλογη με το μερίδιο μιας χώρας στο ΑΕΠ της ευρωζώνης. Θα προτιμούσαν να είναι ανάλογη με τον πληθυσμό; Είναι θεμιτό τα διαρθρωτικά κεφάλαια που μεταβιβάζονται κάθε χρόνο σε κάποιο από τα μέλη της να ψηφίζονται από το Κοινοβούλιο. Εδώ όμως μιλάμε για άλλο πράγμα: για τις εγγυήσεις που η Ευρώπη μπορεί να προσφέρει σε έναν δανειστή προς όφελος κάποιου δικού της. Και η απαιτούμενη αλληλεγγύη πρέπει να είναι ανάλογη της δυνατότητας που έχει καθένας να σπεύδει σε βοήθεια του γείτονα.

Επικρίσεις διατυπώνονται, τέλος, κατά του άρθρου 12: για να επωφεληθείς από το αμοιβαίο δάνειο πρέπει να αποδεχθείς όρους, η διαπραγμάτευση των οποίων θα γίνεται κατά περίπτωση. Και εδώ εμφανίζεται η τραγική εικόνα της Ελλάδας. Αλλά ας είμαστε σαφείς: το πρόβλημα δεν είναι ότι, όταν δανείζεστε στη θέση του γείτονά σας, του ζητάτε να πάρει μέτρα για να μπορέσει να σας επιστρέψει τα χρήματα. Αν δεν το κάνετε, δεν θα μπορείτε να δανειστείτε εσείς οι ίδιοι! Το αληθινό πρόβλημα είναι ο τύπος του προτεινόμενου «σχεδίου εξυγίανσης». Και αυτό δεν υπάρχει στη συνθήκη, αποτελεί αντικείμενο αγώνα... Οπως η πλειονότητα του ελληνικού λαού, που εκτιμά την αλληλεγγύη της ευρωζώνης αλλά είναι εχθρική στο θηριώδες σχέδιο που του επιβάλλει η τρόικα, είμαστε υπέρ των προϋποθέσεων αλλά όχι αυτών που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα και οι οποίες δεν περιλαμβάνονται στη συνθήκη του ΕΜΣ.

Ο Jean-Paul Besset είναι ευρωβουλευτής του σχηματισμού Ευρώπη Οικολογία - Οι Πράσινοι. Ο Daniel Cohn-Bendit, συμπρόεδρος της ομάδας των Πρασίνων στο Ευρωκοινοβούλιο. Ο Alain Lipietz, οικονομολόγος. Ο Yann Moulier Boutang, οικονομολόγος. Και ο Shahin Vallée, οικονομολόγος. 

*ΣΣ: Δεν είναι γελοίο η ελληνική εφημερίδα να μη βρίσκει χώρο για να δημοσιεύσει ολόκληρο ένα τέτοιο σημαντικό άρθρο;

Είναι ο Κουβέλης το μικρότερο κακό;

Ο «κύριος τίποτα» της Αριστεράς είναι επιλογή ήττας και απαισιοδοξίας.


του Γιάννη Σακελλαρίδη

Με το πολιτικό σκηνικό να κυριαρχείται από τους εκπροσώπους της μεταπολιτευτικής κατάντιας, του βαθέος ΠΑΣΟΚ και της βαθιάς ΝΔ, των ακροδεξιών παραφυάδων και της Συριζικής αντιπολίτευσης που καταφέρνει ακόμα, μετά και από τόσα χρόνια ανοησίας, να προκαλεί με τις ακρότητές της, δεν είναι λίγοι όσοι βλέπουν στο πρόσωπο του μειλίχιου προέδρου-μονάρχη της Δημοκρατικής Αριστεράς μία καλύτερη επιλογή, μία άμυνα απέναντι στη λαίλαπα της λιτότητας και του Μνημονίου, μία φωνή που θα ήθελαν να διαδραματίσει κάποιον ρόλο στο πολιτικό σκηνικό μετά τις εκλογές. Τα ποσοστά της ΔΗΜΑΡ στις δημοσκοπήσεις επιβεβαιώνουν τις προσδοκίες· είναι όμως όντως ο Κουβέλης καλύτερος από τους άλλους;

Είναι αλήθεια ότι πρόκειται για πολιτικό που, αν και θα μπορούσε, δεν επιδίωξε μεγάλες δόξες και αξιώματα, αλλά έκανε την καριέρα του μέσα από μικρά κόμματα της αντιπολίτευσης. Αυτό όμως δεν τον καθιστά αυτομάτως κάτι το ιδιαίτερο: και οι περισσότεροι σύντροφοι του ΚΚΕ έχουν αντίστοιχη στάση, μάλιστα χωρίς αρχηγικές φιλοδοξίες οι περισσότεροι, αλλά όσο και αν αυτό τους καθιστά κάπως συμπαθείς κανείς σχεδόν δε θα ήθελε να τους δώσει εξουσία. Επίσης, το κόμμα του Φώτη Κουβέλη έχει μία συνεπή στάση κατά της βίας και των ακροτήτων, κάτι που αποτελεί θετική συμβολή στην πολωμένη εποχή που ζούμε. Τέλος, πρωτοστάτησε στις ανατροπές που συντελέσθηκαν στις δημοτικές εκλογές - οι τότε πρωτοβουλίες του όμως είναι στον αντίποδα της έκτοτε αδράνειάς του.

Πέραν αυτών όμως τι; Ποιος είναι ο ρόλος που αντικειμενικά διαδραματίζει ή θα διαδραματίσει αυτό το κόμμα στο προσεχές μέλλον; Εδώ, λίγα τρέιλερ από την πρόσφατη ιστορία.

• Έργο πρώτο, σκηνή πρώτη: Ο Κώστας Σημίτης, συνοδοιπόρος του Ανδρέα Παπανδρέου από την αρχή αλλά εκφραστής μειοψηφικών τάσεων μέσα στο ΠΑΣΟΚ, αναλαμβάνει από σπόντα την πρωθυπουργία και ρίχνει το σύνθημα του εκσυγχρονισμού. Εδώ έχουμε ήδη μία διαφορά από τον Κουβέλη: ο Κουβέλης δεν έχει ρίξει κανένα σύνθημα. Όσο και αν η λέξη «σύνθημα» απωθεί, και όση κριτική και αν κάνει κανείς στο περιεχόμενο του σημιτικού εκσυγχρονισμού, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Σημίτης προώθησε ένα όραμα, το οποίο αποτελούσε τομή ως προς την μέχρι τότε πορεία του κόμματός του. Το σύνθημα αυτό του έδωσε αρκετή ώθηση ώστε η πρώτη του τετραετία να θεωρείται από πολλούς η καλύτερη της Μεταπολίτευσης. Σκηνή δεύτερη: Τα παλικάρια του Σημίτη έχουν ρημάξει το κράτος κατά τα ειωθότα του κόμματός τους· ο εκσυγχρονισμός έχει γίνει το όχημα για την αναπαραγωγή του βαθέος ΠΑΣΟΚ (μεταξύ άλλων, βεβαίως).



• Έργο δεύτερο: Έχει έρθει η ώρα του Καταλληλότερου, που έχει υποσχεθεί την επανίδρυση του κράτους. Το τρέιλερ είναι σύντομο γιατί δεν αξίζει σχολιασμό. Παρατηρούμε μόνο μία παρόμοια ασάφεια ανάμεσα στην «επανίδρυση» του Καραμανλή και τις τοποθετήσεις του Φώτη Κουβέλη.



• Έργο τρίτο: Ο Αντώνης Σαμαράς, πρωτοστάτης μαζί με τον Αλέξη Τσίπρα στον ανένδοτο κατά του Μνημονίου, βάζει την υπογραφή του στην επιστολή συμμόρφωσης προς τους δανειστές: «Αν η Νέα Δημοκρατία κερδίσει τις επόμενες εκλογές στην Ελλάδα, θα παραμείνει προσηλωμένη στους στόχους και τις βασικές πολιτικές του Προγράμματος, όπως περιγράφονται στο Μνημόνιο και τη Χρηματοπιστωτική Συμφωνία.» Το παραμύθι έχει τελειώσει...

...για τη Νέα Δημοκρατία. Όχι όμως για όλους. Δια του υπεύθυνου Οικονομικών η Δημοκρατική Αριστερά αντέδρασε στη συνεδρίαση του Eurogroup ζητώντας περισσότερα δανεικά για την «ανάπτυξη». Στην ίδια δήλωση διαμαρτύρεται για το προβλεπόμενο υψηλό επίπεδο του χρέους το 2020· βγάλε άκρη τώρα αν θέλει ή δε θέλει περισσότερα δανεικά. Ο γραμματέας του κόμματος εξηγεί στην «Αυγή» ότι η ΔΗΜΑΡ δε θα χρειαστεί να υπογράψει ποτέ αντίστοιχη επιστολή γιατί «πλέει σε ένα πολιτικό ρεύμα που το έχουν σφραγίσει ο Ηλίας Ηλιού και ο Λεωνίδας Κύρκος και που μέχρι τις μέρες μας συνεχώς και αδιαλείπτως παλεύει για την ευρωπαϊκή ενοποίηση και για τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας».

Για να μη μακρυγορούμε, επειδή και η κουτσή Μαρία μπορεί να δει ότι αυτά είναι τζάμπα λόγια και ανοησίες που θα ακυρωθούν από την πρώτη στιγμή που θα αναλάβει κυβερνητικές ευθύνες, ας δούμε εν τάχει τα παραπάνω έργα σε αντίστροφη σειρά, όπως θα επαναληφθούν με νέο πρωταγωνιστή τον Κουβέλη: Πρώτα, η επιστολή. Έπειτα, θα έρθει ο λογαριασμός για την ασάφεια: με εξουσία και ευθύνες στα χέρια τους, τότε για πρώτη φορά θα αναρωτηθούν οι φωστήρες της ΔΗΜΑΡ πιο είναι το περιεχόμενο της «διαφορετικής πολιτικής» που κήρυσσαν - μέχρι να το βρουν το αποτέλεσμα θα είναι μία διαχείριση σύμφωνη με την πεπατημένη, με την επιπρόσθετη αδεξιότητα του πρωτάρη. Τέλος, θα αναλάβουν τα «παλικάρια»: οι κομματάνθρωποι, όλες αυτές οι μετριότητες που περιτριγυρίζουν τον πρόεδρο, δεν έχουν να πουν τίποτα, κατηγορούν εμάς τους υπόλοιπους για υπερβολική κριτική, και πάνω απ' όλα, έδιωξαν ή σφύριζαν αδιάφορα όταν οι άλλοι έδιωχναν από το κόμμα και την κεντρική του επιτροπή όλους σχεδόν τους σοβαρούς ανθρώπους που πλαισίωναν το εγχείρημα στο ξεκίνημά του: Ματσαγγάνη, Παπαδάκη, Προκοπάκη, Κιντή και άλλους λιγότερο γνωστούς. Τα παλικάρια, είτε για να δώσουν νόημα στη ζωή τους είτε για περισσότερο επιλήψιμους λόγους (η Ανανεωτική Αριστερά πάντα είχε υψηλό συντελεστή ώσμωσης με δήθεν πολιτικά ευαίσθητους απατεώνες), θα αναλάβουν θέσεις ευθύνης και θα εφαρμόσουν στο Δημόσιο τα ίδια κριτήρια αξιοκρατίας που εφάρμοσαν στο κόμμα τους: η μετενσάρκωση του ΠΑΣΟΚ θα έχει γίνει γεγονός, αν και μπορεί να μοιάζει με φάρσα.

Είναι βεβαίως σαφές ότι ο Κουβέλης προσπαθεί να αποφύγει οποιαδήποτε κυβερνητική ευθύνη, όσο και αν σφετερίζεται τον τίτλο της Ευθύνης. Και πολλοί από τους ψηφοφόρους ούτως ή άλλως τον θέλουν ως αντιπολιτευτική άμυνα, όπως άλλωστε σκέφτεται και η πλειοψηφία των ψηφοφόρων του ΚΚΕ για τη δική της επιλογή. Τι είδους άμυνα είναι όμως στην πράξη; Άμυνα για να μην απολυθεί κανείς από το Δημόσιο, να μην αλλάξει τίποτα στο ασφαλιστικό σύστημα, να μείνουν τα πανεπιστήμια όπως είναι; Ποιος φταίει μετά για τις οριζόντιες περικοπές - δε φταίνε όσοι παίζουν τέτοια άμυνα; Ποιος φταίει για τις ανισότητες που διαιωνίζονται, ποιος φταίει για το αναποτελεσματικό κράτος που κρατάει καθηλωμένη την οικονομία; Ποιος φταίει που δε θα διοριστούν όσοι γιατροί χρειάζονται για να καλύψουν τις ανάγκες των δημόσιων νοσοκομείων, που οι χαμηλοσυνταξιούχοι καλούνται να συμμετάσχουν και αυτοί στο κλείσιμο του ελλείμματος, που επιχειρήσεις κλείνουν και κόσμος απολύεται επειδή τους χρωστάει το κράτος; Πραγματικά δεν υπάρχει καλύτερη επιλογή; Ρωτάω από την οπτική γωνία αριστερών ανησυχιών, ξέρετε, ισότητα, ψωμί, δημόσια αγαθά και τέτοια.

Σας παρουσιάζω τη Δράση: Το κόμμα του «ανάλγητου» Στέφανου Μάνου θέλει να απολύσει 400.000 δημόσιους υπαλλήλους σε τέσσερα χρόνια, να απλοποιήσει και να μειώσει τους φόρους στις επιχειρήσεις, να καταργήσει τις εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία. Στο τέλος θα έχουν όλοι μία σύνταξη 700 ευρώ εγγυημένη, και ό,τι βάλουν στην άκρη ή επενδύσουν στη διάρκεια της ζωής τους. Είναι αυτό αριστερό όραμα; Είναι το όραμά μου;

Όχι. Αλλά ξέρω ότι αν κυβερνούσε η Δράση θα δημιουργούνταν γρήγορα πλεονάσματα, και θα μπορούσα να ελπίζω σε μικρότερη πτώση του γενικού βιοτικού επιπέδου. Οι 400.000 απολυμένοι του Δημοσίου θα έπεφταν σε ένα δίχτυ ασφαλείας (70% του μισθού τους, λέει, για τρία χρόνια) και θα ελευθέρωναν πόρους για την αντικατάστασή τους από εξειδικευμένο προσωπικό, γιατρούς, επιστήμονες, διοικητικά στελέχη υψηλού επιπέδου, που θα μπορούσαν να μεταμορφώσουν το δημόσιο και μεσοπρόθεσμα να προσφέρουν περισσότερα κοινωνικά αγαθά απ' ό,τι κάνει σήμερα το ψευδώνυμο «κοινωνικό κράτος». Ούτε είμαι πεπεισμένος ότι οι απολύσεις είναι η καλύτερη λύση, ούτε είμαι πεπεισμένος ότι τα κοινωνικά αγαθά είναι προτεραιότητα για τους περισσότερους στη Δράση. Ξέρω όμως ότι είναι οι μόνοι που δε χαϊδεύουν τα αυτιά του κόσμου, και άρα κατά τεκμήριο οι μόνοι που θα έκαναν ριζικές αλλαγές στη δομή του κράτους. Και οι αλλαγές αυτές θα μας έδιναν σύντομα την πολυτέλεια να τσακωνόμαστε, σε ρεαλιστική βάση, για την κατανομή των πόρων, το μέγεθος του δημοσίου και τις κοινωνικές παροχές.

Ψέματα έγραψα, δεν είναι μόνοι. Μαζί με αυτούς, άλλα πολλά άτομα και πολιτικές κινήσεις προσπαθούν να συνεννοηθούν για να φτιάξουν ένα πολυσυλλεκτικό εκλογικό σχήμα που θα αμφισβητήσει τις δομές της Μεταπολίτευσης, στις οποίες δυστυχώς συμπεριλαμβάνεται και τις οποίες στηρίζει η Δημοκρατική Αριστερά. Εύχομαι κάθε επιτυχία σε αυτήν την προσπάθεια, η οποία μπορεί να απαντάει καλύτερα στις αριστερές μου ανησυχίες απ' ό,τι μόνη της η Δράση. Αν όμως, παρ' ελπίδα, αυτές οι προσπάθειες δεν ευοδωθούν, με όλο το σεβασμό στην προσπάθεια των λιγοστών μεταρρυθιστών φίλων που έχουν απομείνει στη Δημοκρατική Αριστερά, θα συμφωνήσω κι εγώ ότι καλύτερη λύση υπάρχει.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ 2 - ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ

Του Στέφανου Παπανίκου. Το πρώτο μέρος εδώ, Μνημόνιο φορ ντάμυς εδώ.


ΔΙΑΡΘΡΩΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

Διασφάλιση της ταχείας προσαρμογής της αγοράς εργασίας και ενίσχυση των θεσμών της αγοράς εργασίας

Δεδομένου ότι η έκβαση του κοινωνικού διαλόγου για την προώθηση της απασχόλησης και της ανταγωνιστικότητας δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες, η Κυβέρνηση θα λάβει μέτρα για την ενθάρρυνση της ταχείας προσαρμογής του κόστους εργασίας ώστε να καταπολεμηθεί η ανεργία και να αποκατασταθεί η ανταγωνιστικότητα με βάση το κόστος, για τη διασφάλιση της αποτελεσματικότητας των πρόσφατων μεταρρυθμίσεων στην αγορά εργασίας, για την ευθυγράμμιση των συνθηκών της εργασίας στις πρώην κρατικές επιχειρήσεις με αυτές του υπόλοιπου ιδιωτικού τομέα και για την ευελιξία των συμφωνιών για τις ώρες εργασίας. Η στρατηγική αυτή πρέπει να στοχεύει στη μείωση του ονομαστικού μοναδιαίου κόστους εργασίας κατά 15% στο διάστημα 2012-14. Συγχρόνως, η Κυβέρνηση θα προωθήσει την ομαλή διαπραγμάτευση των μισθών στα διάφορα επίπεδα και θα καταπολεμήσει την αδήλωτη εργασία.

Εξαιρετικά νομοθετικά μέτρα για το καθορισμό των μισθών
Πριν την εκταμίευση, υιοθετούνται τα παρακάτω μέτρα:
• Οι ελάχιστοι μισθοί που ορίζονται από την εθνική γενική συλλογική σύμβαση εργασίας (ΕΓΣΣΕ) θα μειωθούν κατά 22% σε σύγκριση με το επίπεδο που ίσχυε την 1η Ιανουαρίου 2012. Για τους νέους (ηλικίας κάτω των 25), οι μισθοί που ορίζονται από την εθνική γενική συλλογική σύμβαση εργασίας θα μειωθούν κατά 32% χωρίς περιοριστικούς όρους.
• Αναστέλλονται οι διατάξεις του νόμου και των συλλογικών συμβάσεων που προβλέπουν αυτόματες αυξήσεις μισθών, περιλαμβανομένων εκείνων περί ωριμάνσεων.

• Πριν την εκταμίευση, καταργούνται οι όροι περί μονιμότητας (συμβάσεις ορισμένου χρόνου που ορίζεται ότι λήγουν σε κάποιο όριο ηλικίας ή στη συνταξιοδότηση) που περιλαμβάνονται σε νόμο ή σε συμβάσεις εργασίας.

Μη μισθολογικά εργασιακά κόστη, καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας και της εισφοροδιαφυγής
Η Κυβέρνηση θα θεσπίσει νομοθεσία ώστε να μειώσει τις κοινωνικές εισφορές στο ΙΚΑ κατά 5 ποσοστιαίες μονάδες και θα εφαρμόσει μέτρα που θα διασφαλίσουν ότι αυτό θα είναι δημοσιονομικά ουδέτερο. Τα ποσοστά εισφορών θα μειωθούν μόνο όταν υπάρχουν μέτρα επαρκή για να καλύψουν την απώλεια εσόδων. Τα μέτρα που θα χρηματοδοτήσουν την μείωση των ποσοστών θα νομοθετηθούν σε δύο φάσεις. Πρώτον, πριν την εκταμίευση, θα υιοθετηθεί νομοθεσία να κλείσουν μικροί φορείς ειδικού σκοπού που ασχολούνται με κοινωνικές δαπάνες οι οποίες δεν αποτελούν προτεραιότητα (ΟΕΚ, ΟΕΕ), με μεταβατική περίοδο που δε θα υπερβαίνει τους 6 μήνες. Δεύτερον, έως τέλος Σεπτέμβρη 2012, η κυβέρνηση θα προσαρμόσει τις συντάξεις (προστατεύοντας τους συνταξιούχους με χαμηλό εισόδημα) και θα προσαρμόσει τη βάση για την είσπραξη των εισφορών.

Βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος και ενίσχυση του ανταγωνισμού στις ανοικτές αγορές

Νομοθετικά Κατοχυρωμένα Επαγγέλματα
Εφαρμογή του Κεφαλαίου Α του Νόμου 3919/2011(Αρχή της επαγγελματικής ελευθερίας, κατάργηση αδικαιολόγητων περιορισμών στην πρόσβαση και άσκηση επαγγελμάτων)

• Ιδιώτες πάροχοι υπηρεσιών πρωτοβάθμιας περίθαλψης, δηλ. i) ιδιώτες πάροχοι υπηρεσιών πρωτοβάθμιας υγειονομικής περίθαλψης (ιδιώτες ιατροί και οδοντίατροι, ιδιωτικοί όμιλοι ιατρών και οδοντιάτρων, ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα, ιδιωτικά κέντρα φυσικής ιατρικής και αποκατάστασης), ii) μονάδες χρόνιας αιμοκάθαρσης εκτός νοσοκομείων και κλινικών, iii) οδοντοτεχνικά εργαστήρια, iv) καταστήματα οπτικών και φακών επαφής, v) κέντρα φυσιοθεραπείας, vi) κέντρα αισθητικής, vii) επιχειρήσεις υπηρεσιών αδυνατίσματος/διατροφής
• Φορτοεκφορτωτές/ φορτωτές για χερσαίες επιχειρήσεις σε κεντρικές αγορές
• Ορκωτοί εκτιμητές
• Λογιστές και φοροτεχνικοί
• Αναλογιστές
• Εταιρείες προσωρινής απασχόλησης
• Ιδιωτικά συμβουλευτικά γραφεία για θέματα εργασίας
• Τουριστικοί οδηγοί
• Μεσίτες ακινήτων

Επίσης, η Κυβέρνηση υιοθετεί σχετική νομοθεσία για:
• την ενίσχυση της διαφάνειας στη λειτουργία των επαγγελματικών φορέων, με τη δημοσίευση στην ιστοσελίδα κάθε επαγγελματικής οργάνωσης των παρακάτω πληροφοριών:
o τις ετήσιες λογιστικές καταστάσεις της επαγγελματικής οργάνωσης
o την αμοιβή των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου αναλυτικά ανά αξίωμα
o τα ποσά των ισχυουσών εισφορών ανά είδος και είδος υπηρεσίας που παρέχεται από τις επαγγελματικές οργανώσεις, καθώς και τους κανόνες για τον υπολογισμό και την εφαρμογή αυτών
o στατιστικά και συνολικά δεδομένα σχετικά με τις επιβαλλόμενες κυρώσεις, σύμφωνα πάντοτε με τη νομοθεσία περί προστασίας προσωπικών δεδομένων
o στατιστικά και συνολικά δεδομένα σχετικά με αξιώσεις ή παράπονα που έχουν κατατεθεί από καταναλωτές ή οργανώσεις καθώς και τους λόγους αποδοχής ή απόρριψης των εν λόγω αξιώσεων ή παραπόνων, σύμφωνα πάντοτε με τη νομοθεσία περί προστασίας προσωπικών δεδομένων

• Η Κυβέρνηση τροποποιεί το Άρθρο 10 του Προεδρικού Διατάγματος 100/2010 σχετικά με τη διαδικασία εξουσιοδότησης και ισχυουσών αμοιβών για ενεργειακούς επιθεωρητές, προκειμένου να καταργηθεί η ελάχιστη αμοιβή για τις παρεχόμενες υπηρεσίες ενεργειακού ελέγχου και να αντικατασταθεί η πάγια αμοιβή ανά τετραγωνικό μέτρο με τη μέγιστη αμοιβή.
• Για τα νομικά επαγγέλματα, η Κυβέρνηση εκδίδει ένα Προεδρικό Διάταγμα, το οποίο ορίζει προκαταβαλλόμενα ποσά για κάθε διαδικαστική ενέργεια ή παράσταση ενώπιον του δικαστηρίου (ορίζει δηλαδή ένα σύστημα προκαταβαλλόμενων καθορισμένων/προσυμφωνημένων ποσών για κάθε διαδικαστική ενέργεια ή παράσταση ενώπιον του δικαστηρίου από δικηγόρο, το οποίο δεν συνδέεται με κάποιο συγκεκριμένο «ποσό αναφοράς»).
• Η Κυβέρνηση διεξάγει μία αξιολόγηση σχετικά με το βαθμό στον οποίο οι εισφορές των δικηγόρων και των αρχιτεκτόνων για την κάλυψη των λειτουργικών δαπανών των επαγγελματικών οργανώσεών τους είναι εύλογες, αναλογικές και δικαιολογημένες.
• Η Κυβέρνηση προσδιορίζει μέτρα για την αποσύνδεση της φορολογίας, των εισφορών κοινωνικής ασφάλισης, των (τυχόν) μερισμάτων και των καταβολών προς τις επαγγελματικές ενώσεις από τις δικηγορικές αμοιβές.
• Η Κυβέρνηση ορίζει τις εισφορές των δικηγόρων και των μηχανικών προς τις επαγγελματικές τους οργανώσεις, οι οποίες εισφορές αντανακλούν τα λειτουργικά έξοδα για τις υπηρεσίες που παρέχονται από τις εν λόγω οργανώσεις. Οι εν λόγω εισφορές καταβάλλονται περιοδικά και δεν συνδέονται με τις τιμές που χρεώνονται από τα επαγγέλματα.

o καταργείται το Άρθρο 42.1 του Νομοθετικού -ιατάγματος 3026/1954 σχετικά με την υποχρεωτική παρουσία δικηγόρου για την υπογραφή πράξεων ενώπιον συμβολαιογράφου για μία σειρά νομικών συναλλαγών,

Μελέτες για την ευελιξία τιμών
Η Κυβέρνηση ελέγχει τους βασικούς τομείς υπηρεσιών (περιλαμβανομένης της λιανικής και χονδρικής διανομής) και καταρτίζει ένα σχέδιο δράσης για την προώθηση του ανταγωνισμού και τη διευκόλυνση της ευελιξίας των τιμών στις αγορές προϊόντων.

Επιχειρηματικό περιβάλλον
Πακέτο μεταρρυθμιστικών μέτρων για τη βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος
Η Κυβέρνηση υιοθετεί πακέτο μέτρων για τη βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος, για:
• Να αναθεωρήσει και να κωδικοποιήσει το νομοθετικό πλαίσιο για τις εξαγωγές (δηλ του Ν.936/79 και του Ν- 3999/59), να καταργήσει την υποχρέωση εγγραφής στο μητρώο εξαγωγέων του Εμπορικού Επιμελητηρίου και να καθορίσει το πλαίσιο για την εισαγωγή ενός ενιαίου ηλεκτρονικού παραθύρου εξαγωγών.
• Να τροποποιήσει τα άρθρα 26.2, 43B, 49.1, 49.5, 69.3 και 70.1 του Ν. 2190/1920, τα αντίστοιχα άρθρα του Ν. 3190/1955 και κάθε άλλη νομική διάταξη προκειμένου να άρει την απαίτηση δημοσίευσης εταιρικών στοιχείων σε εφημερίδες κάθε είδους στην περίπτωση εταιριών με δικτυακό τόπο. Αυτό ισχύει με την επιφύλαξη της δημοσίευσης εταιρικών στοιχείων στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης/ ΓΕΜΗ.
• Να άρει τα εμπόδια προκειμένου οι έμποροι λιανικής να πωλούν συγκεκριμένες κατηγορίες προϊόντων όπως βρεφικές τροφές, όπως προβλέπει ο Ν.3526/2007 και η νομοθεσία εφαρμογής του.
• Να τροποποιήσει το άρθρο 22 του Ν.3054/2002 που ρυθμίζει την αγορά πετρελαιοειδών και άλλες διατάξεις, καθώς και την υπουργική απόφαση εφαρμογής της, προκειμένου να απελευθερωθούν πλήρως τα ωράρια των πρατηρίων υγρών καυσίμων, με παράλληλη εφαρμογή του τρέχοντος συστήματος υποχρεωτικής νυκτερινής λειτουργίας, εκ περιτροπής, σε ορισμένο αριθμό πρατηρίων υγρών καυσίμων ανά νομαρχία, πέραν των κανονικών ωρών λειτουργίας.

Ελλάδα φιλική στις επιχειρήσεις
Η Κυβέρνηση δημοσιεύει στο δικτυακό της τόπο ένα σχέδιο για μια Επιχειρηματικά Φιλική Ελλάδα, το οποίο αντιμετωπίζει τους εναπομείναντες περιορισμούς για τις επιχειρηματικές δραστηριότητες, τις επενδύσεις και την καινοτομία, οι οποίοι δεν καλύπτονται από άλλο σημείο του παρόντος μνημονίου.
Η Κυβέρνηση εφαρμόζει το σχέδιο δράσης για μια Επιχειρηματικά Φιλική Ελλάδα.
Το σχέδιο περιλαμβάνει μέτρα που αποσκοπούν μεταξύ άλλων:
▪ στην ολοκλήρωση της δημιουργίας του Γενικού Εμπορικού Μητρώου (ΓΕΜΗ) με την άμεση λήψη μέτρων για την ολοκλήρωση της βάσης δεδομένων ΓΕΜΗ, την περαιτέρω ανάπτυξη των δικτυακών υπηρεσιών και της χρήσης ηλεκτρονικών υπογραφών
▪ στην απλούστευση των περιβαλλοντικών και οικοδομικών αδειών και των αδειών λειτουργίας
▪ στην ανάπτυξη "ενιαίου ηλεκτρονικού παραθύρου" το οποίο θα συγκεντρώνει τις τυποποιημένες εμπορικές πληροφορίες και θα απλουστεύει τον αριθμό των εγγράφων που απαιτούνται για τις εξαγωγές

Κτηματολόγιο και χωροταξικός σχεδιασμός
Η Κυβέρνηση επιταχύνει την ολοκλήρωση του κτηματολογίου, προκειμένου:
▪ να δημιουργήσει πλήρες κτηματολογικό μητρώο και κτηματολογικά γραφεία αποκλειστικής λειτουργίας σε όλη την επικράτεια έως το 2020.

Η Κυβέρνηση υιοθετεί νομοθεσία προκειμένου (α) να απλουστεύσει και να μειώσει τον απαιτούμενο χρόνο για τις πολεοδομικές διαδικασίες, (β) να επικαιροποιήσει και να κωδικοποιήσει τη νομοθεσία για τα δάση, τις δασικές εκτάσεις και τα πάρκα. Υιοθετεί επίσης νομοθετικά μέτρα για τη διαχείριση των βιομηχανικών επικίνδυνων αποβλήτων

▪ Πολεοδομική μεταρρύθμιση: Η Κυβέρνηση αναθεωρεί και τροποποιεί τη γενική νομοθεσία περί πολεοδομίας και χωροταξίας, εξασφαλίζοντας μεγαλύτερη ευελιξία στην αξιοποίηση ακινήτων για ιδιωτικές επενδύσεις και στην απλούστευση και επιτάχυνση των χωροταξικών σχεδίων.
▪ Ανάπτυξη ολοκληρωμένης και απλουστευμένης διαδικασίας για τις εξαγωγικές και τελωνειακές διατυπώσεις.

Μεταφορές
Οδικές
Υποβάλλεται έκθεση για τη λειτουργία των τακτικών υπηρεσιών μεταφοράς επιβατών (ΚΤΕΛ) και παρουσιάζονται οι επιλογές απελευθέρωσης.
Προσδιορισμός του κόστους έκδοσης νέων αδειών οδικών μεταφορών. Το εν λόγω κόστος είναι διαφανές, υπολογίζεται αντικειμενικά σε σχέση με τον αριθμό των οχημάτων του οδικού μεταφορέα και δεν υπερβαίνει το σχετικό διοικητικό κόστος.
Σύμφωνα με τους στόχους πολιτικής του Ν.3919/2011 για τα κλειστά επαγγέλματα, η Κυβέρνηση αίρει τα εμπόδια εισόδου στην αγορά των ταξί (συγκεκριμένα, τους περιορισμούς στον αριθμό των αδειών και της τιμής των νέων αδειών), σύμφωνα με τη διεθνή βέλτιστη πρακτική.

Σιδηρόδρομοι
Η Κυβέρνηση θεσπίζει ανεξάρτητες αναθέτουσες αρχές επιβατικών σιδηροδρομικών υπηρεσιών, που μπορούν να διενεργούν ανοιχτούς διαγωνισμούς. Οι συμβάσεις που συνάπτονται το 2014 ή αργότερα θα κατακυρώνονται γενικώς με ανοιχτό διαγωνισμό. Το τροχαίο υλικό που δεν χρησιμοποιεί/δεν χρειάζεται η ΤΡΑΙΝΟΣΕ θα πρέπει να μεταβιβαστεί σε φορέα που θα το μισθώνει υπό αγοραίες προϋποθέσεις σε πρόσωπα που περιλαμβάνουν τους νικητές των εν λόγω διαγωνισμών.

Ενέργεια
Διαχωρισμός δραστηριοτήτων δικτύου

Η Κυβέρνηση δεσμεύεται να ξεκινήσει την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και της ΔΕΠΑ μετά το διαχωρισμό των ΔΣΜ, σύμφωνα με τις δεσμεύσεις του παρόντος μνημονίου, και ελέγχει τη διαδικασία για να εξασφαλιστεί ο ανταγωνισμός στην αγορά.

Η Κυβέρνηση επιδιώκει την υλοποίηση του προγράμματος ανανεώσιμων πηγών ενέργειας "Ήλιος", μέσω νομοθεσίας, διευκόλυνσης της διαδικασίας αδειοδότησης και ανάπτυξης συνεργασίας με άλλες χώρες της ΕΕ για την εξαγωγή ηλιακής ενέργειας.

Όσον αφορά το Ψηφιακό Μέρισμα, η Κυβέρνηση (και/ή η ΕΕΤΤ):
▪ ορίζει νομικό πλαίσιο που προβλέπει υποχρεωτική ημερομηνία διακοπής της αναλογικής αναμετάδοσης την 30ή Ιουνίου 2013 και τεχνολογικά ουδέτερη χρήση της ζώνης 800MHz μετά τη διακοπή, λαμβάνοντας επίσης υπ' όψιν τις διατάξεις του σχεδίου Προγράμματος Πολιτικής για το Ραδιοφάσμα (Radio Spectrum Policy Programme-RSPP).
▪ ολοκληρώνει τις μελέτες για την αποτίμηση της αξίας του Ψηφιακού Μερίσματος και τη στρατηγική χορήγησης του Ψηφιακού Μερίσματος (ζώνη 800 MHz).
▪ προχωρά στο διαγωνισμό για την εκχώρηση οριστικών δικαιωμάτων χρήσης για αναμετάδοση.

Αναβάθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος
Η Κυβέρνηση υλοποιεί το Σχέδιο δράσης για τη βελτίωση της αποδοτικότητας και της αποτελεσματικότητας του εκπαιδευτικού συστήματος και υποβάλει τακτικά εκθέσεις (δύο φορές το χρόνο) σχετικά με την πρόοδο της εφαρμογής της, συμπεριλαμβανόμενου και ενός ενδεικτικού σχεδιασμού αυτό- αξιολογήσεων και εξωτερικών αξιολογήσεων των ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, σύμφωνα με το νέο Νόμο 4009/2011 για την Ανώτατη Εκπαίδευση.

Μεταρρύθμιση του δικαστικού συστήματος
Για τη βελτίωση της λειτουργίας του δικαστικού συστήματος, η οποία είναι απαραίτητη για την εύρυθμη και δίκαιη λειτουργία της οικονομίας, και με την επιφύλαξη των συνταγματικών αρχών και της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης, η Κυβέρνηση:
(α) διασφαλίζει την αποτελεσματική και έγκαιρη εφαρμογή των συμβάσεων, των κανόνων ανταγωνισμού και των δικαστικών αποφάσεων,
(β) αυξάνει την αποτελεσματικότητα, με την υιοθέτηση οργανωτικών αλλαγών στα δικαστήρια,
(γ) επιταχύνει την απονομή της δικαιοσύνης, εξαλείφοντας τις εκκρεμούσες δικαστικές υποθέσεις και διευκολύνοντας τους εξωδικαστικούς μηχανισμούς επίλυσης διαφορών.

Η Κυβέρνηση συγκροτεί μια ομάδα εργασίας, με σκοπό να εναρμονιστεί με τις διεθνείς βέλτιστες πρακτικές, μεταξύ άλλων, για i) τη διαχείριση των δικαστικών υποθέσεων, συμπεριλαμβανόμενης και της δυνατότητας διαγραφής υποθέσεων σε αδράνεια από τα μητρώα των δικαστηρίων, ii) την απαλλαγή των δικαστών από μη δικαστικές εργασίες, όπως η προσημείωση ακίνητης περιουσίας, η σύσταση και η λύση νομικών προσώπων και οι συναινετικές / εκούσιες αιτήσεις οικογενειακού δίκαιου, iii) την εκτέλεση των αποφάσεων και των διαταγών πληρωμής, ιδίως των περιπτώσεων μικρών αξιώσεων, με στόχο τη μείωση του ρόλου του δικαστή στις διαδικασίες αυτές, και iv) την επιβολή κανονιστικών προθεσμιών για τις δικαστικές διαδικασίες, ιδίως για τις διαδικασίες ασφαλιστικών μέτρων και τις υποθέσεις αναγκαστικής είσπραξης χρεών και αφερεγγυότητας.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ 2 - ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ

Το Μνημόνιο 2, όπως θα διαβάσετε παρακάτω, προβλέπει πολλές θετικές μεταρρυθμίσεις. Βέβαια, μέχρι την υλοποίησή τους παραμένουν ευχολόγια, που καθόλου δεν απαλύνουν τον πόνο των οριζόντιων περικοπών και της γενικότερης μιζέριας. Ας γνωρίζουμε όμως ποιους να δείχνουμε ως τους κατεξοχήν υπεύθυνους της κακοδαιμονίας μας - όχι τους εταίρους/δανειστές και το μνημόνιο, αλλά την εγχώρια πολιτική τάξη (και το σύστημα εξυπηρετήσεων που τη συντηρεί και συντηρείται από αυτήν) που αρνείται να προχωρήσει σε οποιεσδήποτε δομικές μεταρρυθμίσεις.


Η εξαιρετική εργασία της παρακάτω περίληψης είναι του Στέφανου Παπανίκου. (Το δεύτερο μέρος εδώ, Μνημόνιο φορ ντάμυς εδώ.)

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΕΞΥΓΙΑΝΣΗ

• Μείωση στη φαρμακευτική δαπάνη
• Μείωση της υπερωριακής αμοιβής για γιατρούς σε νοσοκομεία
• Μείωση των προμηθειών στρατιωτικού υλικού
• Ελάττωση του αριθμού των αντιδημάρχων και του σχετικού προσωπικού
• Μείωση της λειτουργικής δαπάνης της κεντρικής κυβέρνησης, και της δαπάνης που σχετίζεται με την διεξαγωγή εκλογών
• Εμπροσθοβαρές σχέδιο περικοπών στις επιδοτήσεις σε κατοίκους απομεμακρυσμένων περιοχών και περικοπές στις επιχορηγήσεις σε διάφορους φορείς εποπτευομένους από διάφορα Υπουργεία
• Μείωση του προϋπολογισμού δημοσίων επενδύσεων
• Αλλαγές σε συνταξιοδοτικά ταμεία με κατά μέσο όρο υψηλές συντάξεις ή που λαμβάνουν υψηλές επιχορηγήσεις από τον προϋπολογισμό
• Υπουργικές Αποφάσεις για την εφαρμογή του τέλους επιτηδεύματος (ελάχιστη επιβάρυνση επί των ελευθέρων επαγγελματιών)
• Υπουργικές Αποφάσεις για την ολοκλήρωση της πλήρους εφαρμογής του νέου μισθολογίου σε όλα τα σχετικά νομικά πρόσωπα και καθιέρωση νομοθετικών προβλέψεων για τους τρόπους ανάκτησης των επιπλέον καταβληθεισών αποδοχών για το χρονικό διάστημα από τον Νοέμβριο του 2011 και μετά.


Μέχρι τον Ιούνιο του 2012 η Κυβέρνηση θα θεσπίσει νομοθετικά μία μείωση κατά μέσο όρο 10% στα αποκαλούμενα «ειδικά μισθολόγια» του δημοσίου τομέα, στα οποία το νέο μισθολόγιο δεν ισχύει.


ΔΙΑΡΘΡΩΤΙΚΕΣ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ
Διαχείριση κεφαλαίων και αποκρατικοποιήσεις
Οι συνολικές εισπράξεις από αποκρατικοποιήσεις από τον Ιούνιο του 2011 θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 4.500 εκατομμύρια Ευρώ μέχρι το τέλος του 2012, 7.500 εκατομμύρια Ευρώ μέχρι το τέλος του 2013, 12.200 εκατομμύρια Ευρώ μέχρι το τέλος του 2014 και 15.000 εκατομμύρια Ευρώ μέχρι το 2015.
Η Κυβέρνηση δηλώνει την ετοιμότητά της να προσφέρει προς πώληση τα εναπομείναντα μερίδιά της στις κρατικές επιχειρήσεις, εάν παραστεί ανάγκη, έτσι ώστε να επιτευχθούν οι στόχοι αποκρατικοποιήσεων. Ο έλεγχος του δημοσίου θα πρέπει να περιορισθεί μόνον σε περιπτώσεις κρισίμων δικτυακών υποδομών.
Αναφορικά με έναν αριθμό περιουσιακών στοιχείων για να υπάρχει επιτυχής αποκρατικοποίηση απαιτείται κατάλληλο κανονιστικό πλαίσιο που θα εξασφαλίζει ότι η είσοδος σε μία ανταγωνιστική αγορά είναι δυνατή μετά την αποκρατικοποίηση, ότι οι καταναλωτές θα προστατεύονται επαρκώς και ότι τα αποκρατικοποιηθέντα περιουσιακά στοιχεία εμφανίζονται στις ανταγωνιστικές αγορές. Οι όροι για τις πωλήσεις ή τις παραχωρήσεις θα πρέπει να αποφεύγουν τη δημιουργία μη ρυθμιζόμενων ιδιωτικών μονοπωλίων, θα πρέπει να παρεμποδίζουν οποιαδήποτε μορφή διακρίσεων, θα πρέπει να διευκολύνουν την ανοικτή πρόσβαση και θα πρέπει να επιβάλλουν πλήρη διαφάνεια λογαριασμών.
Η Κυβέρνηση επισπεύδει την καταχώρηση της κυριότητας των κρατικών εδαφικών/οικοπεδικών εκτάσεων. Για τον σκοπό αυτό, η Κυβέρνηση: (i) συντάσσει πλήρη απογραφή περιουσιακών στοιχείων, (ii) προετοιμάζει ειδικό νόμο για την αξιοποίηση της Περιοχής του Ελληνικού, (iii) αποσαφηνίζει το καθεστώς χρήσεως γης για τα μεμονωμένα περιουσιακά στοιχεία και/ή τα χαρτοφυλάκια περιουσιακών στοιχείων τα οποία θα εκτιμηθούν και θα επιλεγούν προς εκμετάλλευση εντός του 2012.

Περιορισμός της σπατάλης στις δημόσιες επιχειρήσεις και στα άλλα
νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου.
Τα τιμολόγια του ΟΑΣΑ, του ΟΣΕ και της ΤΡΑΙΝΟΣΕ θα αυξηθούν κατά τουλάχιστον 25% ενώ τα επιχειρησιακά τους σχέδια θα επικαιροποιηθούν καταλλήλως.

Φορολογική πολιτική
Η Κυβέρνηση θα προετοιμάσει μία φορολογική μεταρρύθμιση η οποία αποσκοπεί στην απλοποίηση του φορολογικού συστήματος, στην εξάλειψη των απαλλαγών και των προνομιακών καθεστώτων, συμπεριλαμβανομένης και της διευρύνσεως των βάσεων, πράγμα το οποίο θα επιτρέψει μία βαθμιαία μείωση των φορολογικών συντελεστών καθώς θα βελτιώνεται η απόδοση των εσόδων. Αυτή η μεταρρύθμιση σχετίζεται με τον φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων, τον φόρο εισοδήματος εταιριών και τον ΦΠΑ, τους φόρους επί της ακίνητης περιουσίας καθώς και τις κοινωνικές εισφορές και θα διατηρήσει τη σχετική φορολογική επιβάρυνση από εμμέσους φόρους.

Μέχρι τον Ιούνιο του 2012 η Κυβέρνηση θα αναθεωρήσει τις αντικειμενικές αξίες της ακίνητης περιουσίας για να τις ευθυγραμμίσει σε μεγαλύτερο βαθμό προς τις τιμές της αγοράς.

Μεταρρυθμίσεις στην διαχείριση εσόδων
Τα Άρθρα 3 και 21 του Νόμου 4038/2012 τροποποιούνται πρίν την εκταμίευση. Η αναστολή της ποινικής διώξεως και η δέσμευση κεφαλαίων/περιουσιακών στοιχείων απαλείφονται. Οι όροι παρατάσεως των χρονοδιαγραμμάτων καταβολής δόσεων για εκπρόθεσμους φόρους και εισφορές κοινωνικής ασφάλισης αναθεωρούνται έτσι ώστε τα χρονοδιαγράμματα καταβολής δόσεων να ισχύουν μόνον ως προς τα υφιστάμενα εκπρόθεσμα ποσά κάτω των 10.000 Ευρώ για φυσικά πρόσωπα και κάτω των 75.000 Ευρώ για εταιρίες.
Επιπλέον, κατά την διάρκεια των ετών τα οποία καλύπτονται από το πρόγραμμα οικονομικού διακανονισμού, η Κυβέρνηση δεσμεύεται να μη θεσπίσει νέες φορολογικές αμνηστίες ούτε να παρατείνει τις υφιστάμενες για την είσπραξη φόρων και εισφορών κοινωνικής ασφάλισης.

Σύμφωνα με το σχέδιο δράσης κατά της φοροδιαφυγής, η Κυβέρνηση θα εντείνει του ελέγχους επί των μεγάλης οικονομικής επιφάνειας φορολογουμένων, των φυσικών προσώπων υψηλού πλούτου και των ελευθέρων επαγγελματιών. Επίσης θα επισπεύσει την επίλυση θεμάτων φορολογικών ληξιπρόθεσμων οφειλών και θα ενσωματώσει επιτυχέστερα εργαλεία/μεθόδους κατά του ξεπλύματος χρημάτων εντός της στρατηγικής.

• συνεχίζει την συγκέντρωση και την συγχώνευση εφοριών. 200 τοπικές εφορίες οι οποίες έχουν χαρακτηρισθεί ως αναποτελεσματικές θα κλείσουν μέχρι το τέλος του 2012
• διακόπτει τις πληρωμές τοις μετρητοίς και με επιταγές σε εφορίες οι οποίες θα αντικατασταθούν με τραπεζικά εμβάσματα, έτσι ώστε ο χρόνος του προσωπικού αποδεσμεύεται και έτσι ώστε το προσωπικό να επικεντρωθεί σε εργασία μεγαλύτερης προστιθέμενης αξίας (έλεγχοι, επιβολή εισπράξεων και συμβουλές προς φορολογουμένους)
• αρχίζει να δημοσιεύει στο διαδίκτυο βασικούς δείκτες απόδοσης για τις εφορίες

Για την ενίσχυση του πλαισίου κατά της φοροδιαφυγής για την φορολογική διοίκηση, η Κυβέρνηση θα προβεί στα ακόλουθα:
• θα αναμορφώσει την μονάδα οικονομικών επιθεωρήσεων η οποία θα επικεντρωθεί μόνο στον έλεγχο των φοροεισπρακτόρων και σε θέματα διαχείρισης εσόδων
• θα ενεργοποιήσει την διεύθυνση εσωτερικών υποθέσεων
• θα ζητήσει από την Αρχή Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές δραστηριότητες και της Χρηματοδότησης της Τρομοκρατίας και Ελέγχου των δηλώσεων Περιουσιακής Κατάστασης να ελέγξει ετησίως τουλάχιστον 200 δηλώσεις περιουσιακών στοιχείων εφοριακών
• θα θεσπίσει διαδικασίες για την εκ περιτροπής μετακίνηση διευθυντών επί περιοδικής βάσεως
• θα βελτιώσει το σύστημα προστασίας πληροφοριοδοτών οι οποίοι αναφέρουν περιπτώσεις διαφθοράς
• θα εκπονήσει ένα πλήρως ολοκληρωμένο σχέδιο κατά της διαφθοράς

Ο Κώδικας Βιβλίων και Στοιχείων καταργείται εξ ολοκλήρου και αντικαθίσταται από απλούστερη νομοθεσία.

Μεταρυθμίσεις στον τομέα οικονομικής διαχείρισης του δημοσίου

Σχέδιο για την εκκαθάριση ληξιπρόθεσμων οφειλών που οφείλονται σε προμηθευτές από δημοσίους οργανισμούς δημοσιεύεται μέχρι τον Ιούνιο του 2012 και η Κυβέρνηση διασφαλίζει ότι το σύνολο των ληξιπρόθεσμων οφειλών σημειώνει σταθερή πτώση.

Εκσυγχρονισμός της δημόσιας διοίκησης

Αποδοχές στον δημόσιο τομέα και διαχε ίριση ανθρωπίνων πόρων
Η Κυβέρνηση δημοσιεύει και επικαιροποιεί σε τριμηνιαία βάση τα μεσοπρόθεσμα σχέδιά της για στελέχωση ανά τμήμα για την περίοδο μέχρι το 2015, σύμφωνα με τον κανόνα "μία πρόσληψη ανά 5 αποχωρήσεις από την υπηρεσία". Ο κανόνας προσλήψεων/αποχωρήσεων από την υπηρεσία ισχύει ως προς την γενική κυβέρνηση ως σύνολο. Τα σχέδια στελέχωσης θα πρέπει να συμβαδίζουν με τον στόχο της μείωσης των θέσεων στο δημόσιο κατά 150 χιλιάδες ανάμεσα στο τέλος του 2010 και το τέλος του 2015. Εάν παραστεί ανάγκη η Κυβέρνηση θα θεσπίσει προσωρινό πάγωμα των προσλήψεων.
Το προσωπικό το οποίο μετατίθεται στην Κυβέρνηση είτε από κρατικές επιχειρήσεις είτε από άλλους φορείς υπό αναδιάρθρωση θα θεωρείται ως νέα πρόσληψη. Το ίδιο ισχύει για το προσωπικό το οποίο έχει τεθεί σε εργασιακή εφεδρεία και το οποίο μετατίθεται σε άλλους κυβερνητικούς φορείς μετά από λεπτομερή εξέταση των επαγγελματικών τους προσόντων από τον ΑΣΕΠ βάσει των δικών του τακτικών κριτηρίων αξιολόγησης. Η συνολική είσοδος στις επαγγελματικές σχολές (π.χ, στρατιωτικές και αστυνομικές ακαδημίες) ελαττώνεται σε επίπεδο που να συνάδει προς τα πλάνα προσλήψεων.

15.000 χιλιάδες άτομα πλεονάζοντος προσωπικού μετατίθενται σε καθεστώς εργασιακής εφεδρείας εντός του 2012 σε σχέση με τον προσδιορισμό φορέων ή μονάδων που κλείνουν ή ελαττώνονται σε μέγεθος.

Τομέας δημοσίων προμηθειών

Ενιαία Αρχή Δημοσίων Προμηθειών (ΕΑΔΠ)

Ηλεκτρονικές Προμήθειες

Η πλατφόρμα ηλεκτρονικών προμηθειών είναι πλήρως λειτουργική και έτοιμη για χρήση και μία κοινή διαδικτυακή πύλη δημιουργείται για τη δημοσιοποίηση όλων των διαδικασιών και εκβάσεων που αφορούν τις προμήθειες. Το πλαίσιο ηλεκτρονικών προμηθειών τίθεται υπό την σφαίρα ευθύνης της ΕΑΔΠ η οποία εποπτεύει τις λειτουργίες της.
Η Κυβέρνηση θα κινηθεί προς την κατεύθυνση περισσότερο κεντροποιημένων προμηθειών, ιδίως στον τομέα των προμηθειών, των υπηρεσιών και των εφοδίων στον τομέα της υγείας
Η Κυβέρνηση αναλαμβάνει τη μεταρρύθμιση του συστήματος των δημοσίων συμβάσεων, συμπεριλαμβανόμενων και των έργων, των προμηθειών και των υπηρεσιών, με σκοπό (α) την απλούστευση, τον εξορθολογισμό και την ενοποίηση του κορμού της νομοθεσίας περί δημοσίων συμβάσεων, και (β) τον εξορθολογισμό των διοικητικών δομών και διαδικασιών στις δημόσιες συμβάσεις, για την επίτευξη επιθυμητών αποτελεσμάτων όσον αφορά την αποδοτικότητα και την αποτελεσματικότητα.

Ποιότητα των στατιστικών στοιχείων
Η συνεχιζόμενη ενίσχυση του Ευρωπαϊκού Στατιστικού Συστήματος περιλαμβάνει την υιοθέτηση δεσμεύσεων Εμπιστευτικότητας στα Στατιστικά Στοιχεία, οι οποίες θα υπογράφονται από όλα τα Κράτη-Μέλη. Η Κυβέρνηση θα υπογράψει μια τέτοια δέσμευση έως τα τέλη Μαρτίου 2012.

Ολοκλήρωση της μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού συστήματος
Πριν την εκταμίευση, η Κυβέρνηση προχωρά, μέσω ενός νόμου-πλαισίου, σε μια εις βάθος αναθεώρηση της λειτουργίας των δευτεροβάθμιων / επικουρικών δημόσιων συνταξιοδοτικών ταμείων.
Σκοπός της αναθεώρησης είναι η σταθεροποίηση των δαπανών για συντάξεις, η εγγύηση της προϋπολογιστικής ουδετερότητας των εν λόγω ταμείων και η διασφάλιση της μεσοπρόθεσμης και μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας του συστήματος. Η αναθεώρηση επιτυγχάνει:
• την εξάλειψη των ανισορροπιών στα ταμεία με ελλείμματα,
• την ενοποίηση όλων των υφιστάμενων ταμείων,
• τη μείωση του συνολικού λειτουργικού και μισθολογικού κόστους, συμπεριλαμβανόμενης και της επαρκούς μείωσης των απασχολούμενων ατόμων (τουλάχιστον κατά 30 τοις εκατό) στο νέο ενιαίο ταμείο.
Η ατομική σύνταξη θα υπολογίζεται με βάση (i) ένα θεωρητικό ποσοστό απόδοσης, το οποίο σχετίζεται με το ρυθμό αύξησης του μισθολογικού κόστους των ασφαλισμένων, (ii) ένα παράγοντα αειφορίας, ο οποίος αναπροσαρμόζει τις παροχές, ώστε να εξαλείφει αμέσως τυχόν μελλοντικές ανισορροπίες, αν αυτές προκύψουν.
Η Κυβέρνηση θα μειώσει τις ονομαστικές επικουρικές συντάξεις από τον Ιανουάριο του 2012, με σκοπό την εξάλειψη των ελλειμμάτων. Το νέο ενιαίο ταμείο εγκαθιστά, με οικονομικά αποδοτικό τρόπο, ένα μηχανογραφικό σύστημα ατομικών λογαριασμών συνταξιοδότησης.
Η Κυβέρνηση εντοπίζει τα ταμεία για τα οποία τα εφάπαξ ποσά που καταβλήθηκαν κατά τη συνταξιοδότηση δεν είναι εναρμονισμένα με τις εισφορές που καταβλήθηκαν, και αναπροσαρμόζει τις πληρωμές.

Εκσυγχρονισμός του συστήματος υγείας
Τα μέτρα πολιτικής περιλαμβάνουν τη μείωση της κατακερματισμένης δομής διακυβέρνησης, την ενίσχυση και την ενοποίηση του δικτύου πρωτοβάθμιας περίθαλψης, τον εξορθολογισμό του νοσοκομειακού δικτύου, την ενίσχυση των κεντρικών προμηθειών και την ανάπτυξη μιας ισχυρής ικανότητας παρακολούθησης και αξιολόγησης και μιας ικανότητας ηλεκτρονικής υγείας

Έλεγχος των φαρμακευτικών δαπανών
Για την επίτευξη μείωσης 1 δισεκατομμυρίου ευρώ στις εξωνοσοκομειακές φαρμακευτικές δαπάνες το 2012, η Κυβέρνηση θα εφαρμόσει, ταυτόχρονα, ένα σύνολο συνεκτικών πολιτικών οι οποίες θα περιλαμβάνουν αλλαγές στην τιμολόγηση, τη συνταγογράφηση και την αποζημίωση των φαρμάκων που θα ενισχύουν τη χρήση λιγότερο ακριβών φαρμάκων, θα ελέγχουν τη συνταγογράφηση και την κατανάλωση και θα διώκουν την ανάρμοστη συμπεριφορά και την απάτη. Η Κυβέρνηση καθορίζει ένα συνεπές σύνολο κινήτρων και υποχρεώσεων για όλους τους συμμετέχοντες στην αλυσίδα εφοδιασμού φαρμάκων (συμπεριλαμβανόμενων και των παραγωγών, των χονδρεμπόρων, των φαρμακείων, των γιατρών και των ασθενών) με σκοπό την προώθηση της χρήσης γενόσημων φαρμάκων.
Η Κυβέρνηση θα αναθεωρήσει το σύστημα των συμμετοχών, με σκοπό να απαλλάξει από τη συμμετοχή ένα περιορισμένο, μόνο, αριθμό φαρμάκων, τα οποία σχετίζονται με συγκεκριμένες θεραπευτικές αγωγές.
Οι τιμές των φαρμάκων
Ξεκινώντας από το ΤΡΙΜ. 1 – 2012, τα περιθώρια κέρδους των φαρμακείων αναπροσαρμόζονται και εισάγεται το φθίνον περιθώριο κέρδους – δηλ. ένα μειούμενο ποσοστό σε συνδυασμό με ένα εφάπαξ ποσό ύψους 30 ευρώ για τα πιο ακριβά φάρμακα (άνω των 200 ευρώ) – με στόχο τη μείωση του συνολικού περιθωρίου κέρδους σε κάτω από 15 τοις εκατό.
Ξεκινώντας από το ΤΡΙΜ. 1 – 2012, τα περιθώρια κέρδους των χονδρεμπόρων μειώνονται προκειμένου να συγκλίνουν στο ανώτερο όριο του 5 τοις εκατό.

Παροχή υπηρεσιών ΕΣΥ
Το σχέδιο για την αναδιοργάνωση και αναδιάρθρωση υλοποιείται βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα με στόχο να μειωθούν οι υφιστάμενες ανεπάρκειες, να αξιοποιηθούν οι οικονομίες κλίμακας και έκτασης και να βελτιωθεί η ποιότητα φροντίδας προς τους ασθενείς. Ο στόχος είναι να μειωθούν περαιτέρω τα λειτουργικά έξοδα των νοσοκομείων κατά 8% εντός του 2012. Αυτό θα επιτευχθεί μέσω:
• της αύξησης της κινητικότητας του προσωπικού υγείας (περιλαμβανομένων των ιατρών) εντός και μεταξύ ιδρυμάτων και υγειονομικών περιφερειών,
• της προσαρμογής της παροχής υπηρεσιών από τα δημόσια νοσοκομεία εντός και μεταξύ νοσοκομείων που βρίσκονται στην ίδια περιοχή και υγειονομική περιφέρεια,
• της αναθεώρησης των δραστηριοτήτων των μικρών νοσοκομείων προς την κατεύθυνση της εξειδίκευσης σε τομείς όπως η αποκατάσταση, η αντιμετώπιση καρκινοπαθών ή ασθενών τελικού σταδίου, όπου χρειάζεται,
• της αναθεώρησης των δομών επειγόντων περιστατικών και εφημεριών,
• της βελτιστοποίησης και εξισορρόπησης της κατανομής των πόρων βαρέως ιατρικού εξοπλισμού (π.χ. τομογράφων, εγκαταστάσεων ακτινοθεραπείας κλπ) ανάλογα με τις ανάγκες.

Λογιστική και έλεγχος
Τοποθετούνται εσωτερικοί ελεγκτές σε όλα τα νοσοκομεία και όλα τα νοσοκομεία καθιερώνουν τα μητρώα ανάληψης δεσμεύσεων.

Προτεραιότητες

Μιλούσα στο τηλέφωνο με μία φίλη μου από την Ελλάδα. Δε θέλει να χρεοκοπήσουμε, αλλά δε θέλει να περάσουν και τα μέτρα που αποφασίστηκαν, και ετοιμάζεται να κατεβεί στις διαδηλώσεις. Συμφωνήσαμε ότι για να μη χρεοκοπήσουμε και να μην περάσουν τα μέτρα, πρέπει να βρεθούν ισοδύναμα μέτρα, τα οποία όμως θίγουν ισχυρά κατεστημένα συμφέροντα που η τρόικα Βενιζέλος-Σαμαράς-Καρατζαφέρης δεν υπάρχει περίπτωση να αγγίξει.  Άρα, η αντίδραση στα μέτρα χωρίς χρεοκοπία προϋποθέτει, και αυτή είναι η βασική προτεραιότητα αυτή τη στιγμή:


Μία αντιπολίτευση, με την έννοια του κινήματος και του πολιτικού φορέα, που θα πιέσει για αυτά τα ισοδύναμα μέτρα και τις μεταρρυθμίσεις που θα έχουν οικονομικό αποτέλεσμα χωρίς να συμπεριλαμβάνουν τη σφαγή των μισθωτών και των επιχειρήσεων.

Μέχρι τότε; Η φίλη μου ισχυρίζεται ότι προτεραιότητα είναι να μην περάσουν τα μέτρα. Εγώ αντιτείνω ότι μοναδική προτεραιότητα μέχρι να υπάρξει καλύτερη διαχείριση είναι η αποφυγή της χρεοκοπίας. Τα όποια μέτρα μπορούν να αλλάξουν στο μέλλον, κάποια δυσκολότερα από άλλα, αλλά μπορούν να αλλάξουν. Η χρεοκοπία είναι δρόμος χωρίς επιστροφή, και θα σημάνει τρισχειρότερες συνθήκες για όλους τους εργαζόμενους. Το παιχνίδι της μπλόφας που παίζουν οι πολιτικοί μας, και της ρώσικης ρουλέτας που προτείνουν πολλοί ανεύθυνοι σταρ οικονομολόγοι (ονόματα δε λέμε) κουράζει σιγά-σιγά την κοινή γνώμη στην Ευρώπη και θα οδηγήσει, μοιραία, τους εταίρους μας να αποφασίσουν να μας κόψουν την τεχνητή αναπνοή.

Η υπερψήφιση και εφαρμογή της όποιας συμφωνίας γίνεται με τους δανειστές πρέπει να είναι αυτονόητη για όσους δε θέλουν να ζήσουν την τραγωδία της χρεοκοπίας. Η αποφυγή των πιο επώδυνων και άδικων μέτρων θα επιτευχθεί μόνο με την αντικατάσταση της παρούσας πολιτικής ηγεσίας με μία άλλη, όχι από αυτές που υπόσχονται να βρουν χρήματα με τρόπους που δε θίγουν σχεδόν κανέναν ή που ελπίζουν σε επαναδιαπραγμάτευση με τους εταίρους, αλλά αυτές που θα εξορθολογίσουν το κράτος με δραστικές μεταρρυθμίσεις και θα εφαρμόσουν ισοδύναμα μέτρα. Συντομότερες λύσεις δεν υπάρχουν.


Προσθήκη: η διακριτική γοητεία της χρεοκοπίας βασίζεται, χωρίς αμφιβολία, στην ψευδαίσθηση της «κάθαρσης» που αυτή θα επιφέρει, σαν να λέμε της «τιμωρίας» των βασικών υπευθύνων για τη σημερινή κατάσταση και του «νέου ξεκινήματος». Μεγαλύτερη πλάνη δεν υπάρχει: οι ίδιοι που μας κυβερνάνε σήμερα θα κληθούν να διαχειριστούν την κατάσταση μετά την επιστροφή στη δραχμή. Μάλιστα, το αντίθετο ισχύει: υπό τις συνθήκες του Μνημονίου το πελατειακό σύστημα κλονίζεται και αναγκάζεται να διαλέξει μεταξύ αντιλαϊκών μέτρων και μέτρων που θα θίξουν την πελατεία του. Μετά την επιστροφή στη δραχμή, τα μεν αντιλαϊκά μέτρα θα πραγματοποιηθούν αυτομάτως, η δε πελατεία θα μπορεί να ελπίζει στο τύπωμα και μοίρασμα του νέου νομίσματος.

Η φιλοσοφία του πακέτου σωτηρίας.

Του Γιώργου Προκοπάκη, από την ομάδα facebook της Μεταρρυθμιστικής Αριστεράς.

Το πακέτο σωτηρίας φωνάζει προς κάθε κατεύθυνση τη φιλοσοφία του:

1. Στην Ελλάδα δίνεται μια περίοδος 10 περίπου ετών να αλλάξει. Από πού φαίνεται; Δέκα χρόνια περίοδος χάριτος στα δάνεια του επίσημου τομέα. Χαμηλά επιτόκια μέχρι το 2020 του ιδιωτικού τομέα. Τα δάνεια του ΔΝΤ όντως είναι δύσκολο να κουρευθούν. Πλην όμως δεν είναι καθόλου δύσκολο να αναληφθούν από το καλοκαίρι ήδη από EFSF/ESM. Το ζήτημα επαναγοράς του χρέους της ΕΚΤ επίσης είναι διαχειρίσιμο πρόβλημα - όλα δείχνουν ότι θα καταλήξει στον EFSF σε τιμή κτήσης.

2. Κατά την περίοδο αυτή, η Ελλάδα θα έχει κόστος εξυπηρέτησης των δανειακών υποχρεώσεων της τάξεως του 5% του ΑΕΠ (όσο και η μη πτωχευμένη Ιταλία πριν ανέβουν τα επιτόκια - σύγκριση: 2% περίπου είναι αυτό που αντιστοιχεί στη "νόρμα Μάαστριχτ", 10% θα ήταν εάν δεν είχαμε κάν μνημόνιο και συνεχίζαμε το 2010 να δανειζόμαστε με το μέσο μας επιτόκιο).

3. Η κατάσταση αυτή μπορεί να βελτιωθεί κατά τι με το κούρεμα του επίσημου τομέα. Είναι δύσκολο έως αδύνατον να υπάρξει μείωση του ονομαστικού διακρατικού χρέους. Πλην όμως η επιμήκυνση (και το επιτόκιο) είναι κούρεμα, έως γουλί. Τα 5 χρόνια του Μνημονίου 1 έγιναν 11 τον μάρτιο 2011 και είχε συμφωνηθεί να γίνουν 30 τον Ιούλιο 2011. Όταν όλες οι υποχρεώσεις θα έχουν περάσει στο EFSF/ESM η περαιτέρω επιμήκυνση (π.χ., το 2022 να αναδιαταχθούν χρονικά και να γίνουν 30 χρόνια από τότε) είναι πια ζήτημα πολιτικού διακανονισμού στο πλαίσιο της Ευρωζώνης, της αλληλεγγύης κλπ. Προφανώς κάτι τέτοιο μπορεί να περιμένει κανείς εάν η Ελλάδα εμφανίζεται τότε να έχει προοπτικές. Διαφορετικά...

Για να καταλάβουμε τι θα πει κούρεμα διακρατικών δανείων: η αποπληρωμή σε 30 χρόνια με πληθωρισμό κατά την 30ετία σταθερό 2% έχει "φάει" σε τρέχουσες ΄τιμές το 50% σχεδόν της οφειλής.

‎4. Με τις περιόδους χάριτος η Ελλάδα δεν έχει υποχρεώσεις αναχρηματοδότησης για μια δεκαετία και περιορισμένες (και εξομαλυμένες) εφεξής.

5. Με τον επίτροπο ή το Ταμείο που επιβάλλεται, η Ελλάδα ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΧΡΕΟΚΟΠΗΣΕΙ. Εισάγεται ένας μηχανισμός "αυτοματισμού" με τον οποίο οποιαδήποτε παρέκκλιση ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ απορροφάται από την ελληνική οικονομία. Δηλαδή, εάν η Ελλάδα καταφέρει να αλλάξει στη 10ετία, ελαχιστοποιώντας τις υποχρεώσεις του δημοσίου αφ' ενός και έχοντας φτιάξει μηχανισμό είσπραξης, θα μπορεί να απορροφά συνήθεις κραδασμούς και θα έχει πρόβλημα σε περιόδους κρίσης (όπως όλοι άλλως τε).

6. Μπορεί να αντεπεξέλθει η Ελλάδα; Στο χέρι της είναι. Παίρνει και μια περίοδο μέχρι το 2015 να ξεκαθαρίσει τα πάντα, όλες τις παλιές ατασθαλίες, τις τράπεζες με την εξυπηρέτηση των τόκων εξασφαλισμένη.

7. Η φιλοσοφία λοιπόν είναι απλή: Αν η ελληνική κοινωνία και η πολιτική της ηγεσία επιλέξουν την προσήλωση στην αλλαγή του "μοντέλου" της χώρας,μπορεί να τη βγάλουμε καθαρή. Ας πούμε, με βιωτικό επίπεδο δεκαετίας του 80 ξεκινώντας - και βλέπουμε. ‎

8. Τι εργαλεία (πρόσθετα) έχει η χώρα; Στα σίγουρα το μόνο πρόσθετο εργαλείο είναι η δημόσια περιουσία. Αν γίνει καλή αξιοποίηση, προς όφελος των πολιτών, καλά θα είναι.

9. Με την ανάπτυξη τι θα γίνει; Κατ' αρχάς, παίζεται και ένα πακετάκι 15 δισ που είναι πιθανόν (το ζήτησαν οι ιδιώτες). Υπάρχει και υποτίθεται δουλεύεται το πακέτο Ράιχενμπαχ που μπορεί να δώσει στην κεντρική διαχείριση 30-40 δισ για ανάπτυξη. Υπάρχει ό,τι είναι να έλθει από την αξιοποίηση περιουσίας. Επίσης, οι συνήθεις πόροι από την ΕΕ. Από κει και πέρα αρχίζει και η ιστορία της αλληλεγγύης, του πώς προχωράει η εκτέλεση του προγράμματος και τέτοια. Πολιτκοί όροι δηλαδή. 

10. Το πρόγραμμα είναι σχεδιασμένο να επιτύχει. Ή μάλλον να έχει όλα τα συστατικά ώστε εάν η Ελλάδα θέλει να σωθεί, να σωθεί.

11. Δεν συζητάμε λοιπόν για ένα πρόβλημα της "θεωρίας παιγνίων", αλλά για μια κατάσταση με καθαρούς και ορατούς όρους στην οποία η επιλογή της συνεργασίας με την Ευρωζώνη δίνει προοπτική. Δηλαδή, αναδεικνύεται σε πρόβλημα κεντρικής πολιτικής επιλογής και προσήλωσης σ' αυτήν.

12. Για να μη παρεξηγηθούμε: η προοπτική δεν είναι το 2008. Θα είναι μια προοπτική που θα έχει σημείο εκκίνησης ένα βιωτικό επίπεδο (ελπίζω) της δεκαετίας του 1980. Το πόσο γρήγορα θα επανέλθει σ' αυτά που θυμόμαστε με νοσταλγία (2004-2008), πλην όμως ήταν αδύνατον να διατηρηθούν γιατί ήταν ψεύτικα, παίζεται. Αυτά προς ώρας.

Για την Ελλάδα, τώρα!

Διαφωνώ με το «σε τέτοιες στιγμές δεν είναι ώρα για απολογισμούς ούτε για απόδοση ευθυνών»· αντιθέτως, θα έπρεπε να γράφει ότι «αναμάρτητοι είναι λίγοι, αλλά δε φταίνε όλοι το ίδιο». Πέρα από αυτή την επιφύλαξη, όμως, η πολιτική συνάντηση που σηματοδοτείται από αυτήν την εκδήλωση είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεται η Ελλάδα αυτή τη στιγμή, και ελπίζω να οδηγήσει σε περαιτέρω εξελίξεις.

Πρόσκληση 

Όσοι επιστήμονες και πνευματικοί άνθρωποι υπογράφουμε την παρούσα πρόσκληση, έχουμε την τιμή να σας καλέσουμε σε ανοιχτή δημόσια εκδήλωση με θέμα :

Για την Ελλάδα, τώρα!

... στην αίθουσα της Παλαιάς Βουλής, οδός Σταδίου 13
την Κυριακή, 22 Ιανουαρίου 2012 & ώρα 12.00-14.00

Τους αμέσως προσεχείς μήνες, η χώρα μας κινδυνεύει να χάσει ό,τι κέρδισε με κόπο και θυσίες όλων των μεταπολεμικών γενιών. Σε τέτοιες στιγμές δεν είναι ώρα για απολογισμούς ούτε για απόδοση ευθυνών. Φρονούμε, αντίθετα, ότι πρέπει να βλέπουμε μπροστά. Αν και προέρχονται από διαφορετικούς χώρους, οι προσκεκλημένοι ομιλητές της παρούσας εκδήλωσης έχουν δώσει δείγματα ευθύνης και ανεξαρτησίας. Γι’ αυτό, οι υπογράφοντες τους ζητήσαμε, παραμερίζοντας για λίγο όσα τους χωρίζουν, να αναδείξουν κυρίως αυτά που τους ενώνουν και έχει ανάγκη ο τόπος. Για την Ελλάδα, τώρα!

Την εκδήλωση θα προλογίσει και θα συντονίσει ο Ν.Κ. Αλιβιζάτος, καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών. Ομιλητές θα είναι η Άννα Διαμαντοπούλου, Υπουργός Παιδείας, Γιάννης Μπουτάρης, Δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Λουκάς Τσούκαλης, καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών, και Κωστής Χατζηδάκης, βουλευτής Β’Αθηνών.

Επιτροπή πρωτοβουλίας Νίκος Αλιβιζάτος, νομικός, Νάσος Βαγενάς, φιλόλογος/ποιητής, Αρίστος Δοξιάδης, οικονομολόγος, Τάκης Θεοδωρόπουλος, λογοτέχνης, Νίκος Καλογεράς, αρχιτέκτων, Ορέστης Καλογήρου, φυσικός, Βάσω Κιντή, φιλόσοφος, Αντώνης Μανιτάκης, νομικός, Πέτρος Μάρκαρης, συγγραφέας, Δημήτρης Μαρωνίτης, φιλόλογος, Μάνος Ματσαγγάνης, οικονομολόγος, Νίκος Μουζέλης, κοινωνιολόγος, Ανδρέας Παππάς, επιμελητής εκδόσεων/μεταφραστής, Κων. Παπαγεωργίου, νομικός, Παύλος Σούρλας, νομικός, Σταύρος Τσακυράκης, νομικός, Λουκάς Τσούκαλης, οικονομολόγος, Κίμων Χατζημπίρος, οικολόγος.